Ο Γιάννης Λιγνάδης σχετιζόταν με μαθήτριες του Αρσακείου. Γνωρίζω και προσωπικά κορίτσια τα οποία συνευρέθηκαν μαζί του
Η Νίκη Παπαγιάννη αποφοίτησε από το Αρσάκειο Ψυχικού το 2008 και μιλάει για σεξουαλικές σχέσεις του Γιάννη Λιγνάδη με μαθήτριές του, αλλά και τους τρόπους με τους οποίους τα δύο αδέρφια λειτουργούσαν ως συγκοινωνούντα δοχεία ώστε να προσελκύσουν συγκεκριμένου τύπου παιδιά.
Η μαρτυρία της Νίκης Παπαγιάννη
«Πέρασα δύο χρόνια στο Αρσάκειο Ψυχικού, τη Β' και τη Γ'Λυκείου. Από το 2006 μέχρι και το 2008, όπου είχα καθηγητή φιλόλογο τον Γιάννη Λιγνάδη στη Β' Λυκείου, στο μάθημα κατεύθυνσης "Αρχές Φιλοσοφίας". Δεν ξέρω πώς ακριβώς, αλλά από τότε εμπλεκόταν με κάποιον τρόπο με το Εθνικό Θέατρο. Αυτό δεν γνωρίζω πώς συνέβαινε, αλλά ξέρω πως ο αδερφός του, ο Δημήτρης Λιγνάδης, σχετιζόταν με τις εξετάσεις των υποψήφιων φοιτητών της σχολής του Εθνικού. Αυτό μας το είχε αναφέρει ο ίδιος ο Γιάννης Λιγνάδης όσο εγώ τον είχα καθηγητή», αναφέρει η Νίκη Παπαγιάννη στην αρχή της συνομιλίας μας.
«Από την πρώτη στιγμή που πήγα στο Αρσάκειο υπήρχε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε σχέση με το ότι ο Γιάννης Λιγνάδης σχετιζόταν με μαθήτριες του Αρσακείου. Γνωρίζω και προσωπικά κορίτσια τα οποία συνευρέθηκαν μαζί του», συνεχίζει η απόφοιτη του Αρσακείου.
Εννοείς μαθήτριές του που συνευρέθηκαν σεξουαλικά μαζί του ενώ αυτός ήταν καθηγητής;
Ναι, ναι, αυτός ήταν τότε ο φιλόλογός μας.
Κάνατε μάθημα δηλαδή με αυτόν τον άνθρωπο;
Κάναμε
μάθημα. Μας δίδασκε αυτός ο άνθρωπος. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν
είχα πρωτοπάει στο Αρσάκειο και ενημερώθηκα ότι θα έχω τον συγκεκριμένο
καθηγητή, παρατήρησα ότι οι περισσότεροι, λίγο πολύ, είχαν ακούσει ότι
σχετίζεται με μαθήτριες.
Ήταν επίσης καθηγητής ο οποίος μας πρότεινε
-κυρίως στα κορίτσια- βιβλία για εξωσχολικό διάβασμα, άκρως σεξουαλικού
και ακατάλληλου περιεχομένου. Όπως “Η ιστορία του ματιού”, του George
Bataille.
Είχες κάποια προσωπική εμπειρία με τον Γιάννη Λιγνάδη;
Φτάνουμε
λοιπόν στην αρχή της σχολικής χρονιάς του 2008, όπου ένας πολύ καλός
μου φίλος έχει δώσει τότε εξετάσεις για το Εθνικό Θέατρο και εγώ είχα
πάει στο Αρσάκειο για να αποχαιρετήσω τους καθηγητές μου, πλέον ως
απόφοιτη.
Εκεί λοιπόν βρήκα τον Γιάννη Λιγνάδη και απλώς του ανέφερα το γεγονός.
Η συνομιλία που ακολούθησε ήταν η εξής: «Ξέρετε, ένας πολύ καλός μου φίλος έχει δώσει τώρα εξετάσεις για το Εθνικό», μου απαντάει «α, μισό λεπτό να δω» και βγάζει επιτόπου μπροστά μου μια λίστα με υποψηφίους.
Αμέσως μου είπε «να σε ρωτήσω, ο φίλος σου είναι γκέι;», έτσι στην ψύχρα.
Συνεπώς, για να είχε τη λίστα μαζί του, αποδεικνύεται πως ήδη από τότε ήταν εμπλεκόμενος με κάποιον τρόπο στο Εθνικό Θέατρο.
Στη συνέχεια του απάντησα, «όχι, δεν είναι γκέι» και με ρώτησε «καθόλου;», «καθόλου» απάντησα και εκείνος συνέχισε λέγοντας -αυτολεξεί- ότι «δύσκολα θα περάσει δυστυχώς,
αλλά άμα θέλεις, μπορούμε να βρεθούμε σε 2-3 βδομάδες που θα έχει γίνει
και η δεύτερη φάση των εξετάσεων, να πιούμε έναν καφέ, ένα κρασί, να το
συζητήσουμε και να δούμε πως μπορούμε να το σπρώξουμε».
Τα δύο αδέρφια ήταν συγκοινωνούντα δοχεία και
χρησιμοποιούσαν αυτούς τους τρόπους για να προσελκύσουν συγκεκριμένου
τύπου παιδιά
Να βγείτε εσείς οι δύο ή μαζί και με τον φίλο σου;
Εμείς
οι δύο. Προφανώς και δεν συνέβη. Ο φίλος μου δεν πέρασε στο Εθνικό αλλά
προφανώς δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στον σεξουαλικό του προσανατολισμό ή
στην απόδοσή του. Φοίτησε σε άλλη δραματική σχολή, απλώς από τότε
θυμάμαι πως μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση η αμεσότητα και ο κυνισμός
με τον οποίο έκανε αυτές τις ερωτήσεις και αυτές τις προτροπές.
Αυτό το αναφέρω γιατί είχα καταλάβει από τότε πως και τα δύο αδέρφια, ο
Γιάννης και ο Δημήτρης, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ήταν
συγκοινωνούντα δοχεία και χρησιμοποιούσαν αυτούς τους τρόπους για να
προσελκύσουν συγκεκριμένου τύπου παιδιά.
Δηλαδή, όταν ο αδερφός του Δημήτρη Λιγνάδη (που τότε εμπλεκόταν άμεσα
με το Εθνικό), μου δηλώνει με τέτοια περισσή άνεση ότι αν ο φίλος μου
δεν είναι γκέι -έστω και λίγο- πολύ δύσκολα θα περάσει, αλλά αν βγούμε
για ένα ποτό μπορεί και να περάσει, είναι προφανώς πρόβλημα.
Έχω τη συναίνεσή σου να δημοσιεύσω τη συνομιλία μας αναφέροντας το όνομά σου;
Ναι,
με τ’ όνομά μου. Στο παρελθόν ήμουν αρκετά διστακτική. Βλέπω όμως ότι
με όλα όσα γίνονται και βγαίνουν στο φως το μπουκάλι δεν έχει πάτο, δεν
έχουμε το δικαίωμα πλέον να σιωπούμε.
Δεν με αφορά να μιλήσω για τις
φήμες που ακούγονταν καθώς ως φήμες μόνο δεν έχουν αξιοπιστία. Μιλάω
μονάχα για γεγονότα τα οποία είδα και έζησα.
Φαντάζομαι είναι πολύ
εύκολο να βρεθούν οι λίστες των υποψηφίων και επιτυχόντων ανά φάση στο
Εθνικό Θέατρο το έτος 2008, καθώς και τα ονόματα των ανθρώπων που
σχετίζονταν με τη διαδικασία επιλογής και αξιολόγησης των υποψηφίων.
Για όλα τα παραπάνω ήμουν στη διάθεσή της Εισαγγελίας να τα καταθέσω,
αλλά δυστυχώς δεν βρέθηκα στη λίστα των ατόμων που κλήθηκαν για
κατάθεση.
Διαβάστε σχετικά: «Φάκελος Αρσάκειο» - Οι μαρτυρίες όσων αγνοήθηκε, παραποιήθηκε, υποτιμήθηκε η φωνή τους της Μαρίας Κεφαλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου