Mε ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα, το κοινό της Αθήνας υποδέχτηκε τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ και το ντοκιμαντέρ της Sea Sorrow, κατά την προβολή του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο του 23ο Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νύχτες Πρεμιέρας.
Από τη διήγηση του Αφγανού Χαμίντι, ο οποίος έφυγε από τη χώρα του μετά τη δολοφονία των γονιών του για να πάει στην Ιταλία, ως τη διάσωση προσφύγων στο Αιγαίο, η ταινία αποτελεί ένα σχόλιο στην προσφυγική κρίση. Ειδική μνεία γίνεται στη στάση των Ελλήνων, οι οποίοι «μας δείχνουν πώς να είμαστε άνθρωποι, πώς να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας. Η Ελλάδα δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, ωστόσο μας έχει δώσει το πιο σπουδαίο μάθημα, ένα μάθημα ανθρωπιάς», όπως λέει χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της ταινίας η σπουδαία Βρετανή ηθοποιός.
Η ταινία, που γυρίστηκε στην Ελλάδα, την Ιταλία, τον Λίβανο, τη Γαλλία και τη Βρετανία, συνδέει το παρόν με το παρελθόν, υπενθυμίζοντας την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που υπογράφηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1948 για την οποία επισημαίνει η κ. Ρεντγκρέιβ ότι «τη θεωρώ κληρονομιά για όλους μας». Επίσης, η ηθοποιός ανατρέχει στη δική της παιδική ηλικία, τότε που κυριαρχούσαν οι σειρήνες του Β' Παγκοσμίου πολέμου και εκείνη χρειάστηκε να εγκαταλείψει το Λονδίνο.
Από τη διήγηση του Αφγανού Χαμίντι, ο οποίος έφυγε από τη χώρα του μετά τη δολοφονία των γονιών του για να πάει στην Ιταλία, ως τη διάσωση προσφύγων στο Αιγαίο, η ταινία αποτελεί ένα σχόλιο στην προσφυγική κρίση. Ειδική μνεία γίνεται στη στάση των Ελλήνων, οι οποίοι «μας δείχνουν πώς να είμαστε άνθρωποι, πώς να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας. Η Ελλάδα δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, ωστόσο μας έχει δώσει το πιο σπουδαίο μάθημα, ένα μάθημα ανθρωπιάς», όπως λέει χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της ταινίας η σπουδαία Βρετανή ηθοποιός.
Η ταινία, που γυρίστηκε στην Ελλάδα, την Ιταλία, τον Λίβανο, τη Γαλλία και τη Βρετανία, συνδέει το παρόν με το παρελθόν, υπενθυμίζοντας την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που υπογράφηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1948 για την οποία επισημαίνει η κ. Ρεντγκρέιβ ότι «τη θεωρώ κληρονομιά για όλους μας». Επίσης, η ηθοποιός ανατρέχει στη δική της παιδική ηλικία, τότε που κυριαρχούσαν οι σειρήνες του Β' Παγκοσμίου πολέμου και εκείνη χρειάστηκε να εγκαταλείψει το Λονδίνο.
Στο ντοκιμαντέρ μιλούν μεταξύ άλλων, ο λόρδος 'Αλφρεντ Νταμπς, ο ειδικός απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών, Πίτερ Σάδερλαντ, και ο θεατρικός συγγραφέας Μάρτιν Σέρμαν. Επίσης, η Έμα Τόμσον διαβάζει μια εφημερίδα του 1938 για τις διώξεις των Εβραίων και ο Ρέιφ Φάινς υποδύεται τον Πρόσπερο, τον εμβληματικό ήρωα από την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ. Η Ρεντγκρέιβ δεν παραλείπει να παρουσιάσει και μια αφίσα που έφτιαξε η μικρότερη εγγονή της, Λίλη, με το αίτημα «Προστασία για κάθε παιδί».
Στη συζήτηση που ακολούθησε μετά την προβολή και την οποία συντόνισε ο δημοσιογράφος Νικόλας Βαφειάδης, η σκηνοθέτρια της ταινίας, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, εξομολογήθηκε ότι «είμαι γεμάτη από ένα μείγμα ευγνωμοσύνης και βαθιάς θλίψης για την εικόνα αυτών των ανθρώπων που βιώνουν αυτές τις συνθήκες». Επίσης σχολίασε λέγοντας ότι «δεν πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για τους πρόσφυγες, απλά αποδέχεται οτιδήποτε επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση». Εξάλλου, ανακοίνωσε ότι σε συνεργασία με το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, το ντοκιμαντέρ θα παιχτεί στα βρετανικά σχολεία.
Ο λόρδος Άλφρεντ Νταμπς παρατήρησε ότι «μπορεί να είμαστε επικριτικοί για όσα κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θεωρώ λάθος ότι η Βρετανία αποφάσισε να φύγει από την ΕΕ. Πιστεύω στην αλληλεγγύη της Ευρώπης και μόνο μέσα από τη συνεργασία θα μπορέσουμε να λύσουμε αυτά τα προβλήματα». Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι «αν το φιλμ και η κοινή γνώμη βοηθήσουν ώστε να σωθεί η ζωή ακόμα και ενός παιδιού, τότε θα είμαστε κερδισμένοι».
Ο παραγωγός της ταινίας, Κάρλο Νέρο, μίλησε με αιχμηρό λόγο για την κατάσταση στο Πεδίον του Άρεως: «Ρωτήστε τον εαυτό σας και τους πολιτικούς σας, αν μπορείτε να συνεχίσετε να ανέχεστε την εικόνα, προσφυγόπουλα στο Πεδίο του Άρεως να εκπορνεύονται για τρία ευρώ την ώρα».
Η ηθοποιός Μιμή Ντενίση, τόνισε για την ταινία ότι «έγινε από καρδιάς και είναι μια ταινία που προβληματίζει, ενημερώνει, αλλά κυρίως μας συγκινεί. Κάνει αναφορές στο σήμερα και το χθες της προσφυγιάς και δείχνει ότι αποτελεί ένα από τα τραγικότερα προβλήματα της ανθρωπότητας».
Ο γενικός διευθυντής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Ηλίας Παυλόπουλος, επισήμανε ότι «σήμερα η κατάσταση είναι χειρότερη στη Λιβύη, όπως και στη Μεσόγειο όπου σταμάτησαν οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, αλλά και με τις επιθετικές πολιτικές της ΕΕ». Στην Ελλάδα, συνέχισε, «οι άνθρωποι συνεχίζουν να φτάνουν και να αποκλείονται και είναι άνθρωποι όλο και πιο ευάλωτοι».
Ένας νεαρός πρόσφυγας, ο Αρφάν ανέβηκε στη σκηνή λίγο πριν το κλείσιμο της βραδιάς και τραγούδησε στα αγγλικά, τα τούρκικα και τα περσικά.
Τα έσοδα από την προβολή της ταινίας διατέθηκαν για την ενίσχυση των οργανώσεων Γιατροί Χωρίς Σύνορα και Safe Passage.
in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου