ΔΡΟΜΟ-ΛΟΓΙΑ AP Photo / Matt YorkΕντάξει, δεν θα ανακαλύψω την... Αμερική επαναλαμβάνοντας το προφανές: ότι δηλαδή, χάσει-κερδίσει ο Τραμπ και ο «τραμπισμός» του, αυτό το συνονθύλευμα όλων των αρνητικών και μισαλλόδοξων «-ισμών» που μπορεί να σκεφτεί άνθρωπος, είναι οι νικητές και αυτών των αμερικανικών εκλογών.
Οχι μόνο γιατί άντεξε «εκλογικά», πέρα από κάθε προσδοκία, και πήγε τον... «κοιμήση Τζο» (Sleepy Joe, όπως αποκαλεί σκωπτικά τον Μπάιντεν) πόντο πόντο, ψήφο ψήφο ώς το νήμα, αλλά γιατί πρωτίστως έπεισε ξανά πάνω από 70 εκατομμύρια Αμερικανούς να τον σταυρώσουν για να σώσουν την πατρίδα, τα ντουφέκια και τις όποιες περιουσίες τους από τον... κομμουνισμό, τους Κινέζους, τους σκουρόχρωμους μετανάστες, τον Σατανά - και ό,τι άλλο έχει ο καθένας/μιά στο μυαλό του/της ως πρωτεύουσα απειλή για το κούφιο Αμερικανικό Ονειρό του. Και αυτά τα 70 εκατομμύρια είναι το πραγματικό πρόβλημα σε αυτή τη μαύρη ιστορία: γιατί ο Αρχιδιχαστής Τραμπ μπορεί, με τα πολλά, να πάει τελικά στον χρυσοποίκιλτο Πύργο του, αλλά το δηλητήριο που έχυσε όλα αυτά τα χρόνια στην εξουσία, αυτό το τρομερό χαρμάνι αντιεπιστημονικών, ρατσιστικών και καθαρά ταξικών αντιλήψεων, δεν πρόκειται να το κουνήσει ρούπι.
Το έχω γράψει πολλές φορές, και θα το ξαναπώ: το γεγονός ότι ο Τραμπ, ακόμη κι αν τελικά χάσει στο μέτρημα των εκλεκτόρων, κατάφερε να πάρει αισθητά περισσότερες ψήφους απ’ ό,τι το 2016 δείχνει πως το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο από τον παραλογισμό και την αντικοινωνική, βαθιά ναρκισσιστική προσωπικότητα ενός μόνον ανθρώπου, και αντίθετα σχετίζεται με τις ιδεοληψίες, τα στερεότυπα και τις βαθύτερες φοβίες και ανάγκες πολλών δεκάδων εκατομμυρίων, που βλέπουν ακόμη και σήμερα στο πρόσωπο του λαϊκιστή μεγιστάνα τον καλύτερο πρόεδρο όλων των εποχών!
Το ευκολότερο πράγμα του κόσμου είναι να δαιμονοποιούμε έναν άνθρωπο, όποιος κι αν είναι αυτός -από τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι ώς τον Πούτιν και τον Ερντογάν- για τις επιλογές μιας μεγάλης χώρας. Η παγκόσμια ιστορία, στο φινάλε, είναι γεμάτη ανατροπές, πραξικοπήματα και επαναστάσεις -ακόμη και εμφυλίους- όταν τα πράγματα ζορίζουν: και ποτέ, μα ποτέ, αυτές οι βαθύτερες, δομικές συγκρούσεις δεν είναι καπρίτσιο ενός ηγέτη, έστω κι αν οι προσωπικότητες παίζουν πάντα τον ρόλο τους. Δεν «κατασκεύασε» ο Τραμπ τη ρατσιστική, ταξική, ατομικιστική ιδεολογία και αισθητική των 70+ εκατομμυρίων που τον ξαναψήφισαν, αλλά και των αμέτρητων άλλων που ψηφίζουν διαφόρων αποχρώσεων ακροδεξιά καϊνάρια σε πλήθος άλλες χώρες. Ούτε έφτιαξε ο Τραμπ τον Σαλβίνι, τη Λεπέν, τον Ορμπαν - ή τον... Αδωνη και τον Βορίδη, για να αναφέρω μόνον δύο θαυμαστές και ομοϊδεάτες του στην, τρομάρα μας, εν ενεργεία ελληνική κυβέρνηση. Και να ‘ταν μόνον αυτοί...
Το αντίθετο λοιπόν: είναι η βαθιά Αμερική της βίας και των όλο και μεγαλύτερων ανισοτήτων που γέννησε το φαινόμενο Τραμπ, αυτή η οπλισμένη, φανατική και ψεκασμένη «άλλη Αμερική» των «ξαναγεννημένων» ευαγγελικών, του «Κόμματος του Τσαγιού» και των QAnon, που ανέδειξε αυτόν τον απαίσιο άνθρωπο σε παγκόσμιο ηγέτη. Και που τώρα ετοιμάζεται να υπερασπιστεί με όλα τα όπλα, πυροβόλα και μη, αν όχι τον ίδιο ως φυσικό πρόσωπο στα... μαρμαρένια αλώνια του Λευκού Οίκου, όπου έχει ήδη ταμπουρωθεί, τη διεστραμμένη ιδεολογία του, που ανάγει τα πάντα στο προσωπικό κέρδος και βαφτίζει «σοσιαλιστική» κάθε μορφή κοινωνικής αλληλεγγύης.
Γιατί, για να το χοντρύνω λίγο, όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Τραμπ! Κάθε φορά που φερόμαστε άσχημα σε κάποιον πιο αδύναμο, κάθε φορά που κοιτάμε την πάρτη μας και προσπερνάμε τον πόνο των άλλων, που κομπάζουμε και ακκιζόμαστε, ή καμωνόμαστε πως τα ξέρουμε όλα, ή που πορευόμαστε στη ζωή λες και θα ζήσουμε για πάντα, ακόμη κι όταν μας ξεφεύγει ένα σεξιστικό ή ρατσιστικό αστείο, άθελά μας «ψηφίζουμε» τον εσωτερικό μας νάρκισσο, φανφαρόνο, θρασύδειλο, τον φασίστα Τραμπ. Ας ξεκινήσουμε ο καθένας από τα του οίκου μας, λοιπόν, και μετά βλέπουμε τι θα γίνει με τον Λευκό τον Οίκο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου