Ο Δήμος Αθηναίων διαγράφει από τον πολεοδομικό χάρτη της Αθήνας σχολείο που το είχε τοποθετήσει εκεί πριν από 42 χρόνια ο Στέφανος Μάνος. Επικαλούμενος τον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον περασμένο Δεκέμβριο, προτείνει σήμερα να αρθεί η δέσμευση οικοπέδου 2,4 στρεμμάτων στο Δουργούτι (Αγιος Σώστης) που ήταν προορισμένο από το 1979 για ανέγερση σχολικής μονάδας.
Λήγει έτσι άδοξα η περιπέτεια του οικοπέδου που βρίσκεται στην οδό Ευρυδάμαντος 17, την ώρα που δεκάδες άλλα οικόπεδα, δεσμευμένα αλλά και αγορασμένα με χρήματα των φορολογουμένων, παραμένουν αναξιοποίητα, οι μαθητές στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας αναγκάζονται να στριμώχνονται σε ακατάλληλα κτίρια και δεν εφαρμόζεται η δίχρονη προσχολική εκπαίδευση αφού δεν υπάρχουν οι κατάλληλες σχολικές μονάδες. Το θέμα έρχεται σήμερα προς συζήτηση στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Αθηναίων συνοδευόμενο από μια μακρά ιστορία πράξεων και παραλείψεων της δημοτικής και κεντρικής διοίκησης και δικαστικών αποφάσεων. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι αυτή τη φορά η εισήγηση της δημοτικής αρχής είναι μία και μόνη: να μετατραπεί το δεσμευμένο οικόπεδο σε οικοδομήσιμο, ώστε να σηκωθεί ακόμη μία πολυκατοικία ή ξενοδοχείο πίσω από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Το περίεργο είναι ότι στο ίδιο όργανο είχε έρθει και στις αρχές Δεκεμβρίου του 2020 μία εισήγηση διαμορφωμένη από τον Απρίλιο του 2019. Τότε, η εισήγηση ήταν υπέρ της επανεπιβολής απαλλοτρίωσης με την εγγραφή ποσού 3.253.403,45 ευρώ στον προϋπολογισμό για την αποζημίωση των ιδιοκτητών. Ομως, το θέμα αποσύρθηκε από τη συζήτηση όπως έγινε και με άλλον δεσμευμένο χώρο για την ανέγερση σχολείου στην Κυψέλη.
Μία εβδομάδα μετά, ψηφίστηκε το περίφημο χωροταξικό νομοσχέδιο, ο νόμος 4759/2020 δηλαδή, που σάρωσε διάφορα «εμπόδια» για να προχωρήσουν οι επενδύσεις. Ανάμεσα στις προβλέψεις του, υπάρχει μία που λέει ότι η αναγκαστική απαλλοτρίωση επιβάλλεται μόνο δύο φορές. Την ψήφιση αυτού ακριβώς του νόμου επικαλείται τώρα η δημοτική αρχή Μπακογιάννη για να αλλάξει την εισήγηση και να άρει την πολεοδομική δέσμευση που είχε υπογράψει στις 5 Ιουνίου 1979 ως υφυπουργός Δημοσίων Εργων ο Στέφανος Μάνος.
Η απόφαση του 1979 απεδείχθη ατελέσφορη αφού δεν συνοδευόταν από μια πράξη απαλλοτρίωσης – ίσως να τη χρησιμοποιήσει ο κ. Μάνος σε κάποιο μελλοντικό του άρθρο από εκείνα με τα οποία στηλιτεύει την αβελτηρία του Δημοσίου. Τέσσερις δεκαετίες πέρασαν, οι ιδιοκτήτες προσέφυγαν πολλές φορές στα δικαστήρια και πέτυχαν αποφάσεις που τους δικαίωναν καθώς μεταγενέστεροι υπουργοί υπέγραφαν αποφάσεις απαλλοτρίωσης υπέρ του τότε Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (1995, 2003, 2009, 2011) αλλά τα χρήματα ποτέ δεν καταβάλλονταν.
Παρά ταύτα, ο Δήμος Αθηναίων έως και πριν από τις εκλογές του 2019 ζητούσε να παραμείνει δεσμευμένο το συγκεκριμένο οικόπεδο λέγοντας μάλιστα ότι προορίζει για εκεί το άστεγο Καλλιτεχνικό Σχολείο Αθηνών. Σχετική ομόφωνη απόφαση είχε λάβει στις 27/2/2019 και η 2η Δημοτική Κοινότητα (Νέος Κόσμος-Παγκράτι) που γνωρίζει καλύτερα τις τοπικές ανάγκες (ίσως γι’ αυτό το νομοσχέδιο Βορίδη καταργεί και τις κοινότητες).
Ομως η νέα διοίκηση Μπακογιάννη έλαβε απόφαση να στεγαστεί το Καλλιτεχνικό Σχολείο στο παλαιό κτίριο της οδού Πρασά, στα σύνορα Εξαρχείων-Κολωνακίου όπου έμεναν οικογένειες μεταναστών που απομακρύνθηκαν βιαίως τον Σεπτέμβριο του 2019. Κράτησε στο συρτάρι την εισήγηση του Απριλίου 2019, την απέσυρε τον Δεκέμβριο του 2020 και τη φέρνει τώρα προς ψήφιση, επικαλούμενη εκτός του χωροταξικού νόμου και την αλλαγή προορισμού για το Καλλιτεχνικό Σχολείο, αν και τα έργα επισκευής και αποκατάστασης του κτιρίου στην οδό Πρασά αγνοούνται.
Προκάτ αίθουσες αντί κτιρίων για τα προνήπια
Ενώ τα οικόπεδα που έχουν δεσμευτεί χάνονται (41 είχε δεσμεύσει ως δήμαρχος η Ντόρα Μπακογιάννη το 2003, υποτίθεται για σχολεία) και λεφτά υπάρχουν μόνο για προσλήψεις αστυνομικών για τα Πανεπιστήμια, πριν από έναν μήνα, στις 4 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Υποδομών Κ. Καραμανλής και ο δήμαρχος Αθηναίων Κ. Μπακογιάννης υπέγραψαν μνημόνιο, ώστε η ΚΤΥΠ (πρώην ΟΣΚ) να συνεργαστεί με τον δήμο για να στεγαστούν τα προνήπια της δίχρονης υποχρεωτικής (υποτίθεται) εκπαίδευσης. Βασική πρόβλεψη της συμφωνίας είναι να τοποθετηθούν προκάτ αίθουσες σε οκτώ οικόπεδα που έχει αποκτήσει το Δημόσιο πληρώνοντας εκατομμύρια ευρώ για να κτιστούν σχολεία χωρίς αυτό ποτέ να γίνει πραγματικότητα.
Πρόκειται για οικόπεδα επί των οδών:
- Δέφνερ, Αναπαύσεως και Ραζηκότσικα κοντά στο Α’ Νεκροταφείο, εμβαδού 998,00 τ.μ. με οικοδομική άδεια σχολείου από το 2004
- Κρίσσης και Φαέθωνος, στην Ανω Κυψέλη, εμβαδού 1.057,50 τ.μ.
- Ζερβουδάκη, Στρ. Δαγκλή, Αγκωνίτου και Λιοσίων, εμβαδού 2.379,29 τ.μ. αγορασμένο από το έτος 2000
- Παπαρσένη, Σούκα και Κουρμά στο Πολύγωνο, εμβαδού 1.635,85 τ.μ., αγορασμένο από το 2010 για την ανέγερση του 24ου Λυκείου μετά από χρόνια διενέξεων και διαμαρτυριών από γονείς για τις διπλοβάρδιες σε υπάρχον κτίριο
- Βόλβης, Κρώμνης και Οφιούντος στη Ριζούπολη, συνολικού εμβαδού 7.000.00 τ.μ. αγορασμένο από το 1998.
- Λάμψα στην περιοχή Γηροκομείου, εμβαδού 6.000.00 τ.μ., αγορασμένο το 2014 από τη ΔΕΗ μετά από αγώνες των περιοίκων
- Παρασκευοπούλου, Μωραϊτίνη και Πρωτοπαπαδάκη στα Θυμαράκια, εμβαδού 816.65 τ.μ. αγορασμένο το 2010
- Ιωαννίνων, Ηλέκτρας και Αποστόλου στον Κολωνό, εμβαδού 1.439.69 τ.μ., αγορασμένο το 2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου