• Το 2019 κλείνει, βρίσκοντας το ελληνικό ποδόσφαιρο παγιδευμένο
ανάμεσα στην φανατική άρνηση του Ολυμπιακού να δεχθεί πως δεν είναι
υποχρεωτικό επειδή έχασε το πρωτάθλημα δύο σεζόν να το πάρει φέτος και
τα αποτελέσματα της αλαζονείας που έβγαλε ο ΠΑΟΚ εδώ κι 1,5 χρόνο
περίπου.
• Την τοξικότητα, την μοιράζονται και οι δύο. Σε αποκλειστικότητα μάλιστα. Λίγο περισσότερο ο ένας; Ο Ολυμπιακός; Σύμφωνοι. Αλλά και ο ΠΑΟΚ δεν πάει πίσω.
• Μόλις χθες ο Γιώργος Σαββίδης με αφορμή το πανό των οπαδών του Ηρακλή στο μπάσκετ, μας πληροφόρησε πόσο πολύ του αρέσει ...το μίσος. Το να κάνει όσους τον μισούν, λόγω ΠΑΟΚ δηλαδή, να τον μισούν ακόμη περισσότερο. Και ο λογαριασμός του στα social media, μας έχει δώσει πολλά τέτοια ...ωραία.
• Ο Ολυμπιακός φυσικά είναι εκτός ανταγωνισμού σε αυτό το θέμα.
• Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα συνδέεται πλέον με το μίσος. Πρέπει να μισούμε για κάποιο λόγο και πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε εμείς πρώτοι, αλλιώς δεν υπάρχει τίποτε.
• Τώρα γιατί θα είναι μειωτικό για τον Ολυμπιακό, αν δεν πάρει και φέτος το πρωτάθλημα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Θα σημαίνει πως δεν είναι ισχυρός; Πως δεν κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για την ομάδα της η διοίκηση του; Πως δεν έχει μια πολύ καλή ομάδα έτσι κι αλλιώς, που ο κόσμος της πάει στο γήπεδο και την βλέπει με ευχαρίστηση;
• Γιατί πρέπει όλα να είναι υπό το πρίσμα του μίσους και του εμείς ή κανείς, τελείως αδύνατο να το καταλάβεις. Το εμείς ή κανείς, που το λάνσαρε βέβαια ως σύνθημα, πρόπερσι η επικοινωνία του ΠΑΟΚ.
• Όσο για την εικόνα που γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί σε σχέση με την διαιτησία, εντάξει, δεν είναι δυνατό να πιστεύει κανείς πως το ελληνικό φίλαθλο κοινό έχει υποστεί λοβοτομή τέτοιου βαθμού, ώστε να θεωρεί πως η τελευταία διετία – τριετία έχει οποιαδήποτε σχέση με οτιδήποτε ζήσαμε επί διοικήσεων Βασίλη Γκαγκάτση, Σοφοκλή Πιλάβιου(ναι και Σοφοκλή Πιλάβιου), Γιώργου Σαρρή ή Γιώργου Γκιρτζίκη.
• Για όνομα δηλαδή, να υπάρχει κι ένα μέτρο.
• Προκαλείται τόσο μεγάλη τεχνητή ένταση, σε ένα πρωτάθλημα που δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια το εξωφρενικό σφύριγμα που θα μείνει στην ιστορία, όπως τόσα και τόσα από το 1996 ως το 2016.
• Μια εικοσαετία μέσα στην οποία κανείς δεν μπορούσε να αντιδράσει, η FIFA ερχόταν μόνο ως μπαμπούλας για να προστατέψει το υφιστάμενο καθεστώς και όταν μιλούσες για όσα γίνονταν, δυστυχώς πολλοί που σήμερα μιλούν για συστήματα οργανωμένης αδικίας, σε έβγαζαν γραφικό.
• Σου συνιστούσαν να μιλάς για μπάλα και μιλούσαν για την σημασία της διαφοράς στην επένδυση. Όταν υπήρχε βασικά μόνο ένας που μπορούσε να παίρνει τα χρήματα του Champions League, βρέξει – χιονίσει.
• Το πρόβλημα είναι πως η αλαζονεία του ΠΑΟΚ, κατά την άποψη μου και ο τρόπος που επεδίωξε να διαχειριστεί και σε κάποιο βαθμό διαχειρίστηκε την αυξημένη επιρροή που απέκτησε, έχει δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα σε βάρος του, μεταξύ του μεγάλου εκείνου κομματιού της φίλαθλης κοινής γνώμης, αλλά και των ομάδων των ίδιων.
• Που κανονικά σήμερα θα αντιδρούσαν οξύτατα, στην πολιτική που ακολουθεί ο Ολυμπιακός.
• Με μια σειρά από επιλογές που έδειξαν πως από την αρχή ο ΠΑΟΚ είχε την τάση να αξιοποιήσει την αυξημένη του επιρροή με τον τρόπο που την χρησιμοποίησαν κι άλλοι πριν από αυτόν, κάνει πολύ κόσμο σήμερα να νιώθουν πως αυτό που βασικά φαίνεται ως διαμάχη ανάμεσα σε αυτόν και τον Ολυμπιακό, δεν τους αφορά.
• Σε τι να αφορά τον οπαδό του Παναθηναϊκού, που μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων είδε την ομάδα του να διαλύεται με την διαιτησία του Κύζα στον ημιτελικό του κυπέλλου και με το κουτάκι της μπύρας στην Λεωφόρο;
• Σε τι να αφορά τον οπαδό της ΑΕΚ που είδε να του κλέβουν ένα κύπελλο εν ψυχρώ στον Βόλο και να το πανηγυρίζουν έξαλλα, άκουσε μετά να τον λένε κλέφτη και να προσβάλλουν την ιστορία του για μια τουλάχιστον συζητήσιμη διαιτητική απόφαση που τελικά έτυχε να είναι υπέρ της ομάδας του;
• Που είδε πέρσι να γίνονται διάφορες ...ομορφιές σε έναν ακόμη τελικό κυπέλλου και τελικά να το χάνει κι αυτό, με δύο πέναλτι να μην έχουν δοθεί υπέρ της Ένωσης και με ξένους διαιτητές - «φαντάσματα;
• Αυτά δεν περνούν έτσι. Έχουν το τίμημα τους και κυρίως ηθικά. Και ταυτίζονται δυστυχώς, μοιραία, με αυτά που άφησε στις ψυχές τους η εικοσαετία.
• Ακόμη περισσότερο έχουν τίμημα, να κάθεται πολύς κόσμος παθητικά και να ακούν τα απίθανα κατά την γνώμη μου τουλάχιστον, που προωθεί η επικοινωνία του Ολυμπιακού. Τα οποία μόνο αν ζούσες όχι σε άλλη χώρα, αλλά σε άλλο σύμπαν από το 1996 ως το 2016, θα μπορούσες να πάρεις σήμερα στα σοβαρά.
• Καλή χρόνια, υγεία και λιγότερο μίσος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, για το 2020.
• Την τοξικότητα, την μοιράζονται και οι δύο. Σε αποκλειστικότητα μάλιστα. Λίγο περισσότερο ο ένας; Ο Ολυμπιακός; Σύμφωνοι. Αλλά και ο ΠΑΟΚ δεν πάει πίσω.
• Μόλις χθες ο Γιώργος Σαββίδης με αφορμή το πανό των οπαδών του Ηρακλή στο μπάσκετ, μας πληροφόρησε πόσο πολύ του αρέσει ...το μίσος. Το να κάνει όσους τον μισούν, λόγω ΠΑΟΚ δηλαδή, να τον μισούν ακόμη περισσότερο. Και ο λογαριασμός του στα social media, μας έχει δώσει πολλά τέτοια ...ωραία.
• Ο Ολυμπιακός φυσικά είναι εκτός ανταγωνισμού σε αυτό το θέμα.
• Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα συνδέεται πλέον με το μίσος. Πρέπει να μισούμε για κάποιο λόγο και πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε εμείς πρώτοι, αλλιώς δεν υπάρχει τίποτε.
• Τώρα γιατί θα είναι μειωτικό για τον Ολυμπιακό, αν δεν πάρει και φέτος το πρωτάθλημα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Θα σημαίνει πως δεν είναι ισχυρός; Πως δεν κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για την ομάδα της η διοίκηση του; Πως δεν έχει μια πολύ καλή ομάδα έτσι κι αλλιώς, που ο κόσμος της πάει στο γήπεδο και την βλέπει με ευχαρίστηση;
• Γιατί πρέπει όλα να είναι υπό το πρίσμα του μίσους και του εμείς ή κανείς, τελείως αδύνατο να το καταλάβεις. Το εμείς ή κανείς, που το λάνσαρε βέβαια ως σύνθημα, πρόπερσι η επικοινωνία του ΠΑΟΚ.
• Όσο για την εικόνα που γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί σε σχέση με την διαιτησία, εντάξει, δεν είναι δυνατό να πιστεύει κανείς πως το ελληνικό φίλαθλο κοινό έχει υποστεί λοβοτομή τέτοιου βαθμού, ώστε να θεωρεί πως η τελευταία διετία – τριετία έχει οποιαδήποτε σχέση με οτιδήποτε ζήσαμε επί διοικήσεων Βασίλη Γκαγκάτση, Σοφοκλή Πιλάβιου(ναι και Σοφοκλή Πιλάβιου), Γιώργου Σαρρή ή Γιώργου Γκιρτζίκη.
• Για όνομα δηλαδή, να υπάρχει κι ένα μέτρο.
• Προκαλείται τόσο μεγάλη τεχνητή ένταση, σε ένα πρωτάθλημα που δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια το εξωφρενικό σφύριγμα που θα μείνει στην ιστορία, όπως τόσα και τόσα από το 1996 ως το 2016.
• Μια εικοσαετία μέσα στην οποία κανείς δεν μπορούσε να αντιδράσει, η FIFA ερχόταν μόνο ως μπαμπούλας για να προστατέψει το υφιστάμενο καθεστώς και όταν μιλούσες για όσα γίνονταν, δυστυχώς πολλοί που σήμερα μιλούν για συστήματα οργανωμένης αδικίας, σε έβγαζαν γραφικό.
• Σου συνιστούσαν να μιλάς για μπάλα και μιλούσαν για την σημασία της διαφοράς στην επένδυση. Όταν υπήρχε βασικά μόνο ένας που μπορούσε να παίρνει τα χρήματα του Champions League, βρέξει – χιονίσει.
• Το πρόβλημα είναι πως η αλαζονεία του ΠΑΟΚ, κατά την άποψη μου και ο τρόπος που επεδίωξε να διαχειριστεί και σε κάποιο βαθμό διαχειρίστηκε την αυξημένη επιρροή που απέκτησε, έχει δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα σε βάρος του, μεταξύ του μεγάλου εκείνου κομματιού της φίλαθλης κοινής γνώμης, αλλά και των ομάδων των ίδιων.
• Που κανονικά σήμερα θα αντιδρούσαν οξύτατα, στην πολιτική που ακολουθεί ο Ολυμπιακός.
• Με μια σειρά από επιλογές που έδειξαν πως από την αρχή ο ΠΑΟΚ είχε την τάση να αξιοποιήσει την αυξημένη του επιρροή με τον τρόπο που την χρησιμοποίησαν κι άλλοι πριν από αυτόν, κάνει πολύ κόσμο σήμερα να νιώθουν πως αυτό που βασικά φαίνεται ως διαμάχη ανάμεσα σε αυτόν και τον Ολυμπιακό, δεν τους αφορά.
• Σε τι να αφορά τον οπαδό του Παναθηναϊκού, που μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων είδε την ομάδα του να διαλύεται με την διαιτησία του Κύζα στον ημιτελικό του κυπέλλου και με το κουτάκι της μπύρας στην Λεωφόρο;
• Σε τι να αφορά τον οπαδό της ΑΕΚ που είδε να του κλέβουν ένα κύπελλο εν ψυχρώ στον Βόλο και να το πανηγυρίζουν έξαλλα, άκουσε μετά να τον λένε κλέφτη και να προσβάλλουν την ιστορία του για μια τουλάχιστον συζητήσιμη διαιτητική απόφαση που τελικά έτυχε να είναι υπέρ της ομάδας του;
• Που είδε πέρσι να γίνονται διάφορες ...ομορφιές σε έναν ακόμη τελικό κυπέλλου και τελικά να το χάνει κι αυτό, με δύο πέναλτι να μην έχουν δοθεί υπέρ της Ένωσης και με ξένους διαιτητές - «φαντάσματα;
• Αυτά δεν περνούν έτσι. Έχουν το τίμημα τους και κυρίως ηθικά. Και ταυτίζονται δυστυχώς, μοιραία, με αυτά που άφησε στις ψυχές τους η εικοσαετία.
• Ακόμη περισσότερο έχουν τίμημα, να κάθεται πολύς κόσμος παθητικά και να ακούν τα απίθανα κατά την γνώμη μου τουλάχιστον, που προωθεί η επικοινωνία του Ολυμπιακού. Τα οποία μόνο αν ζούσες όχι σε άλλη χώρα, αλλά σε άλλο σύμπαν από το 1996 ως το 2016, θα μπορούσες να πάρεις σήμερα στα σοβαρά.
• Καλή χρόνια, υγεία και λιγότερο μίσος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, για το 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου