καταπληκτικό άρθρο και ακολουθεί και δυνατός σχολιασμός,άρθρο που μαθαίνεις πράγματα!

http://atheofobos2.blogspot.gr/2012/12/blog-post_7.html 

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ

 Η ψηφοφορία στις 29 Νοεμβρίου  στον ΟΗΕ, που με τη σύμφωνη γνώμη 138 χωρών σε σύνολο 193 κατέληξε να  αναβαθμίσει  τους Παλαιστίνιους  από «οντότητα» σε «κράτος-μη μέλος παρατηρητή», ήταν αναμφίβολα μια μεγάλη νίκη για αυτούς , και  αντίθετα μια μεγάλη διπλωματική ήττα για το Ισραήλ.

Την ίδια μέρα πριν ακριβώς 65 χρόνια το Ισραήλ είχε πετύχει  στον ΟΗΕ την δημιουργία του κράτους του, με τον διαμοιρασμό των εδαφών της Παλαιστίνης που ήσαν υπό αγγλική κατοχή. Σε αυτήν, στο  μεγαλύτερο  μέρος της οι κάτοικοι της ήσαν Άραβες Παλαιστίνιοι  οι οποίοι όμως δεν αποδέχτηκαν αυτή την απόφαση που περιόριζε το δικό τους  κράτος και ξεκίνησαν πόλεμο με το εβραϊκό .

Προπολεμικά οι Άραβες συμβίωναν ειρηνικά με τους  Εβραίους και τους Χριστιανούς που υπήρχαν στην περιοχή, όπως είναι εμφανές και από τις φωτογραφίες από την Παλαιστίνη πριν το 1947 που έχει το παρακάτω βίντεο.

 

Οι Άραβες δεν ήσαν ανέκαθεν κατά της δημιουργίας ενός εβραϊκού κράτους στην περιοχή.

Ο βασιλιάς της Συρίας, από το 1920 έως το 1933, Faisal, στις 4-1-1919 είχε υπογράψει συμφωνία με τον Πρόεδρο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Σιωνισμού  Dr. Chaim Weizmann, με την οποία αποδεχόταν την Διακήρυξη Balfour για αραβο-εβραϊκή συνεργασία βασιζόμενη  στην εκπλήρωση των βρετανικών πολεμικών υποσχέσεων  για την ανάπτυξη μιας εβραϊκής πατρίδας. 

Η αγγλική πολιτική του διαίρει και βασίλευε, καθώς προέβλεπε πως τελικά η Βρετανία θα αποσυρόταν από τα εδάφη που κατείχε, έπαιξε  και εδώ τον ρόλο της, το ίδιο ακριβώς όπως έγινε στην Ινδία προκαλώντας την  απόσχιση του Πακιστάν όπως επίσης  και στην Κύπρο αργότερα.  

Ο συνεχής εβραϊκός εποικισμός που ξεκίνησε από το 1900, και συνεχίστηκε στην  υπό αγγλική κατοχή Παλαιστίνη,  εντάθηκε μεταξύ 1945 και 1947 με αποτέλεσμα να αλλοιώσει τα δημογραφικά δεδομένα στην περιοχή. Με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και τους πολέμους που επακολούθησαν με τους Άραβες, η αλλοίωση  αυτή έλαβε δραματική  τροπή μετά την εκδίωξη των Παλαιστινίων από τα μέρη που γεννήθηκαν και ζούσαν με αποτέλεσμα την προσφυγοποίηση  μεγάλου αριθμού ατόμων.

Το 2006 η UNRWA ενισχύει με 174 $ το άτομο 4,5 εκατομμύρια πρόσφυγες.

Αντίστοιχα περίπου 800.000-1.000.000 εβραίοι, από το 1947 και μετά,  κατέφυγαν στο Ισραήλ από μουσουλμανικές χώρες.

Είναι χαρακτηριστική η εικόνα των μεταβολών στον χάρτη με την συρρίκνωση των Παλαιστινιακών εδαφών και τον διαχωρισμό τους στα δύο με  την ταυτόχρονη κατάληψη όλου του παλαιστινιακού εδάφους στο βόρειο τμήμα της χώρας. 

 Μπορεί συγκρίνοντας  κανείς τον προηγούμενο με τον επόμενο χάρτη να διαπιστώσει την έκταση της κατάληψης παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ.

Οι σκούρες μπλέ περιοχές  είναι τα εδάφη που ανήκαν το 1947 σε εβραίους και οι μαύρες κουκίδες τα παλαιστινιακά χωριά που ξεριζώθηκε και εκδιώχτηκε ο πληθυσμός τους μεταξύ 1948 και 1967.

 Η απαράδεκτη δε πολιτική της συστηματικής κατασκευής οικισμών και μέσα στις  περιοχές των παλαιστινίων έχει διαμορφώσει την εικόνα που βλέπουμε στον επόμενο χάρτη.

 Μπορεί δε το τείχος του αίσχους του Βερολίνου να έπεσε μαζί με τον υπαρκτό σοσιαλισμό, το Ισραήλ όμως κατασκεύασε ένα νέο, 680 χιλιομέτρων, σαφώς παράνομο κατά το Διεθνές Δικαστήριο, για να μαντρώσει τις Παλαιστινιακές περιοχές. Ο διάσημος "ζωγράφος του δρόμου" Banksy το ζωγράφισε σε 9 σημεία παρά το ότι οι Ισραηλινοί πυροβολούσαν στον αέρα για εκφοβισμό του .

 Ουσιαστικά οι Παλαιστίνιοι ζουν σε μια τεραστίων διαστάσεων φυλακή που εκτός από το τείχος στην στεριά, αντιμετωπίζουν και περιορισμούς και στην θάλασσα καθώς η δυνατότητα να αλιεύσουν στην λωρίδα της Γάζας έχει περιοριστεί στα 3 ναυτικά μίλια.

 Μετά δε την αναβάθμιση των Παλαιστινίων από τον ΟΗΕ σε «κράτος-μη μέλος παρατηρητή» ο Νετανιάχου ,παρά την διεθνή αντίδραση στον εποικισμό σε παλαιστινιακά εδάφη, εξήγγειλε σαν αντίποινα την δημιουργία 3000 κατοικιών σε τοποθεσία που ουσιαστικά θα διχοτομήσει την περιοχή της Δυτικής Όχθης όπως είναι εμφανές στον παρακάτω χάρτη.

Η επέκταση των εποικισμών στην Ιερουσαλήμ έχει σκοπό να εδραιώσει μια πλήρη καταπάτηση και περιφρόνηση  του διεθνούς δικαίου από το  Ισραήλ δημιουργώντας τετελεσμένα γεγονότα.

Το 1980 το Ισραήλ με τον επονομαζόμενο "νόμο της Ιερουσαλήμ"  διακήρυξε πως " η Ιερουσαλήμ είναι η πλήρης και ενιαία πρωτεύουσα της χώρας" ενώ  το σχέδιο της 3-9-1947 για τον διαμοιρασμό της Παλαιστίνης προέβλεπε, ένα ανεξάρτητο αραβικό κράτος, ένα ανεξάρτητο εβραϊκό κράτος, και την πόλη της Ιερουσαλήμ το καθεστώς της οποίας καθορίζει το ψήφισμα του ΟΗΕ 194.

Τα Ηνωμένα Έθνη με το  478 ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας που εγκρίθηκε με 14 ψήφους υπέρ, καμία κατά και 1 αποχή , δήλωσε αμέσως μετά, ότι ο νόμος ήταν «άκυρος» και «πρέπει να ακυρωθεί". Με το ψήφισμα αυτό καλούνται τα κράτη μέλη να αποσύρουν τις διπλωματικές αποστολές τους από την πόλη. Όπως τα Ηνωμένα Έθνη έτσι πολλές χώρες δεν αναγνωρίζουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα και μετά το ψήφισμα έχουν μεταφέρει τις πρεσβείες τους στο Τελ Αβίβ.

Τον Φεβρουάριο 2011 οι ΗΠΑ άσκησαν βέτο στα Ηνωμένα Έθνη σε σχέδιο ψηφίσματος  που έλεγε πως  όλοι οι εβραϊκοί εποικισμοί σε παλαιστινιακά εδάφη από το 1967 είναι παράνομοι, με την δικαιολογία πως ενώ οι οικισμοί μεν είναι παράνομοι το ψήφισμα θα έβλαπτε τις πιθανότητες για  διαπραγματεύσεις.

Οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει  το βέτο  για να προστατεύσουν το Ισραήλ σε πάνω από σαράντα καταδικαστικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Λίγες χώρες έχουν υποστηρίξει  τις ενέργειες του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη, εκτός από τις ΗΠΑ και τα συνδεόμενα με αυτήν  κράτη της Μικρονησίας , τις Νήσους Μάρσαλ και Παλάου. Πρόσφατα προστέθηκαν η Αυστραλία και ο Καναδάς.

Η άρνηση του Ισραήλ για την δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους  βασίζεται στο ότι αρχικά οι Αραβικές χώρες και οι Παλαιστίνιοι δεν αναγνώριζαν  την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.

Ήδη όμως από το 1978/1979 η Αίγυπτος και το 1994 και η Ιορδανία, που συνορεύουν με αυτό, έχουν αναγνωρίσει το Ισραήλ.

Το 1988 μετά την ανακήρυξη από την ΟΑΠ της Παλαιστίνης ως ανεξάρτητο κράτος, ο Αραφάτ στις 13 και 14 /12 αποδέχτηκε σε ομιλία του, το ψήφισμα 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του Ισραήλ να "υπάρχει σε συνθήκες ειρήνης και ασφαλείας"  και αποκήρυξε όλες τις μορφές τρομοκρατίας συμπεριλαμβανομένης της κρατικής.

Το 1993 πριν να υπογραφούν οι συμφωνίες του Όσλο ο Αραφάτ, ως πρόεδρος του PLO, υπέγραψε σε δύο επιστολές την αποκήρυξη της βίας και την αναγνώριση του Ισραήλ με επακόλουθο την αναγνώριση της Παλαιστινιακής αρχής.

Ως αποτέλεσμα της συμφωνίας απονεμήθηκε το 1994 στον Αραφάτ, τον Ράμπιν και τον Σιμόν Πέρες το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Δυστυχώς οι ακραίοι και των δύο πλευρών δεν επέτρεψαν την περαιτέρω εξομάλυνση των σχέσεων, με τα γνωστά επακόλουθα.

Προσωπικά πιστεύω πως τώρα πια έχει έρθει η ώρα και οι δύο πλευρές να αποδεχθούν την υπάρχουσα σήμερα πραγματικότητα όσο και αν αυτή δεν τους είναι ευχάριστη.

Οι μεν Παλαιστίνιοι απ΄ότι φαίνεται έχουν καταλάβει πως η παράταση της υπάρχουσας κατάστασης οδηγεί σε συρρίκνωση των εδαφών τους και γι΄αυτό και θέτουν ως μοναδικό όρο για επανέναρξη των συνομιλιών το σταμάτημα του εποικισμού.

Οι Ισραηλίτες επίσης δεν μπορούν να θεωρούν  την εκλεγμένη Χαμάς  ως τρομοκρατική οργάνωση και να αρνούνται την συνδιαλλαγή μαζί της  διατηρώντας τον ασφυκτικό κλοιό της Γάζας.  

Στην εποχή τους τόσο η Χαγκάνα όσο και η Ιργκούν, του μετέπειτα πρωθυπουργού Μεναχέμ Μπέκιν που μετεξελίχτηκε στο κόμμα Λικούντ, είχαν χαρακτηριστεί σαν τρομοκρατικές οργανώσεις.

Δεν μπορεί πλέον να συνεχίζεται αυτή η τραγική κατάσταση το μεν Ισραήλ βομβαρδίζοντας την Γάζα να απειλεί πως θα τους γυρίσει στον μεσαίωνα, ούτε βέβαια οι Παλαιστίνιοι να εκτοξεύουν στις εβραϊκές πόλεις πυραύλους εναντίον αμάχων.

Ο  Βρετανός αρθρογράφος στην εφημερίδα Independent και συγγραφέας Owen Jones μέσα σε 3 λεπτά περιγράφει  γλαφυρά την κατάσταση αυτή στο παρακάτω βίντεο.

 

Δυστυχώς με την υπάρχουσα σήμερα ακροδεξιά ηγεσία του Ισραήλ οι ελπίδες για μια λύση δεν είναι πολλές.

Ίσως όμως η πρόσφατη απόφαση του ΟΗΕ και η δυνατότητα πλέον των Παλαιστινίων να προσφύγουν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο με τον κίνδυνο να καταδικαστεί  του Ισραήλ για εγκληματικές ενέργειες, το οδηγήσει σε ωριμότερες σκέψεις για την επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος που έχει οδηγήσει αυτή την χώρα σε διεθνή απομόνωση.

Ήδη ο Αμπάς μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Νέα Υόρκη δήλωσε πως:

«Έχουμε πλέον το δικαίωμα να προσφύγουμε στο ΔΠΔ αλλά δεν θα το κάνουμε τώρα, ούτε στο μέλλον, παρά μόνο σε περίπτωση ισραηλινής επίθεσης»

Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον θα δούμε ξανά στην περιοχή ειρηνικές εικόνες σαν αυτέ που τράβηξαν το 1896 στην Παλαιστίνη οι αδελφοί  Lumier !

 

6 σχόλια:

1. 
   αθεόφοβοςΠαρασκευή, Δεκεμβρίου 07, 2012 9:38:00 π.μ.

   Φίλος μου, που διαβάζει μεν ανελλιπώς το μπλογκ μου αλλά δέχομαι τα σχόλια του τηλεφωνικώς, μου έστειλε με e-mail το παρακάτω ενδιαφέρον σχόλιο το οποίο και δημοσιεύω διατηρώντας την ανωνυμία του:
   1. Η ανακήρυξη του κράτους του Ισραήλ έγινε πριν 65 χρόνια και όχι 55.(Το διόρθωσα ήδη)
   2. Ίσως δεν ξέρεις ότι τους Παλαιστίνιους τους έκαναν πρόσφυγες οι ίδιοι οι Άραβες.
   Στον πόλεμο του 1947, οι Αιγύπτιοι και οι άλλοι Άραβες, τους κάλεσαν να φύγουν για να μην εμποδίζουν τις πολεμικές επιχειρήσεις και αυτοί παράτησαν τα σπίτια τους και έφυγαν, με την προοπτική να γυρίσουν σε λίγες μέρες, μετά την
   νίκη των Αράβων.
   3. Οι Παλαιστίνιοι ήταν ανεπιθύμητοι σε όλα τα Αραβικά κράτη. Θα θυμάσαι ίσως το 1971 ο Χουσείν στην Ιορδανία, έβαλε την Αραβική Λεγεώνα του και τους καθάρισε. Και ο Λίβανος, που ήταν η Ελβετία της Μ.Ανατολής, μόλις πήγαν οι Παλαιστίνιοι καταστράφηκε.Γενικά καμία Αραβική χώρα δεν τους θέλει και τους αφήνουν εκεί που είναι, σαν μέσο πίεσης του Ισραήλ.
   Προς άρση παρεξηγήσεων δεν είμαι φιλοεβραίος, αλλά και οι Παλαιστίνιοι μου κάθονται στο στομάχι. Η πολιτική του Αντρέα,να υποστηρίξει τους Παλαιστίνιους τόσο θερμά,μόνο ζημιά μας έκανε γιατί γύρισε το εβραίικο λόμπυ εναντίον μας και ο Αραφάτ για ευχαριστώ,πήγε σε Αραβικό συνέδριο στην Βορ.Αφρική και μίλησε για τα δίκαια της Βορ.Κύπρου.
   Ο Καψής, σε ένα από τα βιβλία του λέει ότι, τα κεφάλαια της ΟΑΠ, κάτι δις δολλάρια ήταν τοποθετημένα σε Αμερικανικές, Αγγλικές και Γαλλικές Τράπεζες, Εβραικών συμφερόντων.
   Ενα κομμάτι, λέει ο ίδιος, να είχαν φέρει σε δικές μας Τράπεζες θα είχαμε λύσει το οικονομικό
   μας πρόβλημα.
   Συμπέρασμα: Ωραία και τεκμηριωμένα αυτά που γράφεις, αλλά αν είναι να διαλέξουμε σαν χώρα,
   μεταξύ των δύο, Εβραίοι και πάλι Εβραίοι γιατί με τους άλλους προκοπή δεν είδαμε.

   Απάντηση
2. 
   argosholosΠαρασκευή, Δεκεμβρίου 07, 2012 11:51:00 μ.μ.

   "Οι Ισραηλίτες επίσης δεν μπορούν να θεωρούν την εκλεγμένη Χαμάς...". Iσως πιο σωστός όρος είναι "Οι ισραηλινοί" (Israelis) αν αναφέρεσαι στους κατοίκους του κράτους του Ισραήλ.
   
   Το πρόβλημα είναι ότι δυστυχείς άνθρωποι, που για εκατοντάδες χρόνια έχουν υποστεί διώξεις (πογκρόμ στα ρώσικα) καθε φορά που οι εξουσίες, ιδίως στην ανατολική Ευρώπη, είχαν κάποιο άσχετο πρόβλημα και οι οποίοι βλέπουν τα χειρότερα να έρχονται, μεταναστεύουν και πάνε να εποικίσουν τη γη άλλων δυστυχών ανθρώπων που γίνονται πρόσφυγες...Δεν βλέπω τον λόγο γιατί οι βοσκοί της Παλαιστίνης να πληρώσουν τις διώξεις που υπέστησαν οι εβραίοι από τους ευρωπαίους! Οι τύψεις των ευρωπαίων δημιούργησαν το Ισραήλ σε γή που τουλάχιστον ως το 1900 ζούσαν κυρίως άραβες...
   
   Υπάρχει λύση; Δύσκολο! Κάποτε ο Κλίντον είπε ότι αν οι παλαιστίνιοι ξεφύγουν από τις σειρήνες που υπόσχονται επιστροφή στο 1948 και ανοίξουν τα φτερά τους αλλού, τότε θα κάνουν θαύματα! Σαν παράδειγμα ανέφερε το τεράστιο εμπόριο λουλουδιών από τη Κ και Ν Αμερική προς τις ΗΠΑ που ελέγχεται από παλαιστίνιους!!! Ισως οι ισραηλινοί, οι ΗΠΑ και οι πλούσιοι άραβες, αντί να φτιάχνουν χιονοδρομικά κέντρα στην έρημο, θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν έργα υποδομής στην έρημό του Σινά για του παλαιστίνιους...Με τη σειρά τους οι ισραηλινοί θα πρέπει να καταλάβουν ότι η Ιερουσαλήμ για παράδειγμα δεν μπορεί να γίνει μετά από 2 χιλ χρόνια αμιγώς εβραϊκή πόλη. Υπάρχουν και άλλοι που έζησαν εκεί στο μεσοδιάστημα!
   Αλλιώς το πρόβλημα θα διαιωνίζεται

   Απάντηση
   Απαντήσεις

   
   αθεόφοβοςΣάββατο, Δεκεμβρίου 08, 2012 1:15:00 π.μ.
   Πρακτικά και οι δύο ονομασίες είναι δόκιμες και ταυτόσημες.
   Σύμφωνα με το Μέγα Ορθογραφικόν Ερμηνευτικόν Λεξικόν Δημητράκου:
   Ισραηλίτης=μέλος του λαού του Ισραήλ, Εβραίος και
   Ισραηλινός=ο του ή εκ του Ισραήλ.
   Σχετικά δε με την γενικότερα επικρατούσα άποψη ότι "οι τύψεις των ευρωπαίων δημιούργησαν το Ισραήλ μεταφέρω από " διπλωματική εργασία στο ΕΜΠ το παρακάτω απόσπασμα με τα σχετικά δημογραφικά στοιχεία:
   Ήδη από το 1882 ξεκίνησε η δημιουργία του πρώτου κιμπούτς στην Παλαιστίνη «Πετάχ Τέκβα» όπου μεταφέρθηκαν οι πρώτοι 25.000 Εβραίοι από την Ανατολική Ευρώπη. Μέχρι την Συμφωνία του Σάϊκς –Πικό τον Μάιο του 1916 είχαν μεταφερθεί άλλοι 40.000 Εβραίοι έποικοι. Οι Εβραίοι έποικοι τότε αποτελούσαν μόλις το 6% του συνολικού πληθυσμού της ιστορικής Παλαιστίνης. Το 1922 επί βρετανικής διοίκησης ο αριθμός τους είχε αυξηθεί στους 84.000 βάσει της τότε απογραφής. Μέχρι το 1947 ο αριθμός των Εβραίων εποίκων είχε
   φτάσει τις 608.000, ενώ οι γηγενείς Παλαιστίνιοι Άραβες τότε αριθμούσαν 1.364.000 οι οποίοι κατείχαν περίπου το 95% της γης.
   
   Τέλος όσο επεκτείνονται οι εποικισμοί τόσο απομακρύνονται οι πιθανότητες επίλυσης του προβλήματος.
   Πάντως σήμερα οι Παλαιστίνιοι δεν συζητούν πλέον για επιστροφή στα όρια του 1948.
   Ήδη η PLO – Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - το 1974 δέχτηκε και αποτύπωσε στο πολιτικό πρόγραμμά της την λύση της δημιουργίας ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους μόλις στα 22% του εδάφους της ιστορικής Παλαιστίνης, δηλαδή στην Δυτική Όχθη και στην Λωρίδα της Γάζας, με βάση τις αποφάσεις 242 και 338 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
   Απάντηση
3. 
   ΘωμάςΣάββατο, Δεκεμβρίου 08, 2012 5:33:00 μ.μ.

   Εξαιρετικό άρθρο. Κάλυψε πλήρως το θέμα. Η Γάζα σήμερα είναι το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στον κόσμο. Μια ντροπή για τον σύγχρονο πολιτισμό μας. Δυστυχώς οι ακραίες δυνάμεις και στις δύο χώρες πέτυχαν το σκοπό τους.
   Το παρακάτω ποίημα για την Παλαιστίνια Χαντίλ μου ήρθε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
   http://www.youtube.com/watch?v=nni1skeJkA0&feature=player_embedded
   

   Απάντηση
   Απαντήσεις

   
   αθεόφοβοςΣάββατο, Δεκεμβρίου 08, 2012 7:33:00 μ.μ.
   Δεν είναι μόνο ένα εξαιρετικό ποίημα αλλά και συγκλονιστικός ο τρόπος που το απαγγέλλει.
   Μην χάσετε αυτή τη μοναδική εμπειρία.
   Σας βάζω το λινκ για το ποίημα "Χαντίλ" της Rafeef Ziadah ( με ελλ. υπότιτλους)
   Απάντηση
4. 
   ΑνώνυμοςΔευτέρα, Δεκεμβρίου 10, 2012 9:06:00 μ.μ.

   Σπουδαία σύνοψη αλλά και ο σχολιασμός.
   Η ξαδέρφη.