Mario Purisic
Σε μια δήλωση που τότε υπέγραψαν 1.700 παγκοσμίου κύρους επιστήμονες,
μεταξύ των οποίων και η συντριπτική πλειονότητα των εν ζωή βραβευμένων με Νόμπελ, τονιζόταν το μέγεθος της «τεράστιας ανθρώπινης αθλιότητας» που θέτει πλέον σε ορατό κίνδυνο το σύνολο της γήινης βιόσφαιρας.
Το δεύτερο κουδούνι ήχησε τον περασμένο Νοέμβριο (24 χρόνια μετά), με ένα κείμενο-υπενθύμιση της προειδοποίησης του 1992.
Εκεί καταγράφονταν τα προβλήματα που προέκυψαν στο μεταξύ: επιταχυνόμενη αύξηση μόλυνσης και ρύπανσης, συνεχιζόμενη και ολοένα εντεινόμενη αποψίλωση των δασών, ραγδαία επέκταση της ερήμωσης των εδαφών και των νεκρών ζωνών των ωκεανών, δραματική μείωση των διαθέσιμων ποσοτήτων πόσιμου νερού.
Το πρόσφατο αυτό κείμενο υπογράφηκε από 15.000 επιστήμονες απ' όλο τον κόσμο.
Ανάμεσα στα κοινά σημεία των δύο αυτών κειμένων είναι η επισήμανση του (ανθρώπινου) υπερπληθυσμού, που συνοδεύεται από μια μείωση σχεδόν κατά 30% του συνόλου των πληθυσμών όλων των άλλων ζώντων οργανισμών.
Μας πήρε μόλις δώδεκα χρόνια για να αυξήσουμε τον πληθυσμό του είδους μας κατά ένα δισεκατομμύριο ψυχές, τρανή απόδειξη ότι όλες οι προσπάθειες και οι στρατηγικές ελέγχου του ρυθμού αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού έχουν αποτύχει παταγωδώς (αν θεωρηθεί ότι εφαρμόστηκαν ποτέ).
«Οσοι λιγότεροι (άνθρωποι) πάνω στη Γη τόσο το καλύτερο», τονίζει το Εθελοντικό Κίνημα για την Εξαφάνιση του Ανθρώπου, του οποίου τις τάξεις πυκνώνουν ολοένα και περισσότεροι, νέοι κυρίως, άνθρωποι.
Τα μέλη του προτείνουν ως στρατηγική μείωσης του πληθυσμού την αυστηρή αποφυγή τεκνοποίησης.
Για όσους επιμένουν να μεγαλώσουν ένα παιδί, προτείνουν τη λύση της υιοθεσίας, προσφέροντας έτσι ουσιαστική βοήθεια σε κάποια από τα περισσότερα από 150 εκατομμύρια ορφανά του πλανήτη.
Αν θέλουμε να μην αυτοκαταστραφούμε, θα πρέπει να αφήσουμε τουλάχιστον τον μισό πλανήτη «στην ησυχία του», χωρίς ανθρώπινη παρουσία, προκειμένου να αναπτυχθεί η άγρια ζωή, τονίζει ο δύο φορές βραβευμένος με Πούλιτζερ, εξελικτικός βιολόγος Ε. Ουίλσον, στο τελευταίο βιβλίο του «Μισή Γη».
Ασφαλώς, η εποχή τού «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε της Γης» έχει παρέλθει. Μπροστά στο μέγεθος του προβλήματος δεν χωρούν ούτε θρησκευτικές ούτε πολιτικές αντιπαλότητες, παρά μονάχα παγκόσμια συνεννόηση.
Εξάλλου, όπως γνωρίζουμε από το θέατρο, στο τρίτο κουδούνι, όλοι μαζί, θίασος και θεατές, δεν μένει παρά να βιώσουν την αναπόφευκτα επερχόμενη τραγωδία να εξελίσσεται.
*(Ph.D.)2, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής Φυσικής-Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης
Έντυπη έκδοση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου