Δημήτρης Κανελλόπουλος
Είναι πολλοί αυτοί που σκέφτονται, τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ, με τη λογική ενός κόμματος του 3%.
Ετσι ονειρεύονται τον Δημήτρη Πλουμπίδη στο ψηφοδέλτιο του κόμματος ενώ τους βγαίνει ο Αλέξης Γεωργούλης που ήταν να πάει στη Νέα Δημοκρατία αλλά κατέληξε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη θέλουν original αριστερούς αλλά βγαίνει δεύτερη σε σταυρούς η Ελενα Κουντουρά των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα του 3 και 4%, είναι κόμμα που έφτασε το 35% με διαφόρων ειδών ψηφοφόρους που δεν διέθεταν την παραμικρή σχέση με τον αρχικό πυρήνα του κόμματος. Άλλοι κόσμοι, εντελώς.
Άλλοι κόσμοι που δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να μετακομίσουν προς τη Νέα Δημοκρατία π.χ. και το συνονθύλευμα 35% να γίνει 23% μέσα σε λίγα, μόλις, χρόνια. Ας το συνειδητοποιήσουμε έστω και αργά.
Έτσι η Ελλάδα βάφτηκε ξανά μπλε μετά από αυτό το διάλειμμα της (όποιας) Αριστεράς. Διάλειμμα μέσα στο οποίο πρόλαβαν κι έγιναν διάφορα καλά που δεν θα τα βλέπαμε ούτε με το κιάλι, από το σύμφωνο συμβίωσης μέχρι την ταυτότητα φύλου. Πάλι καλά να λέμε.
Εντάξει, είμαστε συνηθισμένοι στα... μπλε. Εχει και τα θετικά του εδώ που τα λέμε, καιρός ήταν να ξεσκουριάσουμε και πάλι. Κυριακή βγάζει κυβέρνηση η ΝΔ, Δευτέρα αχάραγα θα είμαστε στην αντίδραση, έτοιμοι να την αμφισβητήσουμε πριν προλάβει να κάνει το παραμικρό. Της έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη άλλωστε, δεν χρειάζεται να μας δώσει δείγματα.
Εγραψε κάποιος πως ο Αλέξης Τσίπρας πλήρωσε το «Βόρεια Μακεδονία». Χαλάλι του τότε. Μερικές θυσίες είναι αναγκαίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου