Ερωτώ συνάδελφοι: Έχετε την εξειδίκευση,
την επιμόρφωση και την εκπαίδευση να τα κάνετε όλα αυτά; Δεν αισθάνεστε
ότι ίσως, για να το πω κομψά και ευγενικά, να προσφέρετε «κακές
υπηρεσίες» στα παιδιά αυτά εάν δεχθείτε αδιαμαρτύρητα ένα καθήκον που
δεν σας αναλογεί και δεν είστε εκπαιδευμένοι για να το αναλάβετε;
- Είμαστε σε ετοιμότητα να επιτύχουμε με όλες μας τις δυνάμεις να γίνει
γνωστό και αποδεκτό από την κοινωνία και να απαιτηθεί από αυτήν, ο
διορισμός τουλάχιστον ενός εκπαιδευτικού ειδικής Φυσικής Αγωγής σε κάθε
μεγάλο σχολείο. Ας το επιδιώξουμε με κάθε τρόπο, ο καθένας όσο το
επιτρέπουν οι δικές του δυνάμεις.
Δέχθηκα
πρόσφατα ένα προσωπικό μήνυμα από συναδέλφισσά μου Φυσικής Αγωγής, με
το οποίο θέλησε να μοιραστεί μαζί μου τα προβλήματα που αντιμετωπίζει
κατά την άσκηση του λειτουργήματός της στο σχολείο, στο οποίο υπηρετεί.
Το μήνυμα αυτό απευθύνονταν και σε έμενα προσωπικά ως συνάδελφο, αλλά
και με την ιδιότητά μου ως οργανωτική συντονίστρια της Πανελλήνιας
Ένωσης Εκπαιδευτικών Λειτουργών Φυσικής Αγωγής και για αυτό καταλήγει
και με μία προτροπή προς όλους μας, αλλά και σαν επιστημονική ένωση, να
επιδιώξουμε να αμβλυνθούν τα προβλήματα που, όχι μόνο αυτή αλλά και
πολλοί άλλοι συνάδελφοί μας, αντιμετωπίζουν και σχετίζονται με παιδιά
των Δημοτικών σχολείων που αντιμετωπίζουν προβλήματα μαθησιακά αλλά και
προβλήματα προσαρμογής και σωματικής αρτιμέλειας.
Το μήνυμα μεταφέρεται παρακάτω αυτούσιο, για να μην χάσει την αμεσότητα και την μεταδοτικότητά του, γιατί πραγματικά μου ακούστηκε σαν μία φωνή απόγνωσης από μία ευσυνείδητη συναδέλφισσα, που επιθυμεί να ασκήσει το λειτούργημά της, όσο το δυνατόν γίνεται αρτιότερα και αποτελεσματικά, αλλά οι καταστάσεις την εμποδίζουν:
«Έχω τμήμα Α' τάξης δημοτικού με 23 παιδιά από τα οποία τα 5 διαγνωσμένα με Διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής – Υπερκινητικότητα (Δ.Ε.Π.-Υ.), 1 μετανάστη που τώρα αρχίζει να μαθαίνει ελληνικά χωρίς τμήμα υποδοχής, 1 με υποψία χαμηλού δείκτη νοημοσύνης που μάλιστα έχει πρόβλημα τον έλεγχο ούρων και κοπράνων , 1 συναισθηματικά ανώριμο κατά διαστήματα επιθετικό και ανυπάκουο που παρακολουθείται από παιδοψυχολόγο, 1 που είχε σύσταση από το νηπιαγωγείο να επαναλάβει το νηπιαγωγείο και 1 που έχει πρόβλημα στην διαχείριση συμπεριφοράς!
Δεν υπάρχει για κανένα από αυτά παράλληλη στήριξη, 4 από αυτά είναι στο τμήμα ένταξης !!! Δηλαδή 4 από τα 10 παιδιά έχουν βοήθεια και αμφισβητείται κιόλας αν είναι και η κατάλληλη, μιας και φαίνεται ότι έχουν μεγάλη ανάγκη από παράλληλη στήριξη, αλλά σαν Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής, ας ασχοληθώ, με τον χαμό στο μάθημά μου!!! Τα 10 αυτά παιδιά παρουσιάζουν το καθένα διαφορετικές ελλείψεις βασικών κινητικών δεξιοτήτων, αντίληψης και προσαρμογής, με αποτέλεσμα στο μάθημα μου να δουλεύω με προσχολικά προγράμματα γυμναστικής για να έχω ισορροπία, σε βάρος όμως της βελτίωσης των κινητικών δεξιοτήτων των υπολοίπων παιδιών του τμήματος !!! Αισθάνομαι ότι πρέπει κάθε σχολείο να έχει ένα Εκπαιδευτικό Ειδικής Φυσικής Αγωγής όπως έχει δάσκαλο ένταξης !! Να προσθέσω ότι σε τμήμα του δημοτικού έχω αγοράκι με αναπηρικό καρότσι, παράλυση κάτω άκρων και πρόβλημα ακοής, το οποίο έχει παράλληλη στήριξη, σε τμήμα με 21 παιδιά εκ των οποίων 1 παιδί έχει φοβερά προβλήματα συντονισμού πάνω κάτω άκρων και φοβερής καθυστέρησης εκτέλεσης οποιαδήποτε κινητικής δεξιότητας που όμως προσπαθεί απίστευτα πολύ, 1 με πρόβλημα ελέγχου συμπεριφοράς, 1 με πρόβλημα κατανόησης και εκτέλεσης κινητικών δεξιοτήτων της ηλικίας του, 3 με Διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής – Υπερκινητικότητα (Δ.Ε.Π.-Υ.) μη διαγνωσμένα και άλλα δυο τμήματα (23 μαθητές ) και (19 μαθητές) με εξίσου πολλά θέματα. Τίποτα από το αναλυτικό πρόγραμμα δεν με έχει βοηθήσει… Προσπαθώ να είμαι κοντά σε ό,τι πρέπει να κάνω, θα υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί Φυσικής Αγωγής που θα θέλουν η δουλειά τους να είναι για όλα τα παιδιά ευεργετική. Οπότε τι κάνουμε; Πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνετε να διοριστούν αν όχι σε όλα, τουλάχιστον στα μεγάλα σχολεία, εκπαιδευτικοί Ειδικής Φυσικής Αγωγής, όπως υπάρχουν σε όλα δάσκαλοι ένταξης… Να σημειώσω ότι το σχολείο που υπηρετώ φέτος και αντιμετωπίζω τα παραπάνω προβλήματα έχει πάνω από 360 παιδία.».
Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα: Η χώρα μας επιθυμεί να ονομάζεται πολιτισμένη ή όχι; Επιθυμεί να ανήκει στον αναπτυγμένο κόσμο ή όχι; Η Δημοκρατία μας εγγυάται την παροχή ίσων ευκαιριών ολόπλευρης και άρτιας εκπαίδευσης και προόδου σε όλους, ανεξαρτήτως της ψυχοσωματικής κατάστασης του καθενός ή όχι; Είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτό ή όχι;
Εάν η απάντηση στα παραπάνω τρία ερωτήματα είναι «όχι» τότε σταματώ εδώ και αρχίζω να προετοιμάζω την μετανάστευση της οικογενείας μου και των αγαπημένων μου προσώπων σε κάποια συντεταγμένη πολιτεία του πλανήτη, που τα παραπάνω είναι συστατικά στοιχεία της. Αν και τελευταία αρχίζω να αμφιβάλω για το αν η απάντηση στα παραπάνω τρία ερωτήματα είναι «ναι» (οπότε ίσως ησυχάσετε από την αφεντιά μου), ας δεχθούμε ανεπιφύλακτα ότι η χώρα μας επιθυμεί να λέγεται πολιτισμένη, αναπτυγμένη και δημοκρατική.
Τι απαιτεί λοιπόν ο πολίτης μιας τέτοιας χώρας ως συμπεριφορά για τους πολίτες της που έχουν την ανάγκη περισσότερης φροντίδας και ειδικής προσέγγισης και στον χώρο της Παιδείας, έχουν την ανάγκη από ειδική δημόσια εκπαίδευση; Απαιτεί αυτό ακριβώς. Την ειδική δημόσια εκπαίδευση που προσήκει και προσιδιάζει στην ατομική κατάσταση του καθενός. Εντάξει ας δεχθούμε ότι δεν μπορούμε σαν Έλληνες και Βαλκάνιοι, όπως μας έχουν κατατάξει οι «πολιτισμένοι» εταίροι μας, να έχουμε αυτές τις προχωρημένες απαιτήσεις για εντελώς εξατομικευμένη εκπαίδευση για όλα τα παιδιά μας, αλλά ελπίζω ότι η δεκαετία των μνημονίων δεν μας αφαίρεσε το δικαίωμα να απαιτούμε την ύπαρξη σε κάθε σχολείο τουλάχιστον ενός εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής για την αρμονική ανάπτυξη και του πνεύματος αλλά και του σώματος, που μπορεί να επιτευχθεί για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.Δηλαδή για τα Δημοτικά σχολεία, ενός δασκάλου ειδικής αγωγής αλλά οπωσδήποτε και ενός εκπαιδευτικού ειδικής Φυσικής Αγωγής. Στην χειρότερη δε περίπτωση και αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι λόγω «χρεών» στους δυνάστες – δανειστές μας, δεν περισσεύουν πολλά χρήματα για τα παιδιά μας και το μέλλον μας, πρέπει να απαιτούμε να υπάρχει διορισμένος τουλάχιστον ένας εκπαιδευτικός ειδικής Φυσικής Αγωγής σε όλα τα μεγάλα Δημοτικά σχολεία, άνω των 250 μαθητών.
Μην ανησυχείτε δεν αγνοώ την επιθυμία της αποικιοκρατικής Δημοκρατίας μας να «φορτώσει» με τον Νόμο – πολτοποίηση των πάντων, για χάρη της εξοικονόμησης δαπανών στην εκπαίδευση (Ν.4547/18) και την σχετική εφαρμοστική εγκύκλιο που υπογράφει ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, την φροντίδα των μαθητών με ειδικές ανάγκες στην τύχη, για να μην πω στον κόκορα.
Αντί το κράτος να αναλαμβάνει την ευθύνη για την ένταξη των μαθητών αυτών, προκειμένου να γλιτώσει τις δαπάνες διορισμού ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, μεταφέρει την ευθύνη αυτή στους συλλόγους διδασκόντων των γενικών σχολείων, που στερούνται της απαραίτητης εξειδίκευσης. Αντί να προσλάβει εξειδικευμένο εκπαιδευτικό προσωπικό σε όλα τα σχολεία, που θα έχει την ευθύνη να διακρίνει τις περιπτώσεις μαθητών με ανάγκη ένταξης στις ειδικές δομές, αφήνει το έργο αυτό στους συλλόγους εκπαιδευτικών γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, οι οποίοι θα υποχρεούνται να οργανώνουν ειδικά προγράμματα ένταξης των μαθητών με ειδικές ανάγκες και εφόσον κρίνουν ότι δεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι ένταξης των μαθητών αυτών, να αποφαίνονται αιτιολογημένα για αυτό, να ομολογούν δηλαδή την εκ των πραγμάτων αποτυχία του σχολείου και κατόπιν να προτείνουν την παραπομπή στα ΚΕΣΥ.
Αφού τότε δεν αγνοείς όλα αυτά, τότε γιατί μας ζαλίζεις με «μεγαλομανείς» απαιτήσεις, ενώ εδώ δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε, θα μπορούσε να αναρωτηθεί εύλογα κάποιος.
Επειδή δεν αγνοώ τα παραπάνω, για αυτόν ακριβώς τον λόγο γράφω και μεταφέρω τις ανησυχίες των συναδέλφων. Για να μην μένει τίποτε κρυφό, τίποτε να μην περνάει «λαθραία» και «αβρόχοις ποσί» και χωρίς να το μαθαίνει και να το κατανοεί η κοινωνία. Επειδή δεν πιστεύω ότι «δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε» αλλά πιστεύω ότι όλα αυτά είναι μέρος ενός καλοσχεδιασμένου προγραμματισμού για την παράδοση του δημόσιου σχολείου στα ιδιωτικά συμφέροντα, για αυτό γράφω.
Ακούστε λοιπόν γονείς. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η πολιτεία μάλλον δεν ενδιαφέρεται και πολύ για τα παιδία σας που έχουν ανάγκη ειδικής εκπαίδευσης στο δημόσιο σχολείο. Αν έχετε χρήματα τότε στείλτε τα σε ιδιωτικά ειδικά σχολεία, πληρώστε ειδικούς εκπαιδευτές για να ασχοληθούν με την εκπαίδευσή τους. Οι δυσβάσταχτοι φόροι που πληρώνετε δεν επαρκούν για να γίνει αυτό από το δημόσιο σχολείο, μόλις που φτάνουν για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων, για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και την αποπληρωμή των δανείων της «ελεημοσύνης» των δανειστών, πάντα με το αζημίωτο. Μήπως ξέχασα κάτι; Ο πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε την έξοδο της χώρας από την κρίση και τα μνημόνια, βαράτε βιολιτζήδες και χτυπάτε τα ταμπούρλα για να χορεύουν οι αγορές. Λεφτά υπάρχουν οπότε ας μην ανησυχούμε, όλα θα φτιάξουν. Τότε γιατί ψηφίζονται ακόμα τέτοιοι περιοριστικοί νόμοι, γιατί περικόπτονται δημόσιες δαπάνες;
Αν η σύγχρονη πολιτεία μας είναι η μετεξέλιξη της αρχαίας Σπάρτης, στην οποία ρίχνονταν στον Καιάδα όλοι οι σπαρτιάτες που παρουσίαζαν πνευματικά και σωματικά προβλήματα και όχι της αρχαίας Αθήνας, όπου υπήρχε σεβασμός και φροντίδα για αυτούς, τότε να δεχθώ ότι η τακτική αυτή της πολιτείας βασίζεται σε κάποιου είδους «ρατσιστικές» αντιλήψεις. Όλοι μας όμως επαιρόμαστε ότι ο πολιτισμός μας βασίζεται στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του χρυσού αιώνα του Περικλέους και είναι ο φυσιολογικός συνεχιστής της. Τότε όλοι μας ίσως πρέπει να διαβάσουμε για την αρχαία αυτή Δημοκρατία και τον σεβασμό που επιφύλασσε στην ανθρώπινη αξία και στον πολίτη της, σε αντίθεση με όσα επιφυλάσσει η σύγχρονη κοινοβουλευτική Δημοκρατία μας σε όλους τους πολίτες και τους θεσμούς της, προκειμένου να καταλάβουμε την αντίφαση και την αντίθεση των ημερών.
Επιστρέφω όμως στην πραγματικότητα και στο θέμα: Καλώ και ατομικά και με την θεσμική μου ιδιότητα όλους τους συναδέλφους Φυσικής Αγωγής που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με τα παραπάνω, που μας αναφέρει η συναδέλφισσα, να τα δημοσιοποιήσουν, να τα αναφέρουν αρμοδίως και να τα καταγγείλουν και αν διστάζουν ας μας τα γνωστοποιήσουν για να το κάνουμε εμείς συλλογικά. Αν δεν αντιδράσουμε, όπως μας επιτρέπεται, με όλους τους νόμιμους τρόπους, αν δεν καταθέσουμε έγγραφες διαμαρτυρίες για το γεγονός ότι το μάθημά μας δεν μπορεί να διδαχθεί ευεργετικά, όπως λέει η συναδέλφισσα, και ισόρροπα για όλα τα παιδιά, είτε αντιμετωπίζουν μαθησιακά και άλλης φύσεως προβλήματα είτε όχι, τότε στο τέλος θα γίνει αποδεκτό και από την κοινωνία ότι μπορούν οι εκπαιδευτικοί γενικής εκπαίδευσης να ασχοληθούν και με τους μαθητές με ειδικές ανάγκες, να «σχεδιάσουν» προγράμματα ένταξης, να γνωμοδοτήσουν για κάθε περίπτωση και να καταλήξουν σε πορίσματα και συμπεράσματα. Παρένθεση: Αν δεν κάνουν αυτό, τότε τουλάχιστον σε καμία περίπτωση να μην στοχοποιούν και να μην «γκετοποιούν» τα παιδιά αυτά, χωρίζοντάς τα σε «κακά» και «καλά» τμήματα, δηλαδή σε τμήματα με όλα τα παιδιά που έχουν ανάγκη ειδικής φροντίδας μαζί, τα «κακά» τμήματα και σε τμήματα με παιδιά χωρίς «προβλήματα», τα «καλά» τμήματα. Αυτό δεν είναι μόνο αντιπαιδαγωγικό αλλά αποβαίνει και εγκληματικό για τα παιδιά αυτά.
Ερωτώ συνάδελφοι: Έχετε την εξειδίκευση, την επιμόρφωση και την εκπαίδευση να τα κάνετε όλα αυτά; Δεν αισθάνεστε ότι ίσως, για να το πω κομψά και ευγενικά, να προσφέρετε «κακές υπηρεσίες» στα παιδιά αυτά εάν δεχθείτε αδιαμαρτύρητα ένα καθήκον που δεν σας αναλογεί και δεν είστε εκπαιδευμένοι για να το αναλάβετε;
Είμαστε σε ετοιμότητα να επιτύχουμε με όλες μας τις δυνάμεις να γίνει γνωστό και αποδεκτό από την κοινωνία και να απαιτηθεί από αυτήν, ο διορισμός τουλάχιστον ενός εκπαιδευτικού ειδικής Φυσικής Αγωγής σε κάθε μεγάλο σχολείο. Ας το επιδιώξουμε με κάθε τρόπο, ο καθένας όσο το επιτρέπουν οι δικές του δυνάμεις. Το λιγότερο που έχει να κάνει ο καθένας μας, είναι να μην κρυφτεί και να κάνει φανερές τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του, όταν αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα με της συναδέλφου.
Δυστυχώς η σύγχρονη εποχή στην οποία ζούμε, έκανε ακόμα περισσότερο φανερή και απαραίτητη την ανάγκη εξειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού, προσανατολισμένου στην εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες, παιδιών που πληθαίνουν λόγω του τρόπου ζωής του σήμερα. Αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένο κράτος, σύγχρονη και αναπτυγμένη κοινωνία και ότι η Δημοκρατία μας είναι μία απόπειρα συνέχισης της περίφημης και παγκοσμίως αναγνωρισμένης Αθηναϊκής Δημοκρατίας του χρυσού αιώνος, τότε δεν μπορούμε παρά να φροντίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις, αλλά και με σεβασμό και επιστημονικότητα όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες που φοιτούν στα σχολεία μας.
Ολυμπία Ζαραμπούκα εκπαιδευτικός MSc Φυσικής Αγωγής
Οργανωτική Συντονίστρια Π.ΕΝ.Ε.Λ.Φ.Α. Κεντρικής Μακεδονίας
Το μήνυμα μεταφέρεται παρακάτω αυτούσιο, για να μην χάσει την αμεσότητα και την μεταδοτικότητά του, γιατί πραγματικά μου ακούστηκε σαν μία φωνή απόγνωσης από μία ευσυνείδητη συναδέλφισσα, που επιθυμεί να ασκήσει το λειτούργημά της, όσο το δυνατόν γίνεται αρτιότερα και αποτελεσματικά, αλλά οι καταστάσεις την εμποδίζουν:
«Έχω τμήμα Α' τάξης δημοτικού με 23 παιδιά από τα οποία τα 5 διαγνωσμένα με Διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής – Υπερκινητικότητα (Δ.Ε.Π.-Υ.), 1 μετανάστη που τώρα αρχίζει να μαθαίνει ελληνικά χωρίς τμήμα υποδοχής, 1 με υποψία χαμηλού δείκτη νοημοσύνης που μάλιστα έχει πρόβλημα τον έλεγχο ούρων και κοπράνων , 1 συναισθηματικά ανώριμο κατά διαστήματα επιθετικό και ανυπάκουο που παρακολουθείται από παιδοψυχολόγο, 1 που είχε σύσταση από το νηπιαγωγείο να επαναλάβει το νηπιαγωγείο και 1 που έχει πρόβλημα στην διαχείριση συμπεριφοράς!
Δεν υπάρχει για κανένα από αυτά παράλληλη στήριξη, 4 από αυτά είναι στο τμήμα ένταξης !!! Δηλαδή 4 από τα 10 παιδιά έχουν βοήθεια και αμφισβητείται κιόλας αν είναι και η κατάλληλη, μιας και φαίνεται ότι έχουν μεγάλη ανάγκη από παράλληλη στήριξη, αλλά σαν Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής, ας ασχοληθώ, με τον χαμό στο μάθημά μου!!! Τα 10 αυτά παιδιά παρουσιάζουν το καθένα διαφορετικές ελλείψεις βασικών κινητικών δεξιοτήτων, αντίληψης και προσαρμογής, με αποτέλεσμα στο μάθημα μου να δουλεύω με προσχολικά προγράμματα γυμναστικής για να έχω ισορροπία, σε βάρος όμως της βελτίωσης των κινητικών δεξιοτήτων των υπολοίπων παιδιών του τμήματος !!! Αισθάνομαι ότι πρέπει κάθε σχολείο να έχει ένα Εκπαιδευτικό Ειδικής Φυσικής Αγωγής όπως έχει δάσκαλο ένταξης !! Να προσθέσω ότι σε τμήμα του δημοτικού έχω αγοράκι με αναπηρικό καρότσι, παράλυση κάτω άκρων και πρόβλημα ακοής, το οποίο έχει παράλληλη στήριξη, σε τμήμα με 21 παιδιά εκ των οποίων 1 παιδί έχει φοβερά προβλήματα συντονισμού πάνω κάτω άκρων και φοβερής καθυστέρησης εκτέλεσης οποιαδήποτε κινητικής δεξιότητας που όμως προσπαθεί απίστευτα πολύ, 1 με πρόβλημα ελέγχου συμπεριφοράς, 1 με πρόβλημα κατανόησης και εκτέλεσης κινητικών δεξιοτήτων της ηλικίας του, 3 με Διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής – Υπερκινητικότητα (Δ.Ε.Π.-Υ.) μη διαγνωσμένα και άλλα δυο τμήματα (23 μαθητές ) και (19 μαθητές) με εξίσου πολλά θέματα. Τίποτα από το αναλυτικό πρόγραμμα δεν με έχει βοηθήσει… Προσπαθώ να είμαι κοντά σε ό,τι πρέπει να κάνω, θα υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί Φυσικής Αγωγής που θα θέλουν η δουλειά τους να είναι για όλα τα παιδιά ευεργετική. Οπότε τι κάνουμε; Πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνετε να διοριστούν αν όχι σε όλα, τουλάχιστον στα μεγάλα σχολεία, εκπαιδευτικοί Ειδικής Φυσικής Αγωγής, όπως υπάρχουν σε όλα δάσκαλοι ένταξης… Να σημειώσω ότι το σχολείο που υπηρετώ φέτος και αντιμετωπίζω τα παραπάνω προβλήματα έχει πάνω από 360 παιδία.».
Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα: Η χώρα μας επιθυμεί να ονομάζεται πολιτισμένη ή όχι; Επιθυμεί να ανήκει στον αναπτυγμένο κόσμο ή όχι; Η Δημοκρατία μας εγγυάται την παροχή ίσων ευκαιριών ολόπλευρης και άρτιας εκπαίδευσης και προόδου σε όλους, ανεξαρτήτως της ψυχοσωματικής κατάστασης του καθενός ή όχι; Είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτό ή όχι;
Εάν η απάντηση στα παραπάνω τρία ερωτήματα είναι «όχι» τότε σταματώ εδώ και αρχίζω να προετοιμάζω την μετανάστευση της οικογενείας μου και των αγαπημένων μου προσώπων σε κάποια συντεταγμένη πολιτεία του πλανήτη, που τα παραπάνω είναι συστατικά στοιχεία της. Αν και τελευταία αρχίζω να αμφιβάλω για το αν η απάντηση στα παραπάνω τρία ερωτήματα είναι «ναι» (οπότε ίσως ησυχάσετε από την αφεντιά μου), ας δεχθούμε ανεπιφύλακτα ότι η χώρα μας επιθυμεί να λέγεται πολιτισμένη, αναπτυγμένη και δημοκρατική.
Τι απαιτεί λοιπόν ο πολίτης μιας τέτοιας χώρας ως συμπεριφορά για τους πολίτες της που έχουν την ανάγκη περισσότερης φροντίδας και ειδικής προσέγγισης και στον χώρο της Παιδείας, έχουν την ανάγκη από ειδική δημόσια εκπαίδευση; Απαιτεί αυτό ακριβώς. Την ειδική δημόσια εκπαίδευση που προσήκει και προσιδιάζει στην ατομική κατάσταση του καθενός. Εντάξει ας δεχθούμε ότι δεν μπορούμε σαν Έλληνες και Βαλκάνιοι, όπως μας έχουν κατατάξει οι «πολιτισμένοι» εταίροι μας, να έχουμε αυτές τις προχωρημένες απαιτήσεις για εντελώς εξατομικευμένη εκπαίδευση για όλα τα παιδιά μας, αλλά ελπίζω ότι η δεκαετία των μνημονίων δεν μας αφαίρεσε το δικαίωμα να απαιτούμε την ύπαρξη σε κάθε σχολείο τουλάχιστον ενός εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής για την αρμονική ανάπτυξη και του πνεύματος αλλά και του σώματος, που μπορεί να επιτευχθεί για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.Δηλαδή για τα Δημοτικά σχολεία, ενός δασκάλου ειδικής αγωγής αλλά οπωσδήποτε και ενός εκπαιδευτικού ειδικής Φυσικής Αγωγής. Στην χειρότερη δε περίπτωση και αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι λόγω «χρεών» στους δυνάστες – δανειστές μας, δεν περισσεύουν πολλά χρήματα για τα παιδιά μας και το μέλλον μας, πρέπει να απαιτούμε να υπάρχει διορισμένος τουλάχιστον ένας εκπαιδευτικός ειδικής Φυσικής Αγωγής σε όλα τα μεγάλα Δημοτικά σχολεία, άνω των 250 μαθητών.
Μην ανησυχείτε δεν αγνοώ την επιθυμία της αποικιοκρατικής Δημοκρατίας μας να «φορτώσει» με τον Νόμο – πολτοποίηση των πάντων, για χάρη της εξοικονόμησης δαπανών στην εκπαίδευση (Ν.4547/18) και την σχετική εφαρμοστική εγκύκλιο που υπογράφει ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, την φροντίδα των μαθητών με ειδικές ανάγκες στην τύχη, για να μην πω στον κόκορα.
Αντί το κράτος να αναλαμβάνει την ευθύνη για την ένταξη των μαθητών αυτών, προκειμένου να γλιτώσει τις δαπάνες διορισμού ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, μεταφέρει την ευθύνη αυτή στους συλλόγους διδασκόντων των γενικών σχολείων, που στερούνται της απαραίτητης εξειδίκευσης. Αντί να προσλάβει εξειδικευμένο εκπαιδευτικό προσωπικό σε όλα τα σχολεία, που θα έχει την ευθύνη να διακρίνει τις περιπτώσεις μαθητών με ανάγκη ένταξης στις ειδικές δομές, αφήνει το έργο αυτό στους συλλόγους εκπαιδευτικών γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, οι οποίοι θα υποχρεούνται να οργανώνουν ειδικά προγράμματα ένταξης των μαθητών με ειδικές ανάγκες και εφόσον κρίνουν ότι δεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι ένταξης των μαθητών αυτών, να αποφαίνονται αιτιολογημένα για αυτό, να ομολογούν δηλαδή την εκ των πραγμάτων αποτυχία του σχολείου και κατόπιν να προτείνουν την παραπομπή στα ΚΕΣΥ.
Αφού τότε δεν αγνοείς όλα αυτά, τότε γιατί μας ζαλίζεις με «μεγαλομανείς» απαιτήσεις, ενώ εδώ δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε, θα μπορούσε να αναρωτηθεί εύλογα κάποιος.
Επειδή δεν αγνοώ τα παραπάνω, για αυτόν ακριβώς τον λόγο γράφω και μεταφέρω τις ανησυχίες των συναδέλφων. Για να μην μένει τίποτε κρυφό, τίποτε να μην περνάει «λαθραία» και «αβρόχοις ποσί» και χωρίς να το μαθαίνει και να το κατανοεί η κοινωνία. Επειδή δεν πιστεύω ότι «δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε» αλλά πιστεύω ότι όλα αυτά είναι μέρος ενός καλοσχεδιασμένου προγραμματισμού για την παράδοση του δημόσιου σχολείου στα ιδιωτικά συμφέροντα, για αυτό γράφω.
Ακούστε λοιπόν γονείς. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η πολιτεία μάλλον δεν ενδιαφέρεται και πολύ για τα παιδία σας που έχουν ανάγκη ειδικής εκπαίδευσης στο δημόσιο σχολείο. Αν έχετε χρήματα τότε στείλτε τα σε ιδιωτικά ειδικά σχολεία, πληρώστε ειδικούς εκπαιδευτές για να ασχοληθούν με την εκπαίδευσή τους. Οι δυσβάσταχτοι φόροι που πληρώνετε δεν επαρκούν για να γίνει αυτό από το δημόσιο σχολείο, μόλις που φτάνουν για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων, για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και την αποπληρωμή των δανείων της «ελεημοσύνης» των δανειστών, πάντα με το αζημίωτο. Μήπως ξέχασα κάτι; Ο πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε την έξοδο της χώρας από την κρίση και τα μνημόνια, βαράτε βιολιτζήδες και χτυπάτε τα ταμπούρλα για να χορεύουν οι αγορές. Λεφτά υπάρχουν οπότε ας μην ανησυχούμε, όλα θα φτιάξουν. Τότε γιατί ψηφίζονται ακόμα τέτοιοι περιοριστικοί νόμοι, γιατί περικόπτονται δημόσιες δαπάνες;
Αν η σύγχρονη πολιτεία μας είναι η μετεξέλιξη της αρχαίας Σπάρτης, στην οποία ρίχνονταν στον Καιάδα όλοι οι σπαρτιάτες που παρουσίαζαν πνευματικά και σωματικά προβλήματα και όχι της αρχαίας Αθήνας, όπου υπήρχε σεβασμός και φροντίδα για αυτούς, τότε να δεχθώ ότι η τακτική αυτή της πολιτείας βασίζεται σε κάποιου είδους «ρατσιστικές» αντιλήψεις. Όλοι μας όμως επαιρόμαστε ότι ο πολιτισμός μας βασίζεται στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του χρυσού αιώνα του Περικλέους και είναι ο φυσιολογικός συνεχιστής της. Τότε όλοι μας ίσως πρέπει να διαβάσουμε για την αρχαία αυτή Δημοκρατία και τον σεβασμό που επιφύλασσε στην ανθρώπινη αξία και στον πολίτη της, σε αντίθεση με όσα επιφυλάσσει η σύγχρονη κοινοβουλευτική Δημοκρατία μας σε όλους τους πολίτες και τους θεσμούς της, προκειμένου να καταλάβουμε την αντίφαση και την αντίθεση των ημερών.
Επιστρέφω όμως στην πραγματικότητα και στο θέμα: Καλώ και ατομικά και με την θεσμική μου ιδιότητα όλους τους συναδέλφους Φυσικής Αγωγής που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με τα παραπάνω, που μας αναφέρει η συναδέλφισσα, να τα δημοσιοποιήσουν, να τα αναφέρουν αρμοδίως και να τα καταγγείλουν και αν διστάζουν ας μας τα γνωστοποιήσουν για να το κάνουμε εμείς συλλογικά. Αν δεν αντιδράσουμε, όπως μας επιτρέπεται, με όλους τους νόμιμους τρόπους, αν δεν καταθέσουμε έγγραφες διαμαρτυρίες για το γεγονός ότι το μάθημά μας δεν μπορεί να διδαχθεί ευεργετικά, όπως λέει η συναδέλφισσα, και ισόρροπα για όλα τα παιδιά, είτε αντιμετωπίζουν μαθησιακά και άλλης φύσεως προβλήματα είτε όχι, τότε στο τέλος θα γίνει αποδεκτό και από την κοινωνία ότι μπορούν οι εκπαιδευτικοί γενικής εκπαίδευσης να ασχοληθούν και με τους μαθητές με ειδικές ανάγκες, να «σχεδιάσουν» προγράμματα ένταξης, να γνωμοδοτήσουν για κάθε περίπτωση και να καταλήξουν σε πορίσματα και συμπεράσματα. Παρένθεση: Αν δεν κάνουν αυτό, τότε τουλάχιστον σε καμία περίπτωση να μην στοχοποιούν και να μην «γκετοποιούν» τα παιδιά αυτά, χωρίζοντάς τα σε «κακά» και «καλά» τμήματα, δηλαδή σε τμήματα με όλα τα παιδιά που έχουν ανάγκη ειδικής φροντίδας μαζί, τα «κακά» τμήματα και σε τμήματα με παιδιά χωρίς «προβλήματα», τα «καλά» τμήματα. Αυτό δεν είναι μόνο αντιπαιδαγωγικό αλλά αποβαίνει και εγκληματικό για τα παιδιά αυτά.
Ερωτώ συνάδελφοι: Έχετε την εξειδίκευση, την επιμόρφωση και την εκπαίδευση να τα κάνετε όλα αυτά; Δεν αισθάνεστε ότι ίσως, για να το πω κομψά και ευγενικά, να προσφέρετε «κακές υπηρεσίες» στα παιδιά αυτά εάν δεχθείτε αδιαμαρτύρητα ένα καθήκον που δεν σας αναλογεί και δεν είστε εκπαιδευμένοι για να το αναλάβετε;
Είμαστε σε ετοιμότητα να επιτύχουμε με όλες μας τις δυνάμεις να γίνει γνωστό και αποδεκτό από την κοινωνία και να απαιτηθεί από αυτήν, ο διορισμός τουλάχιστον ενός εκπαιδευτικού ειδικής Φυσικής Αγωγής σε κάθε μεγάλο σχολείο. Ας το επιδιώξουμε με κάθε τρόπο, ο καθένας όσο το επιτρέπουν οι δικές του δυνάμεις. Το λιγότερο που έχει να κάνει ο καθένας μας, είναι να μην κρυφτεί και να κάνει φανερές τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του, όταν αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα με της συναδέλφου.
Δυστυχώς η σύγχρονη εποχή στην οποία ζούμε, έκανε ακόμα περισσότερο φανερή και απαραίτητη την ανάγκη εξειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού, προσανατολισμένου στην εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες, παιδιών που πληθαίνουν λόγω του τρόπου ζωής του σήμερα. Αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένο κράτος, σύγχρονη και αναπτυγμένη κοινωνία και ότι η Δημοκρατία μας είναι μία απόπειρα συνέχισης της περίφημης και παγκοσμίως αναγνωρισμένης Αθηναϊκής Δημοκρατίας του χρυσού αιώνος, τότε δεν μπορούμε παρά να φροντίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις, αλλά και με σεβασμό και επιστημονικότητα όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες που φοιτούν στα σχολεία μας.
Ολυμπία Ζαραμπούκα εκπαιδευτικός MSc Φυσικής Αγωγής
Οργανωτική Συντονίστρια Π.ΕΝ.Ε.Λ.Φ.Α. Κεντρικής Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου