Πηγή: Ριζοσπάστης

 Το γεγονός ότι ο «Ραν ταν πλαν» των «Νέων» είναι εμμονικός απέναντι στους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων είναι γνωστό. Με το χτεσινό χολερικό του σχόλιο όμως, για τον μαθητή που χαιρέτισε τη μεγάλη συγκέντρωση στη Λάρυμνα για τη ΛΑΡΚΟ, αποδεικνύει και κάτι ακόμα: Οτι είναι πραγματικά αδίστακτος στη δουλειά που του έχουν αναθέσει. Και επειδή δεν κρύβει την αποστροφή του για την αλληλεγγύη που ξεσήκωσε αυτός ο μεγαλειώδης παλλαϊκός αγώνας, θα του το κάνουμε ακόμα χειρότερο. 

Ας μάθει λοιπόν ότι ο συγκεκριμένος μαθητής είναι παιδί και εγγόνι εργατών της ΛΑΡΚΟ και ότι η ζωή του, όπως και δεκάδων συνομηλίκων του, είναι ταυτισμένη με την ύπαρξη του εργοστασίου στις αυλές τους. Αγωνιά μαζί με τους συμμαθητές του για τις δουλειές των πατεράδων τους, αφού η κυβέρνηση τους στέλνει στον αγύριστο. Αγωνιά για το αν θα συνεχίσει να έχει σπιτικό, αφού μένει με την οικογένειά του στον οικισμό της Λάρυμνας και άρα βρίσκεται υπό έξωση. 

Αυτό το παιδί λοιπόν, εκφράζοντας τους φίλους και συμμαθητές του, στάθηκε θαρρετά μπροστά στους γονείς, στους θείους και στους παππούδες του και είπε από καρδιάς το αυτονόητο: Οτι θέλει να συνεχίσει ο πατέρας του να έχει δουλειά και μισθό, να έχει η οικογένειά του σπίτι. Για τον Κανέλλη των «Νέων», όμως, όλα αυτά είναι «κατάργηση της παιδικής αθωότητας» (!), «ενσωμάτωση παιδιών στο κομματικό οικοδόμημα, όπως έκαναν και τα φασιστικά σχήματα» και δείγμα «σταλινισμού». Δεν μας εκπλήσσει. 

Ο κόσμος που περήφανα εκπροσωπεί ο μικρός μαθητής είναι «ξένος» για τους αντικομμουνιστές γραφιάδες, που τα μυαλά τους έχουν περισσότερη σκουριά κι απ' όση ξεβράζει η ΛΑΡΚΟ.