Πηγή: Παναγιώτης Παπανικολάου – f/b
Ο Ελληνικός Εμφύλιος ψυχολογικά δεν τελείωσε ποτέ. Για να ακριβολογούμε, δεν τελείωσε ποτέ ούτε ιστορικά: ο ΔΣΕ δεν συνθηκολόγησε το 1949 παρά το γεγονός ότι την ιστορική φράση “το όπλο παρά πόδα” την ξόρκισαν οι μεταγενέστερες ηγεσίες (ΕΔΑ, ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ.) στην αγωνιώδη τους προσπάθεια να ενταχθούν στο πλαίσιο της αστικής νομιμότητας.
Έτσι τα τελευταία 76 χρόνια έχουμε δυο Ελλάδες. Αυτή των από πάνω και αυτή των από κάτω. Την Ελλάδα των πρώην γερμανοτσολιάδων που έγιναν δεσμοφύλακες και την Ελλάδα των εκτελεσμένων και των εξορίστων.
Την Ελλάδα των Κασιδιάρηδων και την Ελλάδα του Νίκου Γόδα.
Την Ελλάδα της υποταγής στην Βρετανική αποικιοκρατία και την Ελλάδα της αλληλεγγύης στους Κύπριους αγωνιστές της ελευθερίας.
Την Ελλάδα των αποστατών και την Ελλάδα των Ιουλιανών.
Την Ελλάδα της χούντας και την Ελλάδα του Πολυτεχνείου.
Την Ελλάδα του ΝΑΤΟ – CIA – προδοσία και την Ελλάδα του “Κύπρος ενιαία ανεξάρτητη”.
Την Ελλάδα των ιδιοκτητών της ΕΤΜΑ και την Ελλάδα της Σ. Βασιλακοπούλου.
Την Ελλάδα του Μελίστα και την Ελλάδα του Καλτεζά.
Την Ελλάδα του Καλαμπόκα και την Ελλάδα του Τεμπονέρα.
Την Ελλάδα του Λαμογιοσημιτιστάν και την Ελλάδα της μάχης των εξεταστικών.
Την Ελλάδα που χειροκροτούσε όταν βομβαρδιζόταν το Βελιγράδι και την Ελλάδα που διαδήλωνε.
Την Ελλάδα του Κορκονέα και την Ελλάδα του Γρηγορόπουλου.
Την Ελλάδα των “βάστα Σόιμπλε” και την Ελλάδα του κινήματος των πλατειών.
Την Ελλάδα της μνημονιακής κωλοτούμπας και την Ελλάδα του “ΟΧΙ”.
Από την μια την Ελλάδα της υποταγής στους ισχυρούς του χρήματος και του πλανήτη. Από την άλλη την Ελλάδα της ταξικής χειραφέτησης και της αντιμπεριαλιστικής αλληλεγγύης, την Ελλάδα της εργατικής – λαϊκής – νεολαιίστικης αντίστασης.
Τα υπενθυμίζω αυτά διότι τώρα που ξεχείλισε ο βόθρος με τις κλεψιές της κυβερνητικής συμμορίας, τώρα που η μέση οικογένεια αγωνιά για να βγάλει τον μήνα και βλέπει εξοργισμένη τους Χασάπηδες και τους Φραπέδες να σκορπάνε σαν πετσετάκια τα πενηντάευρα στα σκυλάδικα του Ηρακλείου ή την κάθε οξυζενέ αρχοντοΔΑΠιτοβλαχάρα να μοστράρει Φεράρι και Πόρσε στα χωριά της Κοζάνης, τώρα ξαναρχίζει η μουρμούρα “μα τι κάνει ο κόσμος”.
Παιδιά, κοντή μνήμη. Μόλις πριν έξι μήνες στις 28 Φεβρουαρίου 2025 ΜΙΑ ΧΑΡΑ ξεσηκώθηκε ο κόσμος. Η μισή Ελλάδα. Ξέρετε ΑΥΤΗ Η ΜΙΣΗ που λέγαμε παραπάνω. Την κάλεσαν οι γονείς των παιδιών που δολοφονήθηκαν στα Τέμπη και ανταποκρίθηκε. Μαζικά και δυναμικά.
Αμ δεν σας φταίει ο κόσμος. Οι “ηγεσίες” να κοιτάξετε τι κάνουν. Με τι μούτρα να καλέσουν τον κόσμο να ξεσηκωθεί αυτοί που ενώ ψηφίζουν προτάσεις δυσπιστίας στην αστική βουλή ταυτόχρονα απαγορεύουν στο κίνημα να έχει αίτημα να πέσει η κυβέρνηση των εγκλημάτων και της συγκάλυψης; Με τι μούτρα να καλέσουν τον κόσμο να ξεσηκωθεί αυτοί που δηλώνουν πως “δεν προκύπτουν ποινικές ευθύνες για Βορίδη και για Αυγενάκη“; Με τι μούτρα να καλέσουν τον κόσμο να ξεσηκωθεί αυτοί που έτρεξαν στο προεδρικό μέγαρο να χαριεντιστούν με τον Μητσοτάκη και με τον Τασούλα;
Καμία αυταπάτη. Η Δική μας Μισή Ελλάδα πρέπει να υπερβεί την συναινετική αφασία των κοινοβουλευτικών ηγεσιών. Άμεσα. Με ακηδεμόνευτο ξεσηκωμό. Ταξικό, εργατικό, νεολαιίστικο. Με πολιτικές απεργίες (ω, ναι, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ήταν η πανεργατική απεργία 28/2, “δικαιοσύνη” ήταν το αίτημά της) που τολμηρά θα φωνάζουν “για να αναπνεύσουμε, θα τους ανατρέψουμε. Και αυτούς και συνολικά την συστημική σαπίλα που εκπροσωπούν: τους μεγαλοκαρχαρίες καπιταλΗστές που τρώνε το Ταμείο Ανάκαμψης και τις ζωές μας, τις Ούρσουλες των Βρυξελλών, τα γεράκια του ΝΑΤΟ, τους κάθε λογής σφουγγοκωλάριους του χασάπη Νετανιάχου”. Συνειδητοποιώντας πως ο μόνος δρόμος για να κερδηθεί το παραμικρό είναι να τρομοκρατηθεί το σύστημα πως μπορεί να χάσει τα πάντα.
Αλλιώς η άλλη μισή Ελλάδα (των από πάνω) θα αποθρασυνθεί και θα ενεργοποιήσει πάλι τα αγαπημένα της δολοφονικά όπλα : τον φασισμό και τα ακροδεξιά τάγματα εφόδου. Ήδη ξανακάνει πρόβες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου