29 Αυγούστου 1949: Χάθηκε η επανάσταση μας ... (Βίντεο) - Ηταν αναπόφευκτη η ήττα του ΔΣΕ;

Του Γ.Γ.

 Όταν 29 με 30 Αυγούστου 1949 έπεφταν τα υψώματα Κάμενικ, και Γκόλια στο Γράμμο,  και οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού περνούσαν στην Αλβανία ο τρίχρονος ηρωικός αγώνας του ΔΣΕ είχε τελειώσει.
Ενας αγώνας πέρα για πέρα δίκαιος αλλά εντελώς άνισος.

Οι συνασπισμένες δυνάμεις του καθεστώτος της πλουτοκρατίας, στηριγμένες στον αγγλικό και στην συνέχεια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, είχαν νικήσει στρατιωτικά την λεβεντιά, την αυτοθυσία και την παλικαριά του ελληνικού λαού.

Ολοι αυτοί που είχαν συνεργαστεί προηγουμένως με τα ναζιστικά στρατεύματα, όσοι είχαν θησαυρίσει από την μαύρη αγορά στην κατοχή, οι αστοί πολιτικοί ηγέτες όσοι απ’ αυτούς δεν είχαν προηγουμένως γίνει  πιόνια των Γερμανών και έκαναν «αντίσταση» από το Κάιρο μπορούσαν να χαμογελούν.
Οι βόμβες ναπάλ του Τρούμαν και τα δολάρια του Μάρσαλ είχαν καταφέρει να δαμάσουν ένα μεγαλείο ψυχής, τα ιδανικά που ατσάλωναν τους μαχητές του ΔΣΕ. Μπορούσαν πια να είναι σίγουροι ότι δεν θα λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα που είχαν κάνει σε βάρος του ελληνικού λαού.

Και όχι μόνο αυτό. Ηταν τόσο το ταξικό τους μίσος σ’ αυτούς που αμφισβήτησαν ένοπλα το καθεστώς τους, αλλά και σε όσους τους συμπαραστάθηκαν, που μετά την ήττα του ΔΣΕ, «έγραψαν» άλλη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία τους. Τα έκτακτα στρατοδικεία πλημμυρίζουν την Ελλάδα. Αγωνιστές αντιμετωπίζουν εκτελεστικά αποσπάσματα μέχρι το 1955. Φυλακές