ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΕΝ ΩΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΡΙΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΝΑΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΠΑΧΥΔΕΡΜΟ!!!ΣΕ ΝΟΙΆΖΕΙ;;;ΑΥΡΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ, Ο ΦΙΛΟΣ,ΣΟΥ,Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΟΥ Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΣΟΥ,ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ.ΔΕΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΛΙ ΣΟΥ ΒΡΩΜΕΡΕ ΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΛΟΓΙΖΕΣΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ.ΟΥΣΤ ΒΡΩΜΕΡΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΤΟΥ ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑΣ!ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΎΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΤΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ,ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ!!!

Συγγνώμη, η παραγγελία ακυρώνεται...

Κάποιοι συμπατριώτες μας δεν είδαν τον τελικό του «Survivor» στην τηλεόραση, όπως δεν είδαν τον τελικό της Eurovision, όπως δεν βλέπουν τα...
μεγάλα ντέρμπι ή τη ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση άλλης μια κρίσιμης συνεδρίαση της Βουλής για άλλη μια δέσμη μνημονιακών μέτρων. Οχι γιατί δεν ήθελαν, αλλά γιατί δεν μπορούσαν.

Είναι αυτοί που ενώ εμείς αγωνιούμε -για τα γκολ, τη βαθμολογία, την
τηλεψηφοφορία-, εκείνοι χτυπούν το κουδούνι του σπιτιού μας και μας φέρνουν την πίτσα ή τα σουβλάκια που, μαζί με τις μπίρες, τα αναψυκτικά και την καλή παρέα, θα μας εξασφαλίσουν μια όμορφη βραδιά.

Είναι πάλι εκείνοι που μας φέρνουν στο γραφείο ή το μαγαζί, εφόσον ανήκουμε στους τυχερούς που έχουν δουλειά, τον φραπέ ή τον καπουτσίνο με τα παγάκια που δεν έχουν ακόμα προλάβει να λιώσουν.

Μόνο που μερικές φορές το κουδούνι μας δεν θα χτυπήσει και ίσως εμείς, ο πελάτης που έχει πάντα δίκιο, να τηλεφωνήσουμε στην πιτσαρία ή το καφέ και να παραπονεθούμε για την καθυστέρηση.

Τι θα μας πουν αν το κινητό του διανομέα δεν απαντά γιατί εκείνη τη στιγμή ο διανομέας είναι σωριασμένος στην άσφαλτο, ψυχορραγεί ή σφαδάζει από τον πόνο;

«Συγγνώμη, η παραγγελία ακυρώνεται λόγω ανωτέρας βίας»;

Ή μήπως κάποιος άλλος συνάδελφος, κάποιος survivor, θα αναλάβει να την εκτελέσει;

Γιατί η ζωή προχωράει και φαίνεται ότι η αγορά, όπως και η φύση, απεχθάνεται το κενό.

Η είδηση δεν πιάνει ούτε δυο γραμμές: Τη Δευτέρα 10 Ιουλίου ένας 23χρονος διανομέας ενός καφέ στο Γαλάτσι σκοτώθηκε σε τροχαίο εν ώρα εργασίας.

Ακριβέστερα, «άλλος» ένας διανομέας γιατί ο αγνώστων (σε εμάς) στοιχείων νέος δεν ήταν ο πρώτος νεκρός ντελιβεράς.

Τον Μάρτιο σκοτώθηκε ένας 22χρονος διανομέας στην Αθήνα, τον Μάιο ένας 28χρονος συνάδελφός του στη Λάρισα, ενώ δεν ξέρουμε πόσοι είναι αυτοί που τραυματίστηκαν και σακατεύτηκαν.

Για 3 ευρώ την ώρα και ό,τι εισπράξει κανείς από φιλοδωρήματα. Με παγωνιά, με βροχή, με καύσωνα. Συχνά με δικό τους μηχανάκι, παρ’ όλο που η παροχή μέσων κίνησης και προστασίας (κράνος, γάντια, μπουφάν) θα έπρεπε να είναι ευθύνη του εργοδότη.

Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουάτσον, θα έλεγε ο Σέρλοκ Χολμς, όμως το αυτονόητο, το στοιχειώδες τού χθες, δηλαδή η ασφάλεια στην εργασία, έχει γίνει το εξωφρενικό, το ακραίο τού σήμερα...

Μαριάννα Τζιαντζή (efsyn)