Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011
Προειδοποίηση-τρόμος της προέδρου της Αργεντινής για το ΔΝΤ: “Θα τελειώσουν άσχημα στην Ελλάδα”!
Προειδοποίηση-τρόμος για την Ελλάδα από την πρόεδρο της, παθούσης από το ΔΝΤ, Αργεντινής, Christina Fernandez De Kirchner, για την Ελλάδα και τα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα λιτότητας που δέχθηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου:
«Τα άγρια μέτρα λιτότητας θα συναντήσουν αντίσταση. Θα τελειώσουν άσχημα στην Ελλάδα. Τα οικονομικά μέτρα που πήραν θα πυροδοτήσουν κοινωνική αναταραχή, όπως αυτή που.....
αντιμετώπισε η χώρα μας την περασμένη δεκαετία”.
«Οι συνταγές που επιβάλλονται στην Ελλάδα είναι ταυτόσημες με αυτές που εφαρμόστηκαν εδώ το 2001», δήλωσε πριν δύο ώρες περίπου σε δημοσιογράφους στην Αργεντινή η Kirchner, υπογραμμίζοντας τις ομοιότητες μεταξύ της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση που συγκλόνισε την Αργεντινή προτού η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών.
Η ισχυρή μεσαία τάξη της Αργεντινής, που αποτελούσε τη «ραχοκοκαλιά» της κοινωνίας και της οικονομίας της, σταδιακά διαλύθηκε προς όφελος μίας ολιγάριθμης διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Το 60% του πληθυσμού σε μία δεκαετία βρέθηκε κάτω από το όριο της φτώχειας με το 55% των εργαζομένων να είναι ανασφάλιστοι.
Η διόγκωση του δημοσίου τομέα, η διαφθορά και η φοροδιαφυγή απεδείχθησαν, όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, καρκινώματα για την οικονομία.
Ο πληθωρισμός καταδυνάστευε τη χώρα, οι τιμές, μήνα με το μήνα, αυξάνονταν ραγδαία και οι πολίτες έβλεπαν, ανήμποροι να αντιδράσουν, το νόμισμά τους να χάνει καθημερινά την αξία του.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, το χρέος της Αργεντινής ανήλθε στο 41% από 29% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, μεταξύ 1993 και 1998.
Το 1997, η γειτονική Βραζιλία βρέθηκε σε βαθιά κρίση, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του βραζιλιάνικου νομίσματος κατά 50% της αρχικής του αξίας. Οι εξαγωγές της Αργεντινής προς τη Βραζιλία εκμηδενίστηκαν, ενώ αυξήθηκαν κατακόρυφα οι εισαγωγές.
Παράλληλα, η άνοδος της τιμής του δολαρίου, με το οποίο ήταν συνδεδεμένο το αργεντίνικο νόμισμα, κατέστησε τα προϊόντα της Αργεντινής μη ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές, πλήττοντας θανάσιμα κάθε κλάδο παραγωγικής δραστηριότητας.
Το 1998, η Αργεντινή είχε φτάσει να δανείζεται από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές με επιτόκιο 10,5% και αναγκαστικά κατέφυγε για πρώτη φορά στο ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ είχε χορηγήσει δάνεια 7,2 δισ. δολ. το 1999 και 39,7 δισ. δολ. τον Δεκέμβριο του 2000, όμως οι όροι ήταν ασφυκτικοί. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκαν και οι καταθέσεις πάγωσαν.
Την ίδια περίοδο, οι επενδυτικές τράπεζες συνέχιζαν να προωθούν το χρέος της χώρας στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, με ακόμα υψηλότερες αποδόσεις. Προώθησαν ένα Debt Swap (ανταλλαγή χρέους), όπου οι ιδιοκτήτες ομολόγων αποκτούσαν το δικαίωμα να πάρουν νέα ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας με ευνοϊκότερους όρους. Το σκεπτικό ήταν να μεταφερθεί η εξόφληση του χρέους από το 2001 στο 2005. Πράγματι, 30 δισ. δολάρια άλλαξαν διάρκεια ζωής και επτά επενδυτικές τράπεζες εισέπραξαν 100 εκατ. δολάρια σε προμήθειες.
Όμως, μέσα σε μερικές μόλις εβδομάδες, η Αργεντινή κατέληξε ξανά χωρίς χρήματα, γιατί οι αγορές δεν πείστηκαν για την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής της.
Στα τέλη του 2001, η κρίση οδήγησε την κοινωνία σε σημείο ανάφλεξης. Το ξέσπασμα της λαϊκής οργής ήλθε, όταν ο κεντροαριστερός ντε λα Ρούα, απαγόρευσε την ανάληψη μετρητών από τις τράπεζες, πέραν του ποσού των 250 δολαρίων το μήνα.
Εργάτες, υπάλληλοι και αγρότες μάχονταν στους δρόμους της Αργεντινής και ο Ντε λα Ρούα πρόλαβε να διαφύγει με ελικόπτερο από την ταράτσα του προεδρικού μεγάρου, για να γλυτώσει από την οργή του όχλου.
Ο νέος πρόεδρος, Νέστορ Κίρτσνερ, έκανε στάση πληρωμών και δεν αναγνώρισε το χρέος. Δεν συμπεριέλαβε ούτε ένα νεοφιλελεύθερο οικονομολόγο στο επιτελείο του και απαίτησε από τους δανειστές και το ΔΝΤ τη διαγραφή του.
Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, οι δανειστές και το ΔΝΤ ΔΙΕΓΡΑΨΑΝ το 75% της οφειλής και δέχθηκαν την αποπληρωμή των υπολοίπων με προνομιακούς όρους.
Το πάλαιψαν και το κέρδισαν.
Οι τόκοι των ληξιπρόθεσμων δανείων δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ από την Αργεντινή, παρά το ότι αρχικά είχε συμφωνήσει να τους πληρώσει.
Τώρα η Αργεντινή αργά, αλλά σταθερά, έχει μπει στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης. Σήμερα, η χώρα κατηγορεί το ΔΝΤ για κακοδιαχείριση της κρίσης του 2001-2002 και επισημαίνει ότι μπορεί να μιλά για οικονομική ανεξαρτησία, μακριά από την επίβλεψή του. Φέτος αναμένει ανάπτυξη από 3,5% ως 5%.
Οσο για το υπόλοιπο του χρέους έκανε πρόσφατα μία πρόταση για αποπληρωμή 34 σεντς στο ένα δολάριο. Και αν θέλουν…
http://www.hellaswebnews.com/node/1356
10 Μαΐου 2010
Η Πρόεδρος της Αργεντινής προειδοποιεί την Ελλάδα
Στις 10 Μαΐου η νέα πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ, σε μια ομιλία της σχετικά με τη μείωση των δημοτικών χρεών, αναφέρθηκε και στο πρόβλημα της Ελλάδας. Η αναφορά της εκείνη στην Ελλάδα δημοσιεύτηκε στη χώρα μας πολύ περιορισμένα. Κατ’ ουσίαν λογοκριμένη. Να τι είπε:
«Το κάνουμε αυτό (σ.σ.: τη μείωση των χρεών στους δήμους) σε μια πολύ σημαντική στιγμή, όχι μόνο για τη χώρα μας, την οποία απασχολεί ξανά, πιστεύω, αυτή τη φορά το τελευταίο στάδιο της ανταλλαγής του χρέους που υπερδιογκώθηκε το 2001, αλλά επίσης το κάνουμε σε μια πολύ σημαντική στιγμή για τον κόσμο, όπου βλέπουμε ότι σκοπεύουν να εφαρμόσουν τις ίδιες συνταγές που εφαρμόσαμε εμείς και οι οποίες προκάλεσαν την έκρηξη του 2001.
Ψηφίσαμε, ως Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – ως μέλη αυτού του Ταμείου – προφανώς ευνοϊκά για την απόδοση του δανείου στην Ελλάδα, αλλά επίσης με ψήφο κριτικής, με την έννοια ότι θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε τις φοβερές συνέπειες που θα έχει καθώς και τη δυσαρμονία, την ουσιαστική αναντιστοιχία, αφενός, του να επιδιώκουν την μείωση του ΑΕΠ μιας χώρας και, αφετέρου, αυτή η χώρα να καταλήγει να πληρώνει μεγαλύτερο χρέος από αυτό που είχε κατά τη στιγμή της κρίσης.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να πει ότι, αν μειωθούν τα εισοδήματά μου και αν μειωθούν και οι ρυθμοί της παραγωγής, είναι φανερό ότι δεν θα μπορέσω να πληρώσω ποτέ τα χρήματα τα οποία μου δάνεισαν επειδή δεν μπορούσα να πληρώσω και τα οποία είναι πολύ περισσότερα από αυτά που χρωστούσα πριν.
Είναι επίσης φανερό ότι πρόκειται να επαναληφθούν συνταγές οι οποίες στην πραγματικότητα προτίθενται να διασώσουν το πιστωτικό σύστημα. Να πάρουν και να κρατήσουν τις θέσεις που έχουν καταλάβει οι τράπεζες σε αυτές τις χώρες με όρους χρέους, όπως η ανταλλαγή χρέους που έγινε στη Δημοκρατία της Αργεντινής: λογαριασμοί που μπήκαν από την πόρτα και βγήκαν ακριβώς από το επόμενο παράθυρο.
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτές οι πολιτικές – δυστυχώς, γιατί θα προτιμούσαμε να κάνουμε λάθος – είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Και γι αυτό δεν τις εφαρμόζουμε στη χώρα μας. Εφαρμόζουμε ένα μοντέλο, από το 2003, τελείως διαφορετικό, που επιτρέπει μια πιο δυναμική μείωση του χρέους και ταυτόχρονα πιο πολλή υποστήριξη από το κράτος».
Η Αργεντινή δεν μπόρεσε να λύσει τα οικονομικά και κοινωνικά της προβλήματα, αλλά η εκδίωξη της κηδεμονίας του ΔΝΤ και η μονομερής διαγραφή πάνω από το 70% του δημόσιου χρέους της την έσωσε από την ολοκληρωτική καταστροφή. Αυτή την πολιτική επιλογή του 2003 υπερασπίζεται η πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντεζ.
http://anemogastri.blogspot.com/
Read more: http://www.pitsounicity.gr/2011-01-01-17-20-13/10633-2011-10-04-08-08-39.html#.TpBoGupuwul.facebook#ixzz1aCrUffRy
ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΠΟ ΜΟΝΑΧ...
ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΠΟ ΜΟΝΑΧ...: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! Αποδοκιμασίες δέχτηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος απο ομαδα μοναχων (αδιευκρίνιστο αν είναι αγιορείτες) σήμε...
ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ: Μια ιδιαίτερα επικερδής μπίζνα με χορηγό τους εργαζόμενους (Πριν, 2.10.11)
Αναρτήθηκε από τον/την leonidasvatikiotis στο 02/10/2011
Θέμα χρόνου και …τρόπου είναι πλέον η χρεοκοπία της Ελλάδας. Η τελική ρύθμιση των δύο αυτών παραμέτρων θα σημάνει μεν το τέλος των αλληλοαναιρούμενων και χαοτικών σεναρίων για το μέλλει γεννέσθαι με την ελληνική οικονομία και περισσότερο την ευρωζώνη. Θα σηματοδοτήσει όμως και την αρχή ενός νέου κύκλου αίματος στο εσωτερικό, μια πρωτοφανή, πολύ πιο βάρβαρη επίθεση στα κοινωνικά και εργασιακά μας δικαιώματα, ακόμη και σε σχέση με αυτήν που είναι σε εξέλιξη την τελευταία διετία από τους «μεσίτες» του ΠΑΣΟΚ.Η χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας θα πάρει την μορφή ενός νέου, γενναίου κουρέματος του ελληνικού δημόσιου χρέους, ακόμη και της τάξης του 50%. Η προοπτική αυτή πρώτ’ απ’ όλα συνιστά την πιο παταγώδη πολιτική χρεωκοπία των κυβερνητικών σχεδίων που από την Άνοιξη του 2010 σερβίρονταν υπό την απειλή της χρεοκοπίας: Μνημόνιο ή χρεοκοπία, Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία κοκ. επαναλάμβανε κάθε τρεις και λίγο η κυβέρνηση και ο φιλικός της Τύπος για να φτάσουμε στο σημείο να έχουμε δεχθεί ήδη πλήθος Μνημονίων, ένα Μεσοπρόθεσμο ενώ ήδη ετοιμάζεται άλλο ένα «αναθεωρημένο» που θα κατατεθεί στον Οκτώβρη και η χρεοκοπία να είναι προ των πυλών. Τούτη, η αναπάντεχη φαινομενικά, εξέλιξη δεν σημαίνει ότι απέτυχαν. Η πέρα για αποτελεσματική επιχείρηση ξεφορτώματος των ελληνικών ομολόγων από τις γαλλογερμανικές τράπεζες, κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, διαβεβαιώνει πως το ζητούμενο της ιδεολογικής τρομοκρατίας και των Μνημονίων δεν ήταν η αποφυγή της πτώχευσης αλλά η κοινωνική αναδιανομή και η μεταβίβαση του πλούτου από το εσωτερικό στο εξωτερικό της χώρας. Αυτή η επιχείρηση είναι σε εξέλιξη και πρόκειται για μια επιχείρηση που θα αποδειχθεί εξαιρετικά επωφελής απ’ όσους την «τρέχουν»!
Εκ πρώτης όψεως αυτή η εκτίμηση δεν δικαιολογείται. Πως είναι δυνατό να επωφεληθούν οι τράπεζες από ένα κούρεμα των ομολόγων που έχουν στα χαρτοφυλάκια τους, είναι το ερώτημα που τίθεται, από τη στιγμή που θα υποστούν απώλειες. Η απάντηση ωστόσο δεν βρίσκεται στο -80 ή το -50 που είναι
Εξαιρετικό κείμενο κάλεσμα των φοιτητών προς τη νεολαία, τους εργαζόμενους, τους άνεργους!!!Μιλούν από τη σκοπιά της ενότητας των εργατικών συμφερόντων, βγαίνουν μπροστά και καλούν σε συστράτευση. Είναι ελπίδα για όλη την κοινωνία. Να μη μείνουν μόνοι τους!!!
Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων Αθήνας. Κάλεσμα αγώνα στους εργαζόμενους και τη νεολαία της χώρας.
Κάλεσμα αγώνα στους εργαζόμενους και τη νεολαία της χώρας
Νέοι και νέες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες έλληνες και ξένοι.
Το πιο βαθύ σκοτάδι καλύπτει ολόκληρη την κοινωνία. Μια πρωτοφανής επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις εκατοντάδων χρόνων, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, σε όλα τα δημόσια αγαθά, ένας νέος μεσαίωνας επιβάλλεται από την σιδερένια μπότα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τις διεθνείς μαφίες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ και τους συμμάχους τους ΝΔ και ΛΑΟΣ.
Τα αδέρφια μας στα σχολεία όλης της χώρας- όσα η κυβέρνηση δεν έκλεισε με τις συγχωνεύσεις μέσα στο καλοκαίρι-ξεκινούν την χρονιά χωρίς βιβλία με τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητές.
Οι γονείς μας ζουν καθημερινά με τον φόβο της απόλυσης τόσο στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα, μετά τις τρομαχτικές μειώσεις στους μισθούς και τα συνεχή χαράτσια αδυνατούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις, με τα χρέη στις τράπεζες να αυξάνονται δραματικά.
Οι φίλοι μας μένουν στην ανεργία για χρόνια ενώ οι πιο τυχεροί βρίσκουν περιστασιακές δουλειές με 400 και 500 ευρώ το μήνα. Τη νεολαία και ολόκληρη την εργατική τάξη θέλουν να την κάνουν να δουλεύει περιστασιακά για 492 ευρώ, ανασφάλιστη και ελαστική. Θέλουν κάθε οικογένεια με έναν εργαζόμενο.
Νέοι και νέες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες έλληνες και ξένοι
Εδω και τρεις βδομάδες φοιτητές και σπουδαστές μέσα απο Γενικές Συνελέυσεις έχουμε προχωρήσει σε κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο της Διαμαντοπούλου και την πολιτική της κυβέρνησης. Πάνω απο 300 σχολές βρίσκονται σε κατάληψη, χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν στους δρόμους, ενώ παράλληλα τόσο οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια όσο και οι καθηγητές προχωρούν σε απεργίες.
Η σφικτή δημοσιονομική λιτότητα του μνημονίου και η πολιτική κατεδάφισης των κοινωνικών παροχών δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το πανεπιστήμιο. Το νέο πανεπιστήμιο της αγοράς και του μνημονίου θα είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητικές παροχές, με ριζικά μειωμένη χρηματοδότηση, αυταρχικό πολύ πιο άμαζο και με έντονη την παρουσία της ιδιωτικής -επιχειρηματικής λειτουργίας μέσα σε αυτό. Για να χτυπήσει τους αγώνες μας αλλά κυρίως για να τρομοκρατήσει ολόκληρη την κοινωνία καταργεί την κατάκτηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου όταν ακόμα και η Χούντα για να εισβάλλει στο Πολυτεχνείο το 1974 ζήτησε την άδεια του Πρύτανη και της Συγκλήτου οι οποίοι αρνήθηκαν και παραιτήθηκαν!!
Ο νέος νόμος έρχεται να διαμορφώσει έναν αυριανό εργαζόμενο φτηνό, ευέλικτο, άμεσα παραγωγικό και ειδικευόμενο, πειθήνιο και παράλληλα χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις. Έναν εργαζόμενο δηλαδή πολύ πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο από την εργοδοσία σε μια προσπάθεια συμπίεσης των δικαιωμάτων των νέων. Η αντιδραστική κυβερνητική πολιτική προστάζει μια γενιά πιο μορφωμένη από κάθε άλλη , σε κοινωνίες πιο πλούσιες από ποτέ να είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενες.
Οι φοιτητικές κινητοποιήσεις είτε θάβονται καθημερινά είτε κατασυκοφαντούνται από τους πληρωμένους μεγαλοδημοσιογράφους των ΜΜΕ. Όπως γίνεται με όλους τους αγώνες τα τελευταία χρόνια, όπως γίνεται με όποιον τολμά να σηκώσει κεφάλι. Έτσι δε γίνεται με τους εργαζόμενους στο δημόσιο, τους οδηγούς ταξί, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, τους εκπαιδευτικούς, τους διαδηλωτές των πλατειών; Έτσι δε γίνεται με ολόκληρο τον ελληνικό λαό που προσπαθούν να τον πείσουν ότι φταίει για την κρίση, ότι είναι τεμπέλης και ότι «φάγαμε όλοι μαζί»;
Αδέρφια μας, γονείς μας, γείτονες μας, συνάδερφοί μας
Εσείς μας ξέρετε. Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας αυτής όπως ο κάθε ένας από εσάς.
Δεν διεκδικούμε κάποια προνομιακή μεταχείρηση, δεν είμαστε συντεχνία, δεν ενδιαφερόμαστε για καριέρες, δεν νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας όπως θέλουν να πείσουν όλη την κοινωνία τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Δεν μας νοιάζουν οι σχέσεις με το κυβερνητικό και καθηγητικό κατεστημένο.
Αγωνιζόμαστε για να μπορεί η νεολαία είτε έχει σπουδάσει, είτε όχι, να ζει με αξιοπρέπεια απο μια δουλεία.
Αγωνιζόμαστε για να έχουν όλοι πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλιση, γιατί είναι δικαιώματα και κατακτήσεις του λαού και όχι εμπορεύματα.
Αγωνιζόμαστε για να μην αμοίβονται οι εργαζόμενοι με μισθούς πείνας, να μην απολύονται, για να μας επιστρέψουν όλα όσα μας κλέβουν οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά, οι επιχειρηματίες όλα αυτά τα χρόνια.
Αγωνιζόμαστε γιατί είναι αδιανόητο σ’ αυτή την εποχή των τεράστιων δυνατοτήτων και τις ανάπτυξης των παραγωγικών μέσων να μην μπορούμε να ζούμε όλοι αξιοπρεπώς, να ζούμε μες τη μιζέρια, να υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που δεν έχουν στέγη και τροφή, που ψάχνουν καθημερινά τα σκουπίδια ή περιμένουν ώρες στις ουρές των συσιτίων για ένα πιάτο φαί.
Φίλοι και συναγωνιστές μας
Ξέρουμε ότι θα προσπαθήσουν να μας διασπάσουν, όπως κάνουν τόσα χρόνια φτιάχνοντας πλαστούς διαχωρισμούς (εργαζόμενοι στον δημόσιο ενάντια στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, έλληνες ενάντια στους μετανάστες κλπ).
Ξέρουμε ότι θα θα προσπαθήσουν να μας καταστείλουν με τα ΜΑΤ και με παρακρατικούς μηχανισμούς.
Ξέρουμε όμως, και το ξέρετε και εσείς, ότι αν οι φοιτητές ενωθούν με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και με όλους τους εργαζόμενους, αν ο λαός βρεθεί δίπλα μας και αγωνιστούμε μαζί, αυτή η βάρβαρη κυβέρνηση, τα μνημόνια της και η αντιλαϊκή πολιτική συνολικά- που την στηρίζουν μόνο μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοδημοσιογράφοι και οι δυνάμεις καταστολής – θα ανατραπεί.
Δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως σχεδιάζουν, δεν θα υποταχτούμε σ’αυτό το απάνθρωπο μέλλον που έχουν ετοιμάσει για όλους μας, δεν θα υποχωρήσουμε.
Έχουμε μόνο μια επιλογή, τον αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους για μια άλλη εκπαίδευση, για μια άλλη ζωή, για μια άλλη κοινωνία.
Εμπρός λοιπόν για πανεκπαιδευτικό- πανκοινωνικό ξεσηκωμό.
Εμπρός για καταλήψεις-απεργίες-διαδηλώσεις μέχρι τη νίκη.
Η νύχτα θα περάσει
Μπορεί να φτύσουν τα νερά
Μπορεί να τουφεκίσουν τα σπουργίτια
Μπορεί να κάψουν τους στοίχους
Μπορεί να αποκεφαλίσουν το γλυκό κρίνο
Μπορεί να κομματιάσουν το τραγούδι και
να το εξακοντήσουν στο βάλτο
Αλλά αυτή η νύχτα θα περάσει 