Όταν οι Λευκές Σημαίες γίνονται Στόχοι: Το νέο Πρόσωπο της Κτηνωδίας

Από στρατιωτική επιχείρηση σε ωμή κτηνωδία – Όταν ακόμη και οι λευκές σημαίες δεν προσφέρουν καμία προστασία στους αμάχους

Μια συγκλονιστική μαρτυρία ήρθε πρόσφατα στο φως από την Wall Street Journal και αναδημοσιεύτηκε στην ισραηλινή Haaretz. Ισραηλινός έφεδρος περιέγραψε πώς, στα μέσα Ιουνίου, στρατιώτες του ισραηλινού στρατού άνοιξαν πυρ εναντίον Παλαιστινίων αμάχων που κρατούσαν λευκές σημαίες. Το «έγκλημά» τους; Παρέκκλιναν από τις “εγκεκριμένες” διαδρομές προς σημεία διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας.

Αυτή δεν είναι απλώς μια παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Είναι ένα ξεκάθαρο έγκλημα πολέμου. Και αποτελεί μία μόνο από τις αμέτρητες πράξεις κτηνωδίας που εκπορεύονται από το κράτος του Ισραήλ υπό την αιματηρή ηγεσία του Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Οι λευκές σημαίες δεν προστατεύουν πια

Η λευκή σημαία είναι ένα από τα πιο παγκοσμίως αναγνωρίσιμα σύμβολα ειρήνης και παράδοσης. Όμως στη Γάζα του 2025, έχει πάψει να σημαίνει ζωή. Έχει μετατραπεί σε εύκολος στόχος, σε σημάδι “απείθειας”, που επιτρέπει στα όπλα να απαντήσουν με φωτιά.

Η μαρτυρία του εφέδρου δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Δεν περιγράφει πανικό, ούτε στιγμιαία σύγχυση. Περιγράφει μια πολιτική μεθοδικότητα: όποιος δεν συμμορφώνεται πλήρως με την «εγκεκριμένη» διαδρομή, ακόμη κι αν είναι άμαχος, ακόμη κι αν ζητά ειρήνη, πυροβολείται.

Η κυβέρνηση Νετανιάχου συνεχίζει, με αμείωτη ένταση, έναν ανελέητο πόλεμο κατά των αμάχων. Παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι δεν είναι “παράπλευρες απώλειες” – είναι στοχοθετημένοι πληθυσμοί. Η λογική της συλλογικής τιμωρίας έχει γίνει επίσημη κρατική στρατηγική.

Δεν πρόκειται πια για άμυνα απέναντι σε μια τρομοκρατική οργάνωση. Πρόκειται για μαζική τιμωρία ενός ολόκληρου λαού, για την ταπείνωση και εξόντωσή του. Πρόκειται για εθνοκάθαρση. Κι αυτή δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από καμία στρατιωτική ορολογία.

Κι ο “πολιτισμένος” κόσμος απλώς παρακολουθεί να συντελείται μια γενοκτονία μπροστά στα μάτια του. Οι κυβερνήσεις της Δύσης αδρανούν. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ αποστρέφει το βλέμμα. Όμως η αλήθεια δεν μπορεί να θαφτεί κάτω από τις σφαίρες και τα ερείπια.

Δεν υπάρχει “ουδέτερη” στάση όταν άμαχοι με λευκές σημαίες δολοφονούνται. Δεν υπάρχουν δύο ίσες πλευρές όταν η μία χρησιμοποιεί την απόλυτη στρατιωτική υπεροχή για να καταστρέψει κάθε μορφή ζωής, ελπίδας και αξιοπρέπειας της άλλης.