Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

Μια φαντασίωση που δεν εγινε ποτέ!!!«Νικ, έρχομαι να κάνουμε τον Παναθηναϊκό πρώτο στην Ευρώπη»

Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για το μεγάλο «αν» στη σύγχρονη ευρωπαϊκή μπασκετική ιστορία. Ο τραγικός θάνατος του Ντράζεν Πέτροβιτς το 1993 σόκαρε τους πάντες και μας άφησε με την απορία.


«Νικ, έρχομαι να κάνουμε τον Παναθηναϊκό πρώτο στην Ευρώπη»


   Ήταν Iούνιος του 1993. Ο φοβερός και τρομερός Ντράζεν Πέτροβιτς, έπειτα από την καλύτερή του σεζόν στο NBA με τη φανέλα των Νετς και τον αποκλεισμό της ομάδας του από τους Καβαλίερς,
ταξιδεύει στην Πολωνία για να παίξει με την Εθνική ομάδα της Κροατίας για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ του 1993. Στα 28 του και πιθανότατα στην καλύτερη φάση της καριέρας του, ο Μότσαρτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έχει πάρει την απόφασή του να επιστρέψει στην Ευρώπη αφήνοντας το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, κάτι που δηλώνει και στους Αμερικανούς δημοσιογράφους. Βλέπετε, αυτός ο σπουδαίος αθλητής ήθελε αναγνώριση, την οποία δεν είχε στον βαθμό που επιθυμούσε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Έπειτα από μεγάλα πράγματα σε Τσιμπόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά όχι ανάλογα στο NBA, η ώρα της επιστροφής στη Γηραιά Ήπειρο έχει φτάσει.

inner

«You fly, you die»
Στις 7 Ιουνίου, η μοίρα παίζει άσχημο παιχνίδι. Μετά το παιχνίδι της Κροατίας, για προσωπικούς λόγους, ο Ντράζεν αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα οδικώς και όχι με την υπόλοιπη ομάδα. Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, που τότε αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό, προσπαθεί να τον αποθαρρύνει, καθώς, όπως του λέει, δεν έχει καλό προαίσθημα. Ο «κολλητός» του Δαλματού γίγαντα, ο Πέτροβιτς, χαμογελάει και του απαντάει: «you fly, you die…».

Ωρα 17:20. Στη βρεγμένη άσφαλτο της Autobahn 9 στο Ντένκεντορφ της Βαυαρίας, ο Ντράζεν σκοτώνεται ως επιβάτης στο golf το οποίο ενεπλάκη σε τροχαίο δυστύχημα. Λίγο πριν κλείσει τα 29 χρόνια του, ο, κατά πολλούς, καλύτερος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας αφήνει την τελευταία του πνοή.

inner

Κακή ορατότητα, δε φορούσε ζώνη
Όπως αναφέρουν αργότερα οι αστυνομικές αρχές ένα φορτηγό προσέκρουσε και μπήκε στην οδική διαχωριστική νησίδα. Ο οδηγός προσπαθούσε να αποφύγει τη σύγκρουση με ένα όχημα στη δική του λωρίδα και έχασε τον έλεγχο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το φορτηγό να προσκρούσει στο διάφραγμα και να μπλοκάρει όλες τις λωρίδες κυκλοφορίας με κατεύθυνση το Μόναχο.

Λίγο αργότερα, το Golf, το οποίο μεταφέρει τον Πέτροβιτς, ο οποίος κοιμάται στη θέση του συνοδηγού, προσκρούει στο φορτηγό. Σκοτώνεται ο Ντράζεν, ενώ η οδηγός και σύντροφός του, η Κλάρα Ζάλαντζι, αλλά και η Τουρκάλα μπασκετμπολίστρια που καθόταν στο πίσω κάθισμα, έχουν απλώς τραυματισμούς. Όπως διαπιστώθηκε, η ορατότητα του δρόμου ήταν κακή, ενώ ο Πέτροβιτς δε φορούσε ζώνη. Αυτά τα στοιχεία κόστισαν τη ζωή του.

inner

Μια υπόσχεση που θα άλλαζε την ιστορία
Όπως γράψαμε και παραπάνω, η απόφαση του Πέτροβιτς ήταν οριστική. Θα άφηνε το NBA, έπειτα από τέσσερα χρόνια και από σχετικά σύντομη καριέρα σε Μπλέιζερς και Νετς. Ο Κροάτης σούπερ σταρ ήταν έτοιμος για επιστροφή στην Ευρώπη και μάλιστα βρισκόταν πολύ κοντά στον Παναθηναϊκό!

Ο θρύλος- σύμφωνα με τα όσα είχε δηλώσει τότε ο μεγάλος Παύλος Γιαννακόπουλος- λέει ότι ο ισχυρός άνδρας των πράσινων του είχε στείλει συμβόλαιο με την υπογραφή του προέδρου του «τριφυλλιού» και με το ποσό να είναι κενό. Ο ίδιος ο Ντράζεν θα συμπλήρωνε όποιο νούμερο ήθελε…

Λίγες μέρες πριν από το μοιραίο τροχαίο, ο Ντράζεν μιλάει στον δημοσιογράφο Βασίλη Σκουντή και… τρελαίνει τους φίλους της ομάδας, η οποία τότε έψαχνε απεγνωσμένα την επιστροφή στους τίτλους, αλλά και την ευρωπαϊκή καταξίωση. «Βρίσκομαι πολύ κοντά στον Παναθηναϊκό», τονίζει, αρχικά, και προσθέτει:

«Έδειξα πόσο αξίζω στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου και τώρα έρχομαι για να κατακτήσω και πάλι τίτλους. Θέλω να παίξω σε μία ομάδα που θα πάρει το πρωτάθλημα της Ευρώπης και το είπα στον Στόγιαν. Εσύ, ο Γκάλης, εγώ και τα άλλα παιδιά του Παναθηναϊκού, αν είμαστε μαζί, θα κάνουμε τον Παναθηναϊκό πρώτο στην Ευρώπη και τον κόσμο του ευτυχισμένο. Αλήθεια σου λέω από τώρα σκέφτομαι τον τελικό στο Τελ Αβίβ. Αυτός ο Παναθηναϊκός – αν υπογράψω- θα είναι μια ομάδα που δεν θα σκέφτεται ούτε θα φοβάται την ήττα. Όπου και αν παίζει… Πέρυσι δέχτηκε ο μάνατζέρ μου ανεπίσημη κρούση από τον Ολυμπιακό, αλλά τίποτα παραπάνω. Έχω ξαναπεί ότι θέλω να παίξω δίπλα στον Βράνκοβιτς».
inner

"Ο Γκάλης είναι μεγάλος παίκτης και κυρίως winner όπως και εγώ. Μαζί θα πετύχουμε σπουδαία πράγματα και σε διαβεβαιώνω ότι θα μας φτάσει μια μπάλα. Τα ίδια έλεγαν και για την εθνική Κροατίας και όμως όλος ο κόσμος είδε τι μπάσκετ παίξαμε. Το ίδιο θα συμβεί και στον Παναθηναϊκό. Προτιμώ να έχω στην ομάδα 9 Γκάληδες παρά 9 μέτριους παίκτες. Ο πρόεδρος είπε την αλήθεια ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά. Ο Λεγκάριε θα βρίσκεται στην Αθήνα στις 20 Ιουνίου και τότε θα τελειώσουμε. Θα υπογράψουμε πριν αρχίσει το Ευρωμπάσκετ».
Η τραγική ειρωνεία. Το περιοδικό «Τρίποντο» στο οποίο δόθηκε η συνέντευξη κυκλοφορεί μια μέρα μετά το τροχαίο και οι φίλαθλοι που τη διαβάζουν, γνωρίζουν ότι ο Ντράζεν έχει πεθάνει…

Στη ζωή δεν μπορείς να προχωράς με υποθέσεις. Παρά μόνο με δεδομένα. Με τα «αν» γράφονται απλώς οι θεωρίες και τίποτα περισσότερο. Αποτελεί κοινή συνείδηση το γεγονός, όμως, ότι ένα από τα μεγάλα «αν» στη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά και γενικότερα του αθλητισμού, αφορά τον Πέτροβιτς, τον Παναθηναϊκό, τον Γκάλη.

Το ερώτημα «τι θα γινόταν αν βλέπαμε μαζί στον Παναθηναϊκό τον Γκάλη και τον Ντράζεν», δεν απαντήθηκε ποτέ. Διότι η ζωή τα έφερε έτσι- λες και ήταν γραφτό της μοίρας- και δεν είδαμε ποτέ αυτές τις δυο τεράστιες μπασκετικές φιγούρες, ως συμπαίκτες, παρά το γεγονός ότι οι πιθανότητες ήταν πάρα πολλές.

Ο θάνατος ήταν αυτός που σκόρπισε τη θλίψη σε ένα ολόκληρο έθνος, την Κροατία, βύθισε σε πένθος ολόκληρη την μπασκετική Ευρώπη και δεν επέτρεψε το πάντρεμα των κορυφαίων, δεν επέτρεψε την – πιθανή – αλλαγή ιστορίας στο άθλημα από εκείνη την εποχή. Διότι, ναι, μπορεί να κάνουμε υποθέσεις, αλλά αυτό θα ήταν σχεδόν δεδομένο: Αν ο «γιος του διαβόλου» φορούσε τότε τα πράσινα και συνυπήρχε με τον Γκάλη, η ιστορία θα γραφόταν διαφορετικά.

inner

*Όταν σκοτώθηκε ο Ντράζεν, ο Σέρβος Βλάντε Ντίβατς ήταν ανεπιθύμητος στην Κροατία και δεν κατάφερε να πάει στην κηδεία του πολύ καλού του φίλου. Το 2010, 17 ολόκληρα χρόνια μετά, στα πλαίσια ντοκιμαντέρ του ESPN με τίτλο «Once brothers», επισκέφτηκε τον τάφο του Πέτροβιτς. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου