Τη ζοφερή πραγματικότητα της φτώχειας στην Ελλάδα,
μετά από επτά χρόνια κρίσης περιγράφει το Reuters, που βρέθηκε σε ένα
από τα συσσίτια του δήμου Αθηναίων. Σοκαριστικά στοιχεία και φωτογραφίες
που αποτυπώνουν την κατάσταση...
"Η Δήμητρα, ελληνίδα συνταξιούχος, λέει πως ποτέ δεν
είχε φανταστεί μια ζωή περιορισμένη σε συσσίτια: λίγο ρύζι, δύο πακέτα
μακαρόνια, ένα πακέτο ρεβύθια και ένα κουτί γάλα για όλο το μήνα".
Έτσι ξεκινά το δημοσίευμα του Reuters που περιγράφει το πώς βιώνουν οι Έλληνες την κρίση, η οποία μετράει πια επτά χρόνια -οδυνηρής- παρουσίας...
Ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι ενδεικτικός: "Μετά από επτά χρόνια προγραμμάτων διάσωσης, οι Έλληνες βυθίζονται ακόμη πιο βαθιά στη φτώχεια".
Αναλυτικά αναφέρει το δημοσίευμα που υπογράφει η Karolina Tagaris:
"Η 73χρονη Δήμητρα -που κάποτε βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη σε συσσίτια
του Ερυθρού Σταυρού- είναι μεταξύ ενός αυξανόμενου αριθμού Ελλήνων που με δυσκολία τα βγάζουν πέρα. Μετά από επτά χρόνια προγραμμάτων διάσωσης, που "έριξαν" δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα, η φτώχεια δεν βελτιώνεται. Γίνεται χειρότερη από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη.
"Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου", λέει, αρνούμενη να δώσει το επίθετό της, εξαιτίας του στίγματος που ακόμη υπάρχει για όσους πηγαίνουν σε συσσίτια στην Ελλάδα. "Ζω με φειδώ. Ποτέ δεν πήγα διακοπές. τίποτα, τίποτα, τίποτα".
Πλέον, τα περισσότερα από τα 332 ευρώ που είναι το μηνιαίο εισόδημά της, πηγαίνουν στο ενοίκιο ενός μικροσκοπικού διαμερίσματος στην Αθήνα. Τα υπόλοιπα: Λογαριασμοί.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση και ο αντίκτυπός της, ανάγκασαν τέσσερις χώρες της Ευρωζώνης να επιστρέψουν στους διεθνείς δανειστές τους. Ιρλανδία, Πορτογολία και Κύπρος μπήκαν σε προγράμματα διάσωσης και είναι ξανά στα πόδια τους, οι οικονομίες τους αναπτύσσονται ξανά. Η Ελλάδα όμως, η πρώτη που μπήκε σε πρόγραμμ διάσωσης το 2010, χρειάστηκε τρία.
Πακέτα δανειακής διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ έσωσαν την Ελλάδα από την χρεοκοπία, αλλά η λιτότητα και οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές που οι δανειστές επέβαλαν ως όρους, βοήθησαν στο να μετατραπεί η ύφεση σε κατάθλιψη.
Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, του οποίου η αριστερή κυβέρνηση πέφτει στις δημοσκοπήσεις, τόνισε αυτό τον μήνα πως "πρέπει να είμαστε όλοι προσεκτικοί απέναντι σε μία χώρα που λεηλατήθηκε και σε ανθρώπους που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν τόσες πολλές θυσίες στο όνομα της Ευρώπης".
Η Ελλάδα δεν είναι η πλέον φτωχή χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα επίπεδα φτώχειας είναι υψηλότερα στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η Ελλάδα όμως δεν είναι πολύ πίσω στην τρίτη θέση, με τα δεδομένα της Eurostat να δείχνουν πως το 22,2% του πληθυσμού είχαν "σοβαρές υλικές στερήσεις" το 2015.
Εδώ, δεκάδες Έλληνες περιμένουν υπομονετικά με ένα κουπόνι στο χέρι για να πάρουν το μερίδιό τους. Όλοι είναι εγγεγραμμένοι ως άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, που είναι περίπου 370 ευρώ το μήνα.
"Οι ανάγκες είναι τεράστιες", λέει η Ελένη Κατσούλη, μια υπάλληλος του δήμου στο συγκεκριμένο κέντρο. Περίπου 11.000 οικογένειες -ή 26.000 άνθρωποι- είναι εγγεγραμμένοι, ενώ το 2012 ήταν μόνο 2.500 και 6.000 το 2014. Από αυτούς, περίπου οι 5.000 είναι παιδιά.
Πολλά από τα ράφια και τα ψυγεία στο δωμάτιο είναι άδεια. Το τί δίνεται, εξαρτάται από το τί δίνουν οι χορηγοί, πολλοί από τους οποίους είναι επιχειρήσεις που μοχθούν.
"Ανησυχούμε επειδή δεν ξέρουμε αν θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες αυτών των ανθρώπων", λέει η κυρία Κατσούλη. "Υπάρχουν οικογένειες με μικρά παιδιά και κάποιες μέρες δεν έχουμε να τους δώσουμε ούτε γάλα".
Πηγή: reuters.com
Φωτογραφίες: Reuters
Έτσι ξεκινά το δημοσίευμα του Reuters που περιγράφει το πώς βιώνουν οι Έλληνες την κρίση, η οποία μετράει πια επτά χρόνια -οδυνηρής- παρουσίας...
Ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι ενδεικτικός: "Μετά από επτά χρόνια προγραμμάτων διάσωσης, οι Έλληνες βυθίζονται ακόμη πιο βαθιά στη φτώχεια".
Αναλυτικά αναφέρει το δημοσίευμα που υπογράφει η Karolina Tagaris:
"Η 73χρονη Δήμητρα -που κάποτε βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη σε συσσίτια
του Ερυθρού Σταυρού- είναι μεταξύ ενός αυξανόμενου αριθμού Ελλήνων που με δυσκολία τα βγάζουν πέρα. Μετά από επτά χρόνια προγραμμάτων διάσωσης, που "έριξαν" δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα, η φτώχεια δεν βελτιώνεται. Γίνεται χειρότερη από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη.
"Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου", λέει, αρνούμενη να δώσει το επίθετό της, εξαιτίας του στίγματος που ακόμη υπάρχει για όσους πηγαίνουν σε συσσίτια στην Ελλάδα. "Ζω με φειδώ. Ποτέ δεν πήγα διακοπές. τίποτα, τίποτα, τίποτα".
Πλέον, τα περισσότερα από τα 332 ευρώ που είναι το μηνιαίο εισόδημά της, πηγαίνουν στο ενοίκιο ενός μικροσκοπικού διαμερίσματος στην Αθήνα. Τα υπόλοιπα: Λογαριασμοί.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση και ο αντίκτυπός της, ανάγκασαν τέσσερις χώρες της Ευρωζώνης να επιστρέψουν στους διεθνείς δανειστές τους. Ιρλανδία, Πορτογολία και Κύπρος μπήκαν σε προγράμματα διάσωσης και είναι ξανά στα πόδια τους, οι οικονομίες τους αναπτύσσονται ξανά. Η Ελλάδα όμως, η πρώτη που μπήκε σε πρόγραμμ διάσωσης το 2010, χρειάστηκε τρία.
Πακέτα δανειακής διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ έσωσαν την Ελλάδα από την χρεοκοπία, αλλά η λιτότητα και οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές που οι δανειστές επέβαλαν ως όρους, βοήθησαν στο να μετατραπεί η ύφεση σε κατάθλιψη.
Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, του οποίου η αριστερή κυβέρνηση πέφτει στις δημοσκοπήσεις, τόνισε αυτό τον μήνα πως "πρέπει να είμαστε όλοι προσεκτικοί απέναντι σε μία χώρα που λεηλατήθηκε και σε ανθρώπους που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν τόσες πολλές θυσίες στο όνομα της Ευρώπης".
Η Ελλάδα δεν είναι η πλέον φτωχή χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα επίπεδα φτώχειας είναι υψηλότερα στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η Ελλάδα όμως δεν είναι πολύ πίσω στην τρίτη θέση, με τα δεδομένα της Eurostat να δείχνουν πως το 22,2% του πληθυσμού είχαν "σοβαρές υλικές στερήσεις" το 2015.
"Οι ανάγκες είναι τεράστιες"
Η πραγματικότητα αυτών των στατιστικών γίνεται ξεκάθαρη σε μέρη όπως
αυτό του Δήμου της Αθήνας όπου γίνονται τα συσσίτια και η Δήμητρα
πηγαίνει για τη μηνιαία "παραλαβή".Εδώ, δεκάδες Έλληνες περιμένουν υπομονετικά με ένα κουπόνι στο χέρι για να πάρουν το μερίδιό τους. Όλοι είναι εγγεγραμμένοι ως άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, που είναι περίπου 370 ευρώ το μήνα.
"Οι ανάγκες είναι τεράστιες", λέει η Ελένη Κατσούλη, μια υπάλληλος του δήμου στο συγκεκριμένο κέντρο. Περίπου 11.000 οικογένειες -ή 26.000 άνθρωποι- είναι εγγεγραμμένοι, ενώ το 2012 ήταν μόνο 2.500 και 6.000 το 2014. Από αυτούς, περίπου οι 5.000 είναι παιδιά.
Πολλά από τα ράφια και τα ψυγεία στο δωμάτιο είναι άδεια. Το τί δίνεται, εξαρτάται από το τί δίνουν οι χορηγοί, πολλοί από τους οποίους είναι επιχειρήσεις που μοχθούν.
"Ανησυχούμε επειδή δεν ξέρουμε αν θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες αυτών των ανθρώπων", λέει η κυρία Κατσούλη. "Υπάρχουν οικογένειες με μικρά παιδιά και κάποιες μέρες δεν έχουμε να τους δώσουμε ούτε γάλα".
Πηγή: reuters.com
Φωτογραφίες: Reuters
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου