Ο Θανάσης Μιχαηλίδης είχε τρελά κέφια:

"45 κάμερες κι 60 οσφυοκάμπτες,

μοσχάρι εσυνόδευαν στου "Γαλαξία" τα ράφια...

και το μοσχάρι ανέκραξε...

"που είν' ο μπαρμπα-Στάθης.. που'χει τον φρέσκο αρακά, πλατύσαρκα φασόλια...

Που'χει αγκινάρα αγκαθωτή και 

μελιτζάνα φλάσκια... που'χει το 

σπανακόρυζο με το νυχάκι ρύζι..

που'χει λαχανικά τουρλού και δυόσμο

που μυρίζει...

Που έχει και την κόρη μου την μοσχοαναθρεμένη- από πατέρα βόιδαρο 

και από μάνα ξένη- 

να κάνει τα κουμάντα της

μέσα στην εταιρία

και πρόστιμα να κοπανά 

σε κάθε ευκαιρία... 

Θα πιω το αίμα αυτουνού 

που όλο εκπτώσεις κάνει...

Που σταματά τον αρακά να πάει στο ταβάνι...

Που χαμηλώνει την τιμή σ'αλατισμένη ρέγγα...

Που βοηθάει ο άθλιος να επιβιώνει η πλέμπα...

Όσο θα' μαι δικτάτορας, κανείς δε θα ψωνίζει 

εάν από την αγορά η κόρη δεν κερδίζει...

Κι όσο κερδίζει η κόρη μου, 

τότε κι εγώ με χάρη,

θα σας πετάω ψίχουλα και σκόρδα για χαβιάρι...

Γιατί, πως να το κάνουμε...

δεν είμαστε όλοι ίσοι...

Οι γόνοι τρώνε αστακό 

και ο λαός γα_ _σι.."

Θανάσης Μιχαηλίδης

ΤΨΡΜ