Η υπερστελέχωση κατασταλτικών υπηρεσιών με προσωπικό που έχει ελλιπέστατα εκπαιδευτεί ακόμη και γι’ αυτά τα καθήκοντα, η σχεδόν μόνιμη υποβάθμιση ή και συγκάλυψη από πλευράς πολιτικής και φυσικής ηγεσίας καταγγελλόμενων αυθαιρεσιών, η εντατικοποίηση της εργασίας των συναδέλφων μου -και μάλιστα για σκοπούς που δεν υπάγονται στην αποστολή μας- αποτελούν μερικά μόνο από τα κομμάτια που συνθέτουν την αυταρχικοποίηση του οργανισμού μας.
«Οταν συστηματικά και με πολιτική επιλογή παραβιάζεται στον πυρήνα του ένα δικαίωμα, όπως αυτό του συνέρχεσθαι, καθώς πλείστες φορές διαταχθήκαμε στη διάλυση ειρηνικών διαμαρτυριών, το δικαίωμα χάνει το σθένος του και καθίσταται ευάλωτο να καταστρατηγείται, γενικότερα και για όλους. Αυτή η εργαλειοποίηση έχει επώδυνες συνέπειες για τους πολίτες και για μας τους ίδιους. Η εντεινόμενη ενασχόληση με μια διογκούμενη τεχνητή όξυνση που θέτει σε κίνδυνο κι εμάς εκτρέπει τον οργανισμό από την αντιμετώπιση του πραγματικού εγκλήματος, δημιουργεί στρεσογόνες συνθήκες εργασίας, έχει οδηγήσει σε σοβαρές παραβιάσεις εργασιακών μας δικαιωμάτων και απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.
Δυστυχώς, όλα όσα είχαμε επισημάνει ως ΔΕΚΑ επαληθεύτηκαν με τον χειρότερο τρόπο από τις εγκληματικές ενέργειες σε βάρος συναδέλφων μας που σημειώθηκαν την Τρίτη στη Νέα Σμύρνη και για τις οποίες την ευθύνη έχουμε ήδη αναδείξει».
Ακόμα και ο πιο ήπιος Γιώργος Καλλιακμάνης, πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής, μας είπε: «Το περιστατικό στη Νέα Σμύρνη δεν πρέπει να χαρακτηρίζει το σύνολο των αστυνομικών που υπηρετούν τον οργανισμό, και ειδικότερα την ομάδα ΔΙΑΣ που παίζει πρωταρχικό ρολό στη μείωση των δεικτών της εγκληματικότητας. Μια υπηρεσία που μετράει 11 νεκρούς και περίπου 1.900 τραυματίες από την ίδρυσή της. Είδαμε πολλές φορές την Αστυνομία να χρησιμοποιείται ως πανάκεια για την επίλυση πολλών προβλημάτων που η Πολιτεία αλλά και η κοινωνία έπρεπε να αντιμετωπίσει με άλλους τρόπους. Τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με ασπιρίνη. Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις που ο χαρακτήρας κάποιων και η προσωπικότητά τους σε συνάρτηση με την ψυχολογική πίεση που δημιουργείται μπορεί να τους οδηγήσει σε υπερβολές καταδικαστέες και από τους ίδιους τους αστυνομικούς. Το ευτύχημα είναι ότι η ΕΛ.ΑΣ. έχει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ώστε να ελέγχει αυτά τα συμβάντα και να αποδίδει ευθύνες. Επί του παρόντος πρέπει να πέσουν οι τόνοι από όλες τις πλευρές».
Αυξημένες 75% οι καταγγελίες στον ΣτΠ για αστυνομική βία
Κατακόρυφη αύξηση σε αστυνομική βία και αστυνομικές αυθαιρεσίες προβλέπεται να καταγραφεί και στη φετινή έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, αφού, όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρός του, Ανδρέας Ποττάκης, σε σχέση με πέρσι οι καταγγελίες έχουν αυξηθεί κατά 75%, ενώ και εκείνες που τελικά εντάσσονται σε διερεύνηση αυξήθηκαν κατά 25%. Ολα αυτά συμβαίνουν όταν στην έκθεση για το 2019 αναφερόταν ότι στις συνολικά 208 υποθέσεις που υποβλήθηκαν στον Συνήγορο, πάνω από τις μισές καταγγελίες αφορούσαν προσβολή της σωματικής ακεραιότητας ή υγείας κατά τη σύλληψη, την κράτηση και την κάθε είδους αστυνομική επιχείρηση και ότι για μόλις δέκα υποθέσεις προτείνονταν κυρώσεις από τους διενεργούντες τις διοικητικές έρευνες.
Τραγικά για την Ελλάδα ήταν και τα συμπεράσματα αντιπροσωπείας της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας (ΕΠΒ). Σε επίσκεψη το 2015 στη χώρα μας, διαπίστωσε υπερβολική χρήση βίας (χαστούκια, γροθιές, κλοτσιές και χτυπήματα με κλομπ στο σώμα, στο κεφάλι) κατά την προσαγωγή, τον χρόνο μετά την ακινητοποίηση του εκάστοτε ατόμου (συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων), καθώς και κατά την ανάκριση από αστυνομικούς των Τμημάτων Ασφαλείας. Τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ώς σήμερα παρά τις επαναλαμβανόμενες συστάσεις της ΕΠΒ στις ελληνικές αρχές.
Τέλος, η Διεθνής Αμνηστία, που έχει συλλέξει πλήθος βιντεοληπτικού υλικού και μαρτυρίες θυμάτων, είναι αυτή που διαπιστώνει ότι: «Εδώ και καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας κλιμακούμενης αύξησης της αστυνομικής βίας και ατιμωρησίας στην Ελλάδα». Το φαινόμενο δεν αφορά μεμονωμένα περιστατικά, όπως συνήθως λέγεται, αλλά πρόκειται για ένα ενδημικό και συστημικό φαινόμενο, το οποίο δεν έχει αντιμετωπιστεί από διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις.
Επιχείρηση Τρόμος και Φακέλωμα σε πλήρη εξέλιξη
- 17/11/2020 Πολυτεχνείο: 128 προσαγωγές και 13 συλλήψεις
- 25/11 Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών: 15 προσαγωγές και 11 συλλήψεις
- 6/2 επέτειος δολοφονίας Γρηγορόπουλου: 399 προσαγωγές, 143 συλλήψεις
- 30/12 Ασπρόπυργος, Ρομά: 8 προσαγωγές, 2 συλλήψεις
- 4/2/21 πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο Θεσσαλονίκη, 1 σύλληψη
- 10/2/21 πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο Αθήνα 52 προσαγωγές, 27 συλλήψεις Θεσσαλονίκη 1 σύλληψη
- 11/2 πανεπαιδευτικό συλλαλητήριο Θεσσαλονίκη, 24 προσαγωγές
- 22/2 Θεσσαλονίκη, κατάληψη ΑΠΘ, 31 συλλήψεις
- 7/3 πλατεία Νέας Σμύρνης 11 συλλήψεις
- 8/3 Αθήνα (διαμαρτυρία για τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη) 8 προσαγωγές, 3 συλλήψεις - Θεσσαλονίκη (έξω από ΑΠΘ) 5 προσαγωγές, 1 σύλληψη
- 9-10/3 Ν. Σμύρνη, 17 συλλήψεις
- 11/3 Θεσσαλονίκη, ΑΠΘ 33 προσαγωγές, 16 συλλήψεις
Μόνο σε κινητοποιήσεις υπέρ του αιτήματος του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα από τις 29/1 μέχρι τις 5/3 είχαν γίνει συνολικά 57 προσαγωγές και 110 συλλήψεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου