Μάσκες-γίγας και μυαλά-νάνος

© Olesya Semenov | Dreamstime.com

Πέτρος Μανταίος

Ο κόσμος το ’χε τούμπανο εγκαίρως πως κάτι τρέχει με τις μάσκες στα σχολεία. Αντιγράφω από πρόσφατη «Εφ.Συν.» (4 Σεπτεμβρίου), για να μην πάω σε σχετικά δημοσιεύματα της προηγούμενης σχολικής χρονιάς που, όπως θυμόμαστε, λόγω κορονοϊού, έληξε πρόωρα· άρα υπήρχε περισσότερος χρόνος προετοιμασίας: «… η κυβέρνηση επιμένει να πειραματιστεί πάνω στην υγεία και την ασφάλεια

εκατομμυρίων εκπαιδευτικών, μαθητών και των οικογενειών τους, χωρίς να λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα, αλλά μοιράζοντας παγούρια και πάνινες μάσκες, τις οποίες μάλιστα έχει αναγάγει στο νούμερο ένα μέτρο προστασίας…».

Είδαμε, εντέλει, αλίμονο πόσες, πώς και ποιες μάσκες μοιράστηκαν την πρώτη μέρα στα σχολεία, πόσα και τι λογής παγούρια (ή παγορίνα)· κι ας αφήσουμε στην άκρη κόστος, λογικό ή υπερβάλλον, μίζες, απευθείας αναθέσεις, άγονους διαγωνισμούς, έκπτωτους εργολάβους και όλα τα σχετικά, που συνιστούν ιδιαίτερο κεφάλαιο μόνα τους.

Ας δούμε τώρα, ενδεικτικά, σ’ αυτή την «οπερέτα της μάσκας» (μην πω: τον άθλιο «χορό μεταμφιεσμένων»…), πώς αρμοδίως, από τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας, επιχειρήθηκε να αιτιολογηθεί… προσχηματικά το λάθος στο σχήμα της μάσκας-γίγας (ακατάλληλης για παιδιά), το οποίο και χλευάστηκε παντοειδώς και παντοιοτρόπως από τα φέισμπουκ και τα ίνσταγκραμ (Τύπος, 15 Σεπτεμβρίου):

Οι διαστάσεις, λέει, που συνέστησαν οι αρμόδιες επιτροπές, ήταν μεν σύμφωνες με τις διεθνείς προδιαγραφές (προπαντός!), όμως αυτές (οι διεθνείς προδιαγραφές δηλαδή) αφορούσαν το μέγεθος του υφάσματος… «πριν από τη συρραφή του και όχι το τελικό μέγεθος των δύο τύπων μασκών». Μάλιστα. Δηλαδή, όταν ο ράφτης λέει: τρία μέτρα ύφασμα για ένα κουστούμι, εννοεί κουστούμι… δυόμισι μέτρα. Ωραίοι οι τύποι. Κάνουν λάθος και στην επανάληψη. Τους πας για αναπαράσταση και ξανασκοτώνουν. Εν πάση περιπτώσει, τι από τα δύο επιθυμούν να υιοθετήσουμε: το λάθος (όπως το περιγράφουν) ή την… επανόρθωση (όπως τη… σοφίστηκαν); Ε, άμα πια…