Εάν μια μέρα με δεις «γέρο» να λερώνομαι όταν τρώω και να μην μπορώ να ντυθώ

 

«Εάν μια μέρα με δεις γέρο…. εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ… έχε υπομονή. Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε για να σου τα μάθω…
Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μην με διακόπτεις, άκουσε με.Όταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.Όταν δεν θέλω να πλυθώ μην με μαλώνεις και μην με κάνεις να αισθάνομαι τροπή…

Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς.Όταν βλέπεις την άγνοιά μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο.Όταν κάποιες φορές δεν μπορώ να θυμηθώ η χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και αν δεν τα καταφέρνω μην θυμώνεις…Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μην μου συμπεριφέρεσαι σαν ήσουν ένα «βάρος», έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.Όταν λέω πως θα ήθελα να «πεθάνω»… μη θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις, τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω.Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις.Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο.Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησε με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή.Σε αγαπώ παιδί μου…»

ο πατέρας σου