Είναι λυπηρό και ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στην αριστερά, το να αναπαράγει τα ιδεολογήματα και τη μεθοδολογία των κομμάτων της αστικής τάξης.
Είναι τουλάχιστον χυδαίο το ότι εδώ και εβδομάδες αναπαράγεται από τις δυνάμεις του Σύριζα η λογική της «χαμένης ψήφου», κάτι που μέχρι τα χτες, αποτελούσε βασικό επιχείρημα κομμάτων της αστικής τάξης, αλλά και του ΚΚΕ όταν επιχειρηματολογούσε ενάντια στην ψήφο σε άλλα μικρά αριστερά κόμματα.
Κυρίως όμως είναι αποκαλυπτικό για τις αυταπάτες που τρέφει αυτό το ρεύμα για τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος, το κοινοβούλιο και τους άλλους θεσμούς του. Γιατί πως αλλιώς μπορεί να εκληφθεί το ότι ο Σύριζα επιχειρηματολογεί υπέρ της «χρήσιμης ψήφου», με τα μυθεύματα περί μιας αριστερής διακυβέρνησης, η οποία μάλιστα θα προκύψει από ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα, το οποίο θα διαχειριστεί τον καπιταλισμό σε συνθήκες κρίσης και θα τον κάνει «ανθρώπινο», αν όχι «σοσιαλιστικό»;
Στην ίδια όμως λογική κινείται και η απάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία σπεύδει να επιχειρηματολογήσει, λέγοντας ότι η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι «χαμένη», γιατί είναι πολύ κοντά στο όριο του 3%.
Ανεξάρτητα με τις προθέσεις των δυνάμεων που υιοθετούν τέτοιες θέσεις, αυτό που επί της ουσίας διακηρύττουν με αυτές, είναι ότι το παιχνίδι παίζεται μέσα στο κοινοβούλιο. Προσανατολίζουν τους εργαζόμενους στο να αναζητήσουν τη λύση, στα όσα συμβαίνουν στη βουλή και στους συσχετισμούς σε αυτή. Για αυτό και είναι ασυγχώρητη η υιοθέτηση τέτοιων θέσεων σε αυτές τις συνθήκες.
Η θέση περί «χαμένης ψήφου» είναι η συνέχεια, του «κάτω η κυβέρνηση» και του αιτήματος για «εκλογές τώρα», την ώρα της κάλπης. Είναι δηλαδή η συνέχεια της καλλιέργειας αυταπατών από ρεύματα της αριστεράς, για τις αλήθειες του καπιταλιστικού συστήματος και ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων από το δρόμο που έχουν να βαδίσουν, αυτόν του παρατεταμένου, οργανωμένου και ανειρήνευτου αγώνα.
Για την πραγματική αριστερά, «χαμένη» είναι η ψήφος σε δυνάμεις που αρνούνται ακόμη και σήμερα να καταδείξουν την ΕΕ σαν έναν ιμπεριαλιστικό εγκληματικό σχηματισμό. Σε δυνάμεις που αναπαράγουν τα ιδεολογήματα που αποδίδουν τη πολιτική της ΕΕ σε επικράτηση των «συντηρητικών» δυνάμεων και καλλιεργούν προσδοκίες για μια άλλη Ευρώπη, με την επικράτηση του Ολάντ ή με την συγκρότηση «αριστερής» κυβέρνησης στην Ελλάδα. Σε δυνάμεις που κάτω από τις πιέσεις της αστικής τάξης, απολογητικά επιμένουν να «θέλουν» την Ελλάδα μέλος της ΕΕ, χωρίς να μπορούν να πουν ακόμη και το πιο απλό. Ότι με την ιμπεριαλιστική εγκληματική ΕΕ, που πριν λίγο καιρό ματοκύλισε τον Λιβυκό λαό και ισοπέδωσε την χώρα του, η Ελλάδα δεν θα πρέπει να έχει καμία σχέση. Γιατί για αυτό φτιάχτηκε και υπάρχει η ΕΕ και όχι για να εδραιώσει την ευημερία και την δημοκρατία στα κράτη μέλη της.
«Χαμένη» είναι κάθε ψήφος, που συνεχίζει να ρίχνει νερό στον μύλο των αυταπατών, για ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, για μια άλλη διαχείριση που με διαγραφή χρέους, αναδιανομή του πλούτου και εθνικοποιήσεις τραπεζών, από τις 7 Μάη κιόλας, μπορεί να φέρει τη λύση για τα προβλήματα του λαού και του τόπου.
«Χαμένη» είναι κάθε ψήφος που κατευθύνει τον κόσμο σε λάθος ανάγνωση της πραγματικότητας για τη φύση και τα όρια του συστήματος, για τον ιμπεριαλισμό, για τον ρόλο της ντόπιας αστικής τάξης. Γιατί οι αυταπάτες, ιστορικά, αποδεικνύονται πιο επώδυνες από την επίγνωση της πραγματικότητας όσο σκληρή και αν είναι αυτή.
Για την πραγματική αριστερά έχει σημασία να ενισχυθεί το ρεύμα που μιλάει με την γλώσσα της αλήθειας για την φύση αυτού του συστήματος, που στοχοθετεί τον ιμπεριαλισμό ως αντίπαλο και μιλάει για την ανάγκη ανατροπής της πολιτικής της φτώχειας, της εξάρτησης και της υποτέλειας της ντόπιας αστικής τάξης.
Την Κυριακή ψηφίζουμε την εκλογική συνεργασία ΚΚΕ (μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ, όχι για να μπει στη βουλή και να καταθέσει κυβερνητικό πρόγραμμα, αλλά για να ενισχυθεί το ρεύμα που αναζητάει τη «λύση» στην αναγκαία αντίσταση που πρέπει να οικοδομηθεί από τις 7 Μάη. Την Κυριακή πρέπει να ψηφίσουμε χωρίς αυταπάτες.
Πετράκης Βασίλης, Εκπαιδευτικός, μέλος της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ (μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου