ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗΣ Μπάιντεν στου παράδεισου την πόρτα, κάποιος φύτεψε δυο χόρτα

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗΣ

    «Τα trickle down economics δεν λειτούργησαν ποτέ (…) Αυτή τη χώρα δεν την έχτισε η Wall Street, την έχτισε η μεσαία τάξη και τη μεσαία τάξη την έχτισαν τα εργατικά συνδικάτα (…) 20 εκατομμύρια Αμερικανοί έχασαν τη δουλειά τους στην πανδημία (...) Περίπου 650 δισεκατομμυριούχοι στην Αμερική είδαν την καθαρή τους αξία να αυξάνεται περισσότερο από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Επιτρέψτε μου να το πω ξανά. Μόλις 650 άτομα αύξησαν τον πλούτο τους κατά περισσότερο από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας (...) Τώρα οι κοινωνικές δαπάνες θα αυξηθούν. Αυτές θα τις πληρώσουν οι πλούσιοι».

Οι παραπάνω φράσεις δεν ανήκουν σε κάποιον "κολλημένο αριστερό, με ιδεοληψίες του παρελθόντος, που δεν έχει επαφή με την σύγχρονη πραγματικότητα".

Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, βγήκαν από το στόμα του Τζο Μπάιντεν, που σε ομιλία του στο κογκρέσο, έγινε ο πρώτος αμερικανός πρόεδρος, που παραδέχθηκε, με τόσο επίσημο τρόπο, ότι η θεωρία των trickle down economics, δηλαδή πως η μείωση φόρων σε εταιρείες, πλουσίους επιχειρηματίες και πολίτες με υψηλά εισοδήματα, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα ωφελήσει μακροπρόθεσμα την κοινωνία, είναι μια τεραστίων διαστάσεων απάτη δεκαετιών, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, που «δεν λειτούργησε ποτέ».

Και επειδή κατανοώ, ακόμα και όταν έχεις δει το βίντεο της ομιλίας, πως ίσως είναι κάπως δύσκολο να γίνει πιστευτό, πάμε άλλη μία:
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ παραδέχτηκε δημοσίως πως ο νεοφιλελευθερισμός του Ρήγκαν, της Θάτσερ και της σχολής του Σικάγο, που κατέστρεψε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, "φύτεψε" δικτατορίες που τις μετέτρεψε σε δοκιμαστικό σωλήνα (με ναυαρχίδα το τριφασικό ασφαλιστικό σύστυμα), που έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, ήταν τελικά... ένα λάθος.
Λες και δεν ήταν αναμενόμενο πως τα φορολογικά οφέλη των υψηλών εισοδημάτων τελικά θα διαχύνονταν προς τα πάνω (σε εξωτικούς φορολογικούς παραδείσους) και όχι προς τα κάτω (trickle down), με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνεχώς η υπερσυγκέντρωση πλούτου και η εισοδηματική ανισότητα.

Δεν χρειάζονται επεξηγήσεις. Προφανώς και ο Τζο Μπάιντεν, με το αμαρτωλό παρελθόν στην Ουκρανία, δεν έγινε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι ΗΠΑ δεν θα γίνουν ποτέ σοσιαλιστικός παράδεισος και η Pax Americana έχει τόση σχέση με την ειρήνη, όσο η εκστρατεία του Ιούλιου Καίσαρα στην Γαλατία.

Η παραδοχή όμως της ήττας, από τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ, για ένα από τα πιο μεγάλα σε διάρκεια πολιτικο-οικονομικά debate, για το αν δηλαδή είναι τελικά "προς όφελος της κοινωνίας", η βασική και πιο "πολύτιμη" θεωρία του νεοφιλελευθερισμού, είναι μια τεράστια πολιτική παρακαταθήκη και όπλο στην φαρέτρα των προοδευτικών δυνάμεων παγκοσμίως.
Στο κογκρέσο έπεσε η ταφόπλακα για τα trickle down economics.

Πριν την ιστορική παραδοχή Μπάιντεν, είχε προηγηθεί η πρόσφατη έρευνα του London School of Economics και του Kings College (2020), η οποία και απεδείκνυε το πολύ απλό συμπέρασμα που ήδη αναφέραμε και πλέον δεν επιδέχεται αμφισβήτησης: Μέσω των trickle down economics, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φωχότεροι.
Στην έρευνα αυτή (η οποία μελέτησε τα στοιχεία 18 χωρών του ΟΟΣΑ) οι μελετητές απέδειξαν πως οι περικοπές της φορολογίας στις μεγάλες επιχειρήσεις και τα πολύ υψηλά εισοδήματα του πλούτου τα τελευταία πενήντα χρόνια, οφέλησαν μόνο τους ίδιους, μιας και δεν "μεταφράστηκαν" ποτέ σε πραγματική οικονομική ανάπτυξη, αυτή δηλαδή της μεσαίας και εργατικής τάξης ή έστω σε μείωση της ανεργίας.
Tα αδιαμφιβητητα αποτελέσματα της έρευνας δύο έγκριτων πανεπιστημίων, καταρρίπτουν τα επιχειρήματα της θεωρίας της «διάχυσης» του πλούτου από τα ανώτερα οικονομικά στρώματα στα χαμηλότερα (trickle down economics ή τα λεγόμενα "Reaganomics"). Tην θεωρία που όπως προαναφέραμε βασίζεται λανθασμένα στο ότι ο περισσότερος διαθέσιμος πλούτος για την οικονομική ελίτ μέσω μειωμένης φορολογίας, οδηγεί στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης μέσω επενδύσεων χωρίς την παρεμβάτικότητα του κράτους.

Η απόδειξη πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι "επιτάφιος" και όχι "ανάσταση" για την οικονομία

Δυστυχώς για την Ελλάδα, αυτό ακριβώς (η πεμπτουσία του νεοφιλελευθερισμού, το trickle down economics) δεν είναι μόνο η ιδεοληπτική εμμονή αλλά και το πρόγραμμα με το οποίο εκλέχθηκε, εφάρμοσε και εφαρμόζει, η κυβέρνηση Μητσοτάκη. (Και του Κωνσταντίνου και του Κυριάκου).
Είναι η θεωρία την οποία στηρίζουν με πάθος -εκτός από την οικογένεια Μητσοτάκη- η Μιράντα Ξαφά, ο Θάνος Τζήμερος, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Μάκης Βορίδης, ο γκουρού του νεοφιλελευθερισμού, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο Στέφανος Μάνος… και τόσοι άλλοι.

Την ίδια ώρα δηλαδή που ο Μπάιντεν δήλωσε -μέσα στην μητρόπολη του Καπιταλισμού- ένα μεγαλοπρέπέστατο «απεταξάμην το νεοφιλελευθερισμό», η Ελλάδα ακολουθεί ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση -πιο έντονα και εκδικητικά από ποτέ-  αποδεικνύοντας εκκωφαντικά την ιστορικής σημασίας παραδοχή του Αμερικανού προέδρου στο Κογκρέσο, στις προγραμματικές του δηλώσεις.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν είναι απλά μια ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που βασίζεται αποκλειστικά στον έλεγχο των ΜΜΕ, την βίαιη καταστολή και την στήριξη της ελίτ (και του υποκόσμου;) ώστε να παραμείνει στην εξουσία και να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο ενός θατσερικού "καπιταλισμού - ζόμπι".
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί, εν μέσω πανδημίας (άλλης μίας κρίσης που έγινε ευκαιρία) ακόμα μία μεγάλη -trickle down- αναδιανομή πλούτου προς τα πάνω και εις βάρος της εργατικής και της μεσαίας τάξης, με πρόσχημα το σαπισμένο από την αποσύνθεση "ελεύθερου χεριού της αγορας".
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει άλλωστε δηλώσει επανειλημμένα πως ο «μοναδικός τρόπος οικονομικής ανάκαμψης είναι οι φοροαπαλλαγές των μεγάλων επιχειρήσεων, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να πέσει χρήμα στην αγορά». Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό και προβεβλημένους υπουργούς όπως ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Άδωνις Γεωργιάδης, το μέλλον της χώρας είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και όχι η κρατική παρέμβατικότητα σε περίοδο κρίσεων (η οποία βέβαια επιτρέπεται για bail out εταιρειών όπως η Aegean, αλλά όχι -για παράδειγμα- για την ενδυνάμωση και ενίσχυση του ΕΣΥ). Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως υπουργός παρα τω πρωθυπουργο και στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, τοποθετήθηκε την επόμένη των εκλογών του 2019, ο πρώην διευθυντής του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), Άκης Σκέρτσος.

Αν επιτρέψουμε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη (ή σε όποιον από τους διαδόχους του) να καταστήσουν την Ελλάδα ως τον παράδεισο της πολιτικής που καταδίκασε τον πλανήτη στην φτώχεια και την ανισότητα, θα φτάσουμε το 2030 να είμαστε μια χώρα, μονοκαλλιέργειας τουριστικών υπηρεσιών με χαμηλού κόστους εργατικό δυναμικό, ενώ θα έχει σκάσει ήδη η φούσκα που ήδη δημιουργείται στο real estate και τις κατασκευαστικές. Το gentrification άλλωστε στις γειτονιές "άβατα" της Αθήνας έχει ήδη αρχίσει από τον Ιούνιο του 2019.

H ιδεολογική –για τα μέτρα των ΗΠΑ- τομή που έκανε προχθές ο Τζο Μπάιντεν, με την ιστορική του ομιλία στο Κογκρέσο, δεν είναι μόνο μια πρωτοφανής νίκη της «σοσιαλιστικής συνιστώσας» του Δημοκρατικού κόμματος (με πρωτοπόρους τον γερο-Μπέρνι Σάντερς, την Αλεξάντρια Οκάσιο - Κορτέζ και τα grassroot movements που δημιουργήθηκαν από την εργατική τάξη στις ΗΠΑ), αλλά κυρίως η αρχή του τέλους ενός μακρόχρονου, παγκόσμιου debate. Μέχρι το επόμενο.

Τα trickle down economics και ο νεοφιλελευθερισμός είναι ο εχθρός του κοινωνικού κράτους και κάθε πολίτη. Οποιασδήποτε χώρας.