Για τον Βασίλη - Για τις φυλακές

  Βασίλη μας,
αυτή τη φορά μας κάνεις πάλι περήφανες για σένα, εμάς τις δασκάλες σου, στο ΕσπερινόΓΕΛ Πάτρας.
 Μας έκανες περήφανες όταν, παρά τις ανυπέρβλητες δυσκολίες μέσα στη φυλακή και παρά τη μακροχρόνια αποχή σου από την εκπαιδευτική διαδικασία, αρίστευσες στο σχολείο και μετά στο Πανεπιστήμιο.
 Και τώρα νιώθουμε ένα πικρό καμάρι για σένα βλέποντάς σε να αργοσβήνεις
γιατί ζητάς το δίκιο σου. Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά κι από πρώτο χέρι πόσο αγωνίστηκες να καταφέρεις όσα κατάφερες.
 Η μελέτη για τις Πανελλαδικές εξετάσεις μέσα σε μια πολύβουη, υγρή και κρύα φυλακή δεν είναι αστείο πράγμα. Ακούσαμε κάποιους να λένε "έλα μωρέ, στη φυλακή έχει χρόνο για διάβασμα". Αυτοί εκεί έξω δεν έχουν ιδέα για τις πραγματικές συνθήκες μέσα στη φυλακή!
 Ούτε κι εμείς θα το υποψιαζόμασταν αν δεν είχαμε μπει στηδιαδικασία να σε βοηθήσουμε με τα μαθήματά σου. Ο αγώνας που έδωσες ήταν τιτάνιος, γιατί δεν είχες να παλέψεις μόνο με την ύλη των πανελλαδικών όπως όλα τα παιδιά, αλλά και με συνθήκες που μόνο ευνοϊκές δεν θα χαρακτηρίζονταν. Μάθαμε ότι το Υπουργείο ισχυρίζεται ότι από τη μεριά του σου παρασχέθηκε κάθε δυνατή βοήθεια για να επιτύχεις στην προσπάθειά σου. Συγνώμη, αλλά πότε έγινε αυτό;
 Η αντισταθμιστική εκπαίδευση στο Κ.Κ. Αγ. Στεφάνου (Πάτρα) είναι, μέχρι σήμερα, ανύπαρκτη.
Αν δεν προσφερόμαστε εθελοντικά να σε βοηθήσουμε, απλά θα ήσουν μόνος. Το ξέρεις ότι δεν επιζητούμε ούτε δημόσιο έπαινο ούτε κανενός είδους ανταμοιβήή αναγνώριση.
 Εσύ, επανειλημμένα μας έχεις εκφράσει την ευγνωμοσύνη σου και για μας η καλύτερη ανταμοιβή είναι να σε βλέπουμε να προοδεύεις.
Νιώσαμε όμως την ανάγκη να πούμε δημόσια αυτό που μέχρι τώρα αποφεύγαμε συστηματικά, δηλαδή ότι προσφέραμε εθελοντικά διδασκαλία σε κρατούμενους, επειδή πρέπει να γίνει γνωστό, με αφορμή την απεργία πείνας σου, ότι οι κρατούμενοι που επιθυμούν να προχωρήσουν στηζωή τους με εφόδιο τη γνώση, δεν διευκολύνονται, αντίθετα συναντούν καθημερινά εμπόδια.
 Εμείς που σε γνωρίσαμε κι εκτιμήσαμε την προσήλωσή σου στο στόχο σου, τηνεργατικότητα, την ειλικρίνεια και την αγάπη σου προς όλους τους δασκάλους σου δεν θέλουμε ούτε να το σκεφτούμε ότι δεν θα βγεις νικητής και σε τούτο τον αγώνα σου, πουαποδεικνύει περίτρανα ότι έχεις άφήσει πίσω σου την εποχή της παραβατικότητας και ότιη μόνη αγωνία σου είναι να καταξιωθείς σαν άνθρωπος μέσα από το πολύτιμο αγαθό της γνώσης.
Είμαστε μαζί σου μέχρι το τέλος που πρέπει να είναι η δικαίωσή σου.

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΣΟΥ
Δώρα Αντωνακοπούλου
Τερέζα Ντούρου
Μαρία Μπιλιανού