Από την απάτη στην «ανάπτυξη», ένα… Ναυάγιο δρόμος

Αριστερά: Το χωριό Μαριές στη ΒΔ Ζάκυνθο. Δεξιά: Πόρτο Βρώμη. Λιμανάκι που ανήκει στην κοινότητα Μαριών και δέχεται χιλιάδες επισκέψεις κάθε καλοκαίρι. Βρίσκεται κοντά στη διάσημη παραλία «Ναυάγιο»

          Η ομάδα «navagiogate.com», η οποία αντιστέκεται στην αρπαγή 15.000 στρεμμάτων, φέρνει –μέσω της «Εφ.Συν.»– πρώτη φορά στο φως 250 συμβόλαια, τα οποία αποδεικνύουν αυτό που πάντα υποστήριζαν οι ντόπιοι: Οτι όλη η περιοχή που πούλησε ο... μπαταχτσής στους εμίρηδες ανήκει σε ιδιώτες, δήμο και Εκκλησία ● Δύο κάτοικοι των Μαριών, οι οποίοι θίγονται από την υπόθεση, μας μιλούν έχοντας γνώση των νέων δεδομένων και προτρέπουν τη Δικαιοσύνη να αποδώσει δικαιοσύνη.

«Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση», έλεγαν παλιά και, μάλλον, η ρήση αυτή δεν έπαψε ποτέ να είναι επίκαιρη. Στην προκειμένη περίπτωση, όσο μεγαλύτερος ο ντόρος τόσο καλύτερα. Γιατί, όταν έχεις να κάνεις με ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης, δεν μπορείς να παραμένεις θεατής.

     Ο λόγος, για την περιβόητη αγοραπωλησία 15.000 στρεμμάτων στα Ορεινά της Ζακύνθου, γνωστή και ως «Επένδυση του εμίρη του Κατάρ», επειδή –πώς να το κάνουμε;– έχει άλλη αίγλη ο τελευταίος χαρακτηρισμός.

Συμπληρώθηκαν ήδη έξι χρόνια από τον Μάιο του 2014, οπότε ένας ιδιώτης πούλησε σε ξένη εταιρεία real estate έκταση 15.000 στρ., κοντά σε μια από τις πιο διάσημες παραλίες του κόσμου, το «Ναυάγιο». Μόνο που η έκταση αυτή δεν του ανήκε. Εμφάνισε ως τίτλους κατοχής ένα Ενετικό Διάταγμα του 18ου αιώνα και μια αμφιλεγόμενη διαθήκη του 20ού. Oπως ήταν φυσικό, από εκείνη τη στιγμή, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου.

     Στην έκταση αυτή περιλαμβανόταν ιδιωτική, μοναστηριακή και δημοτική περιουσία. Eτσι, η μία μήνυση διαδεχόταν την άλλη, ο διχασμός μεταξύ των κατοίκων των ορεινών κοινοτήτων που θίγονταν από την αγοραπωλησία οξυνόταν, η αρχή της διάκρισης των εξουσιών κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου επανειλημμένως και φυσικά ούτε επένδυση, ούτε ανάπτυξη, ούτε λύση.

     Παράλληλα, όμως, όλα αυτά τα χρόνια, υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που αντιστέκονταν στην αρπαγή αυτή και συγκέντρωναν αδιάσειστα στοιχεία για να αποδείξουν το φιάσκο της όλης υπόθεσης. Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, δημιούργησαν ένα site με τον εύγλωττο τίτλο «navagiogate.com», μέσα από το οποίο προσπαθούν με ντοκουμέντα να καταγγείλουν το σκάνδαλο.

     Oπως διαβάζουμε στον ιστότοπο: «Το “navagiogate”, το Σκάνδαλο του “Ναυαγίου”, δηλαδή, ίσως να μην έχει την ωστική δύναμη ενός “Watergate” ή την πικάντικη γοητεία ενός “Monicagate”, αλλά είναι σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα της χώρας μας στον αιώνα που διανύουμε».

    Η ομάδα του «navagiogate», λοιπόν, έχει φέρει στο φως, εκτός των άλλων, 250 (!) συμβόλαια ιδιωτών από το χωριό Μαριές, τα οποία αποδεικνύουν περίτρανα αυτό που υποστήριζαν τόσα χρόνια: ότι η περιοχή που πουλήθηκε ανήκε σε ιδιώτες, στην Εκκλησία και στον δήμο.

    Κάποια από αυτά τα συμβόλαια μαζί με φορολογικές πράξεις, που μας εμπιστεύτηκε η ομάδα αυτή, φέρνει σήμερα πρώτη φορά στο φως η εφημερίδα μας. Γίνεται, έτσι, ξεκάθαρο ότι οι περιουσίες των κατοίκων της ορεινής κοινότητας Μαριές, οι οποίες περιλαμβάνονται στην πωληθείσα έκταση, ανήκουν στους ίδιους και σε κανέναν άλλον.

Για τις εξελίξεις αυτές μιλούν στην εφημερίδα μας δύο κάτοικοι του χωριού Μαριές, που είδαν την περιουσία των προγόνων τους να εξαφανίζεται μέσα σε μια νύχτα.

«Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να φύγουν οι καταπατητές»

    Δημήτρης Μποζίκης, πρόεδρος της Κοινότητας Μαριών και ιδιοκτήτης τμήματος της έκτασης που έχει πουληθεί.

«Μας κοροϊδεύουν τόσο καιρό από την εταιρεία πως θα βγάλουν τις περιουσίες των ιδιωτών από την έκταση που έχει πουληθεί. Eρχονταν διάφοροι και μας λέγανε να μην ανησυχούμε. Μιλάμε για μεγάλη κοροϊδία.
»Χάρη σ’ αυτή την ομάδα, έχουμε τώρα τόσα αποδεικτικά στοιχεία, που δεν γίνεται πια κανένας δικαστής να κάνει τα στραβά μάτια. Eχουν βρει συμβόλαια που ούτε ο πατέρας μου δεν μου είχε μιλήσει γι’ αυτά. Τα παιδιά του “Navagiogate” έχουν κάνει πολλή δουλειά. Και απλήρωτη δουλειά, να το γράψεις αυτό. Βρήκανε τα παλαιά συμβόλαια για όλο το χωριό, ακόμα και πριν από το 1900, και εκθέσεις τού τότε εφόρου Ζακύνθου, ο οποίος, μαζί με τον πρόεδρο της κοινότητας και τον ενωμοτάρχη της περιοχής, φορολογούσε τους κληρονόμους κάθε περιουσίας. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει αυτά τα χαρτιά, γιατί είναι αποδείξεις πληρωμής για αποδοχή κληρονομιάς. Επίσημα, κρατικά χαρτιά.
    »Επομένως, τώρα παίρνει άλλη τροπή η ιστορία της αγοραπωλησίας εδώ στην περιοχή. Εκείνος που πούλησε 15.000 στρέμματα στην ξένη εταιρεία έλεγε πως ο προπάππος του ο Φλαμπουριάρης τού είχε αφήσει περιουσία και στο δικό μας το χωριό. Ομως από τα συμβόλαια δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Δεν υπήρχε Φλαμπουριάρης στις Μαριές.
   »Τώρα πια το δέχονται και αυτοί που συμφωνούσαν με την αγοραπωλησία. Eχουν αλλάξει στάση. Eχει “ζεσταθεί” το κλίμα στο χωριό. Eχουμε πολλές ελπίδες να βρούμε το δίκιο μας, αρκεί και το δικαστήριο να σταθεί στο ύψος του. Αν η Δικαιοσύνη πράξει εκείνο που πρέπει να πράξει, θα φύγουν νύχτα όσοι έχουν συνεργαστεί σε αυτή την απάτη. Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να φύγουν οι καταπατητές.
   »Πρέπει, όμως, να μας στηρίξουν και οι δημόσιοι φορείς. Πρέπει να κάνουμε διεκδικητικές αγωγές, αλλά χρειάζονται πολλά λεφτά. Το Δημοτικό Συμβούλιο Ζακύνθου είχε πάρει ομόφωνη απόφαση να διεκδικήσει την περιουσία του και να μας βοηθήσει και οικονομικά με τους δικηγόρους. Ο δήμαρχος εδώ και οχτώ μήνες που έχει αναλάβει δεν έχει κάνει όσα μας είχε υποσχεθεί. Βέβαια έτυχαν πολλά σ’ αυτό το διάστημα, αλλά νομίζω πως έχει ολιγωρήσει. Επρεπε να έχει βρει εδώ και πολύ καιρό ένα δικηγόρο και να του έχει αναθέσει την υπόθεση, αλλά δεν το έκανε. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν υπονοώ ότι ο δήμαρχος έχει αλλάξει θέση, αλλά έχει αμελήσει κάποια πράγματα».

«Εξι χρόνια έχουμε βρει τον μπελά μας από έναν αόρατο εχθρό»

   Ακης Μποζίκης, πυροσβέστης και ιδιοκτήτης περιουσίας που περιλαμβάνεται στην έκταση που πουλήθηκε. Ζει στις Μαριές και ασχολείται με την υπόθεση από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή.

   «Εξι χρόνια τώρα, έχουμε βρει τον μπελά μας από έναν αόρατο εχθρό. Εμείς, τόσες φτωχές οικογένειες, έχουμε μπλέξει και έχουμε χάσει τον μικρό κλήρο των αγροτών. Η περιουσία μας έχει μεταβιβαστεί σε ένα συμβόλαιο, το οποίο ακόμα δεν έχει ακυρωθεί. Εχουμε λάβει πολλές υποσχέσεις από διάφορους, είτε σε δημοσιεύματα είτε με φήμες που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα, ότι θα εξαιρεθούν οι περιουσίες μας, όταν η εταιρεία κάνει διορθώσεις στο τοπογραφικό της αγοραπωλησίας. Οσο είδατε εσείς διορθώσεις άλλο τόσο είδαμε κι εμείς. Είμαστε αναγκασμένοι να τρέχουμε σε δικηγόρους, για να αποδείξουμε τα αυταπόδεικτα, ότι είναι δική μας η περιουσία που κατέχουμε επί πέντε γενιές. Τώρα, με τα νέα στοιχεία που βρέθηκαν από τα παιδιά του “navagiogate” –και τα ευχαριστούμε πολύ για τη βοήθεια που μας δίνουν–, έχουμε ακόμα περισσότερες αποδείξεις για όλα αυτά. Αποδεικνύεται ότι Φλαμπουριάρης (σ.σ. ο πρόγονος του πωλητή, ο οποίος υποτίθεται ότι του κληροδότησε τα 15.000 στρ. στα Ορεινά) δεν υπήρξε ποτέ στις Μαριές. Στα παλαιά συμβόλαια που βρέθηκαν τώρα, όπως και στα μεταγενέστερα που είχαμε εμείς, δεν υπάρχει πουθενά κάποια περιουσία που να συνορεύει με τα κτήματα του Φλαμπουριάρη.
   »[…] Ως κάτοικος Μαριών, Ζακυνθινός αλλά και πολίτης του κόσμου, θα ήθελα οι παραλίες και τα δάση του νησιού μας να είναι προσβάσιμα σε όλους και όχι μόνο στους πλούσιους. Δεν διανοούμαι να δω κλειστή την περιοχή μου. […] Δεν θέλω κανέναν κατακτητή εδώ πέρα. Αυτοί ήρθαν εδώ με ένα επιλήψιμο συμβόλαιο, με ψευδομάρτυρες, με ψεύτικα στοιχεία, με παραποιημένη διαθήκη, με τη συνέργεια τοπογράφων, συμβολαιογράφων κ.λπ. […] Ηρθανε κάποιοι φυτευτοί να μας διώξουνε από τον τόπο μας. […] Μέσα από την εφημερίδα σας, καλώ όλη τη νομική κοινότητα της χώρας, έντιμους δικηγόρους και δικαστές, να σώσουν την τιμή της επιστήμης τους και να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου στη Δικαιοσύνη. Να ακυρώσουν αυτό το ύποπτο συμβόλαιο.
   »[…] Είναι αλήθεια ότι υπάρχει αλλαγή στη συμπεριφορά εκείνων που ήθελαν αυτή την αγοραπωλησία. Εχουν έρθει προς το μέρος μας, αλλά δεν πιστεύω ότι αλλάξανε γνώμη, απλώς παίζουν σε πολλά ταμπλό και όποιο τους κάτσει. Θέλουν να τα έχουν καλά με τους χωριανούς, τώρα που το κλίμα αλλάζει, για να μπορούν μετά να σταθούν στο χωριό. Δεν πιστεύω κανέναν τους. Τώρα το παίζουν φίλοι, ενώ από το 2014, που υπογράφτηκε το συμβόλαιο, έχουν κάνει τα πάντα για να σταματήσουν τις αντιδράσεις. Εγώ ο ίδιος έχω δεχτεί κάθε είδους συμπεριφορά: μια με απειλούν, μια μου προσφέρουν λεφτά, μια με κατηγορούν για πολιτικές φιλοδοξίες, μετά πάλι με απειλούν και πάει λέγοντας.
   »[…] Ετοιμαζόμαστε για διεκδικητικές αγωγές και έχουμε έρθει σε επαφή με μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας για να αναλάβει την υπόθεση. […] Τα πράγματα, όμως, έχουν αρχίσει να ζορίζουν στο χωριό. Είναι φορτισμένη η ατμόσφαιρα και μπορεί να γίνει κανένα κακό ανάμεσα στους χωριανούς. Γι’ αυτό και πρέπει να κινηθούν πιο γρήγορα οι διαδικασίες».