Για
πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, η καθεστηκυία τάξη της Ελλάδας
θυμήθηκε τον Χίτλερ και το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων απ' το Ναζισμό. Πόσο
παράδοξο, στ' αλήθεια..! Οι ίδιοι άνθρωποι που κυβερνούν τη χώρα εδώ και
σχεδόν 40 χρόνια, χωρίς να αξιωθούν να κάνουν ένα αξιοπρεπές
νεκροταφείο για τους πεσόντες του ελληνοϊταλικού πολέμου, των οποίων τα
οστά παραμένουν διασκορπισμένα στην ύπαιθρο της Β. Ηπείρου, εκτεθειμένα
στις καιρικές συνθήκες και στις ιερόσυλες διαθέσεις των Αλβανών
εθνικιστών, οι ίδιοι άνθρωποι που απαξίωσαν να διεκδικήσουν υλική και
ηθική αποζημίωση για τους Έλληνες που έπεσαν θύματα του Ναζισμού,
αφήνοντας αβοήθητους τους Έλληνες πολίτες που τόλμησαν να τις
διεκδικήσουν, τώρα ξαφνικά έγιναν υπερευαίσθητοι για τις Ναζιστικές
θηριωδίες.
Καθώς
εξακολουθούσαν οι πολύωρες συζητήσεις για το πόσο ολέθριος υπήρξε ο
Ναζισμός στην Ελλάδα - οι Έλληνες πολίτες το ξέρουν, η πολιτική
''αφρόκρεμα'' φαίνεται να το ''ανακάλυψε'' τώρα -, τόσο πιο πολύ
ξεπρόβαλε
η εικόνα του Κεμάλ Ατατούρκ, παρόλο που ποτέ δεν αναφέρθηκε το όνομά
του. Πλανιόταν σαν σκιά πάνω από όλους αυτούς τους ένθερμους πολέμιους
του φασισμού.
Θέλετε, επειδή και ο Κεμάλ δικτάτορας ήταν...
Θέλετε επειδή οι περισσότερες διανοούμενες, αριστερές προσωπικότητες,
δηλώνουν πως τον θαυμάζουν. Θέλετε, επειδή η πολιτική προσωπικότητα, ο
πολιτικά ορθός, κ. Μπουτάρης που ζήτησε να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός
νόμου, γιατί είναι ''νεοναζιστική'', χαρακτήρισε τον Κεμάλ ''μεγάλο ηγέτη''και δεν παραχώρησε στους Πόντιους την πλατεία Αγίας Σοφίας για τις εκδηλώσεις μνήμης της Γενοκτονίας.
Σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν κάποιος δήμαρχος του Ισραήλ απαγόρευε
στους Εβραίους να χρησιμοποιήσουν κάποια πλατεία για την ημέρα μνήμης
του Ολοκαυτώματος...
Ποια
ήταν, όμως, τα έργα του ''μεγάλου ηγέτη'' Κεμάλ; Ο ''μεγάλος ηγέτης''
Κεμάλ είναι αυτός που με δόγμα το ''η Τουρκία στους Τούρκους'' διέπραξε
γενοκτονία τριών λαών με μεθόδους τον ξεριζωμό, την εξάντληση από τις
κακουχίες, τα βασανιστήρια, την πείνα και τη δίψα, τα στρατόπεδα θανάτου
στην έρημο. Μόνο οι Έλληνες που έπεσαν θύματα της εθνικής εκκαθάρισης
του Κεμάλ ανέρχονται, κατά κάποιους ερευνητές, από 800,000 μέχρι
1,200,000. Ας προσθέσει κανείς και τους Αρμένιους και τους Ασσύριους
που, επίσης, υπέστησαν γενοκτονία από τον ίδιο ''μεγάλο ηγέτη''.
Θυμάμαι
μια γιαγιά πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία που το 1974, δηλαδή 52 χρόνια
μετά, όταν άκουσε για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο έκλαιγε
απαρηγόρητη. Όταν τη ρώτησαν τα παιδιά της, γιατί έκλαιγε, απάντησε:
''άμα έρθουν οι Τούρκοι, εσείς είστε νέοι, θα μπορέσετε να τρέξετε, να
ξεφύγετε, εγώ είμαι πολύ γριά...'' Τέτοιος ήταν ο τρόμος της. 52 χρόνια
μετά ο τρόμος εκείνης της αδιανόητης στην αληθινή ανθρώπινη φύση σφαγής
έμεινε ζωντανός, σαν τις σκηνές φρίκης που η πολιτική ''αφρόκρεμα'' και η
διανόηση, ο ''πνευματικός'' κόσμος, ονόμασαν ''συνωστισμό'' και
βάλθηκαν να μας το αποδείξουν, χαρακτηρίζοντας μεγάλο ηγέτη τον ηθικό
αυτουργό αυτής της ντροπής για το ανθρώπινο γένος, χειροκροτούμενοι από
το πλήθος των εγκάθετων σε όλους τους καίριους τομείς της κοινωνίας μας,
καθώς καταθέτουν στεφάνια και αποδίδουν τιμές στον τάφο κάποιου που
διέπραξε γενοκτονία σε βάρος τριών λαών..
Αναλογιστείτε
τι θα συνέβαινε, αν κάποιο μέλος της πολιτικής σκηνής του Ισραήλ, ή
υψηλό μέλος της διανόησης, δήλωνε το θαυμασμό του για το ''μεγάλο
ηγέτη'' Χίτλερ και κατέθετε στεφάνι στον τάφο του...
Μιλούσαν
και μιλάνε με τις ώρες για επικινδυνότητα, αλλά όσο μιλάνε τόσο
αποδεικνύουν την υποκρισία και τη δική τους επικινδυνότητα. Γιατί όσο
τους ακούς να αναλύουν τις ακρότητες του Ναζισμού, τόσο πιο δυνατή
γίνεται η δική τους φωνή που χαρακτηρίζει τον Κεμάλ ''μεγάλο ηγέτη'',
και τόσο πιο βαθιά χαράσσονται οι λέξεις της Διεθνούς Ενώσεως Μελετητών Γενοκτονιών (International
Association of Genocide Scholars ή IAGS), όταν το Δεκέμβριο του 2007
αναγνώριζε επίσημα τη Γενοκτονία των Ελλήνων μαζί με αυτήν των Ασσυρίων:
«ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ
ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο
στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της
γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές
γενοκτονίες,
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ
ότι η Οθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη
διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζεται συνήθως ως
γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά
παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ
ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η
Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της
αυτοκρατορίας, μεταξύ των έτων 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία
εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ
η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις
γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη,
και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη
επανάληψη).»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου