ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦAΝΟΥ
Ο Ραούλ Βανεγκέμ, πολιτικός φιλόσοφος
με περγαμηνές από την ανήσυχη δεκαετία του ’60, σε ένα από τα πιο
πολυδιαβασμένα του άρθρα, υπερασπίζεται την αποχή από τις εκλογές με το
επιχείρημα ότι εκείνοι οι οποίοι συμμετέχουν είναι ανήκεστα διεφθαρμένοι
και οι - ούτως ή άλλως ψεύτικες - υποσχέσεις τους μακράν απέχουν από
οποιαδήποτε ριζοσπαστική αμφισβήτηση και αναδιάρθρωση της τρέχουσας
πολιτικοκοινωνικής πραγματικότητας, επισημαίνοντας πως ο κύριος στόχος
της επαναστατικής προοπτικής είναι κατάργηση του χρήματος.
Υπό το πέπλο μιας άφθαστης ουτοπίας, ή έστω της μετατεθειμένης για το αόριστο αύριο εξέλιξης της ανθρωπότητας και της κοινωνίας , συγκαλύπτεται η επείγουσα ανάγκη για τις μικρές, καθημερινές επιλογές που πρέπει να γίνονται μέχρι την επίτευξη των στόχων που οραματίζεται ένας ιδεαλιστής
Υπό το πέπλο μιας άφθαστης ουτοπίας, ή έστω της μετατεθειμένης για το αόριστο αύριο εξέλιξης της ανθρωπότητας και της κοινωνίας , συγκαλύπτεται η επείγουσα ανάγκη για τις μικρές, καθημερινές επιλογές που πρέπει να γίνονται μέχρι την επίτευξη των στόχων που οραματίζεται ένας ιδεαλιστής