Τα CDS και τα «μεγάλα ψάρια»
Αν μπορείς να αγοράσεις ένα ασφαλιστήριο πυρός για το σπίτι του διπλανού σου, το οποίο και θα πληρωθείς στην περίπτωση που καεί το σπίτι του, πόσο πιθανό είναι να σκεφτείς να βάλεις εσύ φωτιά προκειμένου να κερδοσκοπήσεις;
Με αυτή τη ρητορική ερώτηση απαντάται ίσως το γιατί έχει πιάσει τόσο μεγάλη πρεμούρα ορισμένους γνωστούς-αγνώστους επενδυτικούς πόλους, και τα εντεταλμένα παπαγαλάκια τους, να χρεοκοπήσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα την Ελλάδα.
Διότι, πολύ απλά, όσοι έχουν αυτή τη στιγμή στα χέρια τους CDS (Credit Default Swaps) επί των ελληνικών ομολόγων που λήγουν σύντομα (14,5 δισ. λήγουν το Μάρτιο έχουν κάθε λόγο να θέλουν να «σκάσει» η Ελλάδα.
Ειδικότερα, αν ένας επενδυτής έχει αγοράσει CDS χωρίς να έχει σκοπό να αντισταθμίσει τον κίνδυνο της θέσης του σε ομόλογα (hedging), δηλαδή, κατά τη διεθνή ορολογία, το ποντάρισμα είναι naked (γυμνό) και δεν καταφέρει να απαλλαγεί από αυτά μέχρι τη λήξη τους που είναι ταυτόχρονη με την πληρωμή των ομολόγων, τότε τα CDS «σκάνε στα χέρια του».
Οσον αφορά τώρα τους επενδυτές που όντως έχουν θέσεις σε ομόλογα, αυτοί εκ των προτέρων γνωρίζουν πως θυσιάζουν υπό μια έννοια ένα ποσό προκειμένου να έχουν διασφαλιστεί έναντι μιας πιθανής χρεοκοπίας.
Δύο αντίρροπες δυνάμεις
Στην ουσία του θέματος, τώρα, αυτό που θεωρητικά σίγουρα μπορεί να ισχύει είναι πως σε διεθνές επίπεδο υπάρχουν και συγκρούονται συνεχώς δυο ισχυρότατες αντίρροπες δυνάμεις. Στη μια πλευρά βρίσκονται οι εκδότες των CDS, δηλαδή οι χρηματοοικονομικοί όμιλοι που δημιουργούν και εκδίδουν τα ασφάλιστρα κινδύνου και έχουν υποχρέωση να καλύψουν την απαίτηση αν δεν πληρωθούν οι ομολογίες που αντιπροσωπεύουν.
Στην άλλη πλευρά βρίσκονται οι σημερινοί κάτοχοι των CDS, που, όπως προαναφέρθηκε, βλέπουν πως όσο δεν χρεοκοπεί η Ελλάδα και έρχονται πιο κοντά οι ημερομηνίες λήξεως των CDC τόσο δυσκολεύονται να τα πουλήσουν και ταυτόχρονα αντιλαμβάνονται πως υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να πάρουν τη ζημιά.
Οποιος λοιπόν μας πει ποιοι είναι αυτή τη στιγμή οι κάτοχοι μεγάλων naked θέσεων στα ελληνικά CDS που λήγουν σύντομα και κυρίως μέσα στη χρονιά, αυτομάτως θα μας έχει δείξει ποιοι είναι και εκείνοι που χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να μας ωθήσουν στη χρεοκοπία.
Τόσο απλά, με την επισήμανση όμως πως είναι από δύσκολο έως αδύνατο να βρεθούν οι κάτοχοι, δεδομένου ότι η δευτερογενής αγορά CDS είναι πολυδιασπασμένη και σε πολλές των περιπτώσεων οι αγοροπωλησίες γίνονται χέρι με χέρι. Συνεπώς υπάρχουν και στεγανά και πολλές άτυπες παράλληλες αγορές, με αποτέλεσμα να μην είναι καθόλου εύκολο να βρεθούν στοιχεία.
Κρύβονται μεγάλα ψάρια…
Οσο δύσκολο είναι όμως να βρούμε τους τελικούς επενδυτές, άλλο τόσο εύκολο είναι να εντοπίσουμε τα μέσα που χρησιμοποιούν για τη σπέκουλα της χρεοκοπίας. Εγκυρα κατά τα άλλα διεθνή μέσα ενημέρωσης, «γκουρού» των αγορών, αναλυτές και κορυφαίοι επενδυτές με φήμη κερδοσκόπου, επίσημα τμήματα ανάλυσης επενδυτικών οίκων και οίκων αξιολόγησης, ακόμα και ολόκληρες χώρες που τρέμουν για την εμπλοκή των δικών τους τραπεζών.
Οπως επίσης και εγχώριοι «μαϊντανοί», που ακόμα και όταν λένε δημόσια πως τάσσονται κατά της χρεοκοπίας, από τα λεγόμενά τους και τις λύσεις που προτείνουν επί της ουσίας παροτρύνουν το default ως τη λιγότερο επώδυνη λύση.
Και εύκολα καταλαβαίνουμε πως για να υπάρχει τέτοιος μηχανισμός, πίσω από τις κλειστές πόρτες δεν βρίσκονται μικρομεσαίοι παίκτες και hedge funds, αλλά πολύ μεγάλα ψάρια. Μεγαλύτερα δεν γίνεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου