Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Νικόλα Ματαράγκα,
αναρχικού μαχητή του Διεθνους Τάγματος Ελευθερίας
στον πόλεμο ενάντια στον ISIS.
Από τον Ανδρέα Στασινόπουλο
Φίλε αναγνώστη/στρια, αφιέρωσε τα επόμενα 7 λεπτά παρακολουθώντας το βίντεο που ακολουθεί. Μιλά ο Νίκος Ματαράγκας. Είναι εκείνος ο άνθρωπος για τον οποίο μας ενημέρωνε γεμάτη αγωνία η Μίνα Καραμήτρου,
ότι είχε σιωπήσει το κινητό του και ότι οι διωκτικές αρχές υποψιάζονταν πως βρισκόταν στη Ροζάβα.
Ακολούθησαν διάφορα δημοσιεύματα που λίγο πολύ έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς κατά την εμετική αστική προπαγάνδα ο Νίκος και άλλοι σύντροφοι που βρέθηκαν στα καντόνια της Ροζάβα για να πολεμήσουν ενάντια στο ISIS, επρόκειτο κατά την επιστροφή τους να φέρουν μαζί τους την εμπειρία από το μέτωπο.
Δεν θα ασχοληθώ άλλο με τα κοπρόσκυλα της εξουσίας που παριστάνουν τους δημοσιογράφους. Απέναντί τους ορθώνεται το χαμόγελο του διεθνιστή επαναστάτη. Το καθάριο βλέμμα ενός ανθρώπου που δεν το σκέφτηκε πολύ, παρά ακολούθησε τους χτύπους της καρδιάς του και βρέθηκε στο μέτωπο πλάι με αναρχικούς και κομμουνιστές απ’όλο τον κόσμο πλαισιώνοντας τις Κουρδικές δυνάμεις σ’έναν αδυσώπητο πόλεμο.
Αποχαιρέτησε συντρόφους, φίλους και γνωστούς και έφυγε γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες να μη ξαναγυρίσει πίσω είναι πάρα πολλές. Κι όμως το έκανε, γιατί έτσι είναι οι επαναστάτες, ζυγιάζουν τη κατάσταση και το ζύγι γέρνει πάντοτε στον αγώνα.
Όταν τον συνάντησα κατά την επιστροφή του, ήθελα να τον ρωτήσω πάρα πολλά πράγματα, δεν τα κατάφερα όμως, δεν βγαίναν οι λέξεις. Αρκούσε η ανατριχίλα που ένιωσα όταν τον αγκάλιασα.
Νίκος Ματαράγκας. Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι
αναρχικού μαχητή του Διεθνους Τάγματος Ελευθερίας
στον πόλεμο ενάντια στον ISIS.
Φίλε αναγνώστη/στρια, αφιέρωσε τα επόμενα 7 λεπτά παρακολουθώντας το βίντεο που ακολουθεί. Μιλά ο Νίκος Ματαράγκας. Είναι εκείνος ο άνθρωπος για τον οποίο μας ενημέρωνε γεμάτη αγωνία η Μίνα Καραμήτρου,
ότι είχε σιωπήσει το κινητό του και ότι οι διωκτικές αρχές υποψιάζονταν πως βρισκόταν στη Ροζάβα.
Ακολούθησαν διάφορα δημοσιεύματα που λίγο πολύ έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς κατά την εμετική αστική προπαγάνδα ο Νίκος και άλλοι σύντροφοι που βρέθηκαν στα καντόνια της Ροζάβα για να πολεμήσουν ενάντια στο ISIS, επρόκειτο κατά την επιστροφή τους να φέρουν μαζί τους την εμπειρία από το μέτωπο.
Δεν θα ασχοληθώ άλλο με τα κοπρόσκυλα της εξουσίας που παριστάνουν τους δημοσιογράφους. Απέναντί τους ορθώνεται το χαμόγελο του διεθνιστή επαναστάτη. Το καθάριο βλέμμα ενός ανθρώπου που δεν το σκέφτηκε πολύ, παρά ακολούθησε τους χτύπους της καρδιάς του και βρέθηκε στο μέτωπο πλάι με αναρχικούς και κομμουνιστές απ’όλο τον κόσμο πλαισιώνοντας τις Κουρδικές δυνάμεις σ’έναν αδυσώπητο πόλεμο.
Αποχαιρέτησε συντρόφους, φίλους και γνωστούς και έφυγε γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες να μη ξαναγυρίσει πίσω είναι πάρα πολλές. Κι όμως το έκανε, γιατί έτσι είναι οι επαναστάτες, ζυγιάζουν τη κατάσταση και το ζύγι γέρνει πάντοτε στον αγώνα.
Όταν τον συνάντησα κατά την επιστροφή του, ήθελα να τον ρωτήσω πάρα πολλά πράγματα, δεν τα κατάφερα όμως, δεν βγαίναν οι λέξεις. Αρκούσε η ανατριχίλα που ένιωσα όταν τον αγκάλιασα.
Νίκος Ματαράγκας. Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου