Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στο blog του στο pagenews.gr για τις χορηγίες
για την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων και τους μεγαλοσχήμονες
"ευεργέτες".
Να
τα λέμε αυτά και να τα γράφουμε. Αφήνω κατά μέρος τον θρήνο και την
οδύνη των απλών ανθρώπων στην Γαλλία και όλο τον κόσμο για την
καταστροφική φωτιά στην Παναγία των Παρισίων. Σεβαστό
το
θρησκευτικό συναίσθημα όσων θρηνούν, όπως σεβαστός είναι και ο θρήνος όσων δεν είναι θρησκευόμενοι αλλά αντιλαμβάνονται την Παναγία των Παρισίων ως ένα μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Από την ημέρα της καταστροφής και μετά κάθε ρεπορτάζ των ΜΜΕ για την καταστροφή, μας ενημερώνουν για τις προσφορές εκατομμυρίων που γίνονται από μεγιστάνες του πλούτου και πολυεθνικές εταιρείες προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές.
Ενδεικτικά καταγράφω: Ο επιχειρηματίας Μαρκ Λαντρέ ντε Λασαριέρ της Fimalac θα συμμετάσχει στην προσπάθεια για την αποκατάσταση του βέλους του ναού με το ποσό των 10 εκατομμυρίων ευρώ, όσα και η οικογένεια Μπουίγκ, του ομώνυμου ομίλου τηλεπικοινωνιών.
Τα διπλάσια, δηλαδή 20 εκατομμύρια, προσφέρει η οικογένεια Ντεκό, μέσω της JCDecaux Holding.
Ο πετρελαϊκός όμιλος Total ανακοίνωσε ότι θα δώσει 100 εκατομμύρια ευρώ, η τράπεζα Credit Agricole, μέσω του ιδρύματός της, άλλα 5 εκατομμύρια, ενώ 10 εκατομμύρια δίνει η Societe Generale.
Και το συνολικό ποσό αναμένεται ότι θα αυξηθεί κι άλλο, μετά την έκκληση που απηύθυνε στα μέλη της η γαλλική ομοσπονδία εργοδοτών.
Έτσι, ο όμιλος λιανικού εμπορίου Casino (καταστήματα Franprix και Monoprix) θα στηρίξει επίσης ενώ ο όμιλος τηλεπικοινωνιών Cap Gemini χορήγησε 1 εκατομμύριο.
Η εταιρεία Apple δεσμεύτηκε να βοηθήσει στην αποκατάσταση αυτού του «συμβόλου ελπίδας», όπως χαρακτήρισε τον ναό ο Τιμ Κουκ, μέσω του Twitter.
Από την πλευρά του, ο Αμερικανός Χένρι Κράβις, ο συνιδρυτής του επενδυτικού ταμείου KKR, σκοπεύει να δώσει 10 εκατομμύρια δολάρια.
Ο παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα των αγαθών πολυτελείας, ο όμιλος LVMH (σσ: Λουί Βουιτόν) με επικεφαλής την οικογένεια Αρνό, ανακοίνωσε ότι θα κάνει «δωρεά» 200 εκατομμυρίων ευρώ «στο ταμείο για την ανοικοδόμηση αυτού του αρχιτεκτονικού έργου που αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της Γαλλίας».
Λίγο νωρίτερα, η οικογένεια του βιομηχανικού ομίλου Πινό είχε ανακοινώσει την δωρεά 100 εκατομμυρίων ευρώ μέσω της εταιρείας επενδύσεων Artemis.
Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, πρόκειται για μια… έκρηξη φιλευσπλαχνίας των ισχυρών που σπεύδουν να καταθέσουν ορισμένα από τα εκατομμύρια των κερδών τους για να αναστηλωθεί η Νοτρ Νταμ.
Εμείς
δεν είμαστε καχύποπτοι, αλλά την Τρίτη 16 Απριλίου δημοσιεύτηκε στην
γαλλική εφημερίδα “Le Monde” ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο που εξηγεί
γιατί είχαμε αυτή την έκρηξη γενναιοδωρίας από πλευράς των οικονομικά
ισχυρών με τον τίτλο:«Δωρεές για την Παναγία των Παρισίων: “Ο δημόσιος
τομέας θα αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος του κόστους”» στο οποίο
αναφέρεται ότι οι… «δωρεές» συνοδεύονται από τέτοιου ύψους«φορολογικές
περικοπές που θα ωφελήσουν (τελικά) τους δωρητές…»:
«Δεν είχε πάψει να καπνίζει ο πέτρινος σκελετός της Παναγίας των Παρισίων, την Τρίτη 16 Απριλίου το πρωί, και ήδη είχε ξεσπάσει έντονη αντιπαράθεση. Οι δωρεές για την ανοικοδόμηση του καθεδρικού ναού, κυρίως μεγάλων πλούσιων οικογενειών της Γαλλίας από τον κλάδο των επώνυμων ειδών πολυτελείας, θα πρέπει να εντάσσονται στο καθεστώς φορολογικής ελάφρυνσης ύψους 60%, στο πλαίσιο του νόμου περί υποστήριξης κοινωφελών δραστηριοτήτων.
Με άλλα λόγια, «ο δημόσιος τομέας θα αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος [του κόστους ανοικοδόμησης] όπως καταγγέλλει ο Gilles Carrez, βουλευτής του κόμματος Les Républicains (LR) (σσ: το κόμμα του Σαρκοζί) και ειδικός εισηγητής του προγράμματος πολιτιστικής κληρονομιάς της Επιτροπής Οικονομικών της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Από τα 300 εκατομμύρια ευρώ, τα 180 θα δοθούν από το Κράτος, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού του 2020».
«Οι δισεκατομμυριούχοι πρέπει να πληρώνουν φόρους (συμπεριλαμβανομένου του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας), όχι κατά το δοκούν, επωφελούμενοι επί τη ευκαιρία τεράστιων φορολογικών ελαφρύνσεων», ανέφερε με ένα tweet η οικονομολόγος Julia Cagé, η οποία συμμετείχε στην προεκλογική εκστρατεία του Benoît Hamon το 2017. Όμως, η παροχή χορηγίας εξασφαλίζει στις επιχειρήσεις μείωση του φόρου τους κατά 60% (και παράλληλα μείωση κατά 66% του φόρου εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα – ιδιώτες), με ανώτατο όριο το 0,5% του κύκλου εργασιών και δυνατότητα κατανομής του φορολογικού πλεονεκτήματος σε μια πενταετία.
Ο Carrez επισημαίνει: «Εδώ, δεν έχουμε άλλη επιλογή, είναι ευπρόσδεκτα τα χρήματα. Όμως από τη στιγμή που τα χρήματα αυτά θα αφαιρεθούν από τους φόρους [που θα έπρεπε να πληρώσουν οι δωρητές], τα ποσά αυτά από κάπου άλλου θα πρέπει να βρεθούν. Αυτό είναι το πρόβλημα τέτοιου είδους ρυθμίσεων: Μπορεί να δημιουργήσουν δημοσιονομικό πρόβλημα».
Το Ελεγκτικό Συνέδριο ζήτησε «καλύτερη εποπτεία» των χορηγιών από τις επιχειρήσεις, οι οποίες δεκαπλασιάστηκαν μέσα σε μια δεκαπενταετία.
Η φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων έχει συχνά επικριθεί, καθώς, αν και στρατηγικής σημασίας για τους συγκεκριμένους τομείς (μουσεία, εκθέσεις, κληρονομιά), κοστίζει στο κράτος πάνω από 900 εκατομμύρια ευρώ. Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε το φθινόπωρο, το Ελεγκτικό Συνέδριο ζήτησε να υπάρχει «καλύτερη εποπτεία» της εταιρικής χορηγίας, η οποία δεκαπλασιάστηκε μέσα σε δεκαπέντε χρόνια (…).
«Αν θέλουμε περισσότερη φορολογική δικαιοσύνη, η χορηγία των επιχειρήσεων δεν είναι ό,τι καλύτερο. Αντιλαμβάνομαι τη συγκίνηση, αλλά άλλο η συγκίνηση και άλλο η λογική», λέει ο Joel Giraud, εισηγητής (LRM) για τον προϋπολογισμό, συντάκτης ο ίδιος έντονα επικριτικών εκθέσεων κατά του μέτρου.
Από
την πλευρά του, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Ζαν-Ζακ Aillagon, σήμερα
γενικός διευθυντής της «Συλλογής Πινό», ζήτησε μέσω Twitter τη Δευτέρα,
να ανακηρύξει το Κράτος γρήγορα την Παναγία των Παρισίων «εθνικό
θησαυρό», που σημαίνει ότι τότε οι δωρεές που θα γίνουν για την
ανοικοδόμησή της θα έχουν μείωση φόρου 90%, όπως προβλέπει ο
επονομαζόμενος «νόμος Aillagon» για τις χορηγίες των επιχειρήσεων υπέρ
«εθνικών θησαυρών»…
Με άλλα λόγια, όσα δώσουν με το ένα χέρι οι μεγαλοσχήμονες μπορούν να τα πάρουν πίσω με το άλλο, μέσω των φοροαπαλλαγών. Βέβαια η προβολή που θα εξασφαλίσουν μέσα από τις δωρεές τους, είναι ανυπολόγιστης αξίας. Αν ήταν τόσο φιλεύσπλαχνοι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι για τους περίπου 3.000 άστεγους που καταγράφηκαν στην πόλη του Παρισιού μέσα στο 2018. Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι για τα περισσότερα από το ένα εκατομμύριο παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και αποτελούν το 7,8% του συνολικού αριθμού των ανηλίκων στην χώρα… (στοιχεία από το γαλλικό Συμβούλιο Εργασίας, Εισοδημάτων και Κοινωνικής Συνοχής).
Διαβάστε όλα τα άρθρα Γιώργου Χελάκη, εδώ
θρησκευτικό συναίσθημα όσων θρηνούν, όπως σεβαστός είναι και ο θρήνος όσων δεν είναι θρησκευόμενοι αλλά αντιλαμβάνονται την Παναγία των Παρισίων ως ένα μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Από την ημέρα της καταστροφής και μετά κάθε ρεπορτάζ των ΜΜΕ για την καταστροφή, μας ενημερώνουν για τις προσφορές εκατομμυρίων που γίνονται από μεγιστάνες του πλούτου και πολυεθνικές εταιρείες προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές.
Ενδεικτικά καταγράφω: Ο επιχειρηματίας Μαρκ Λαντρέ ντε Λασαριέρ της Fimalac θα συμμετάσχει στην προσπάθεια για την αποκατάσταση του βέλους του ναού με το ποσό των 10 εκατομμυρίων ευρώ, όσα και η οικογένεια Μπουίγκ, του ομώνυμου ομίλου τηλεπικοινωνιών.
Τα διπλάσια, δηλαδή 20 εκατομμύρια, προσφέρει η οικογένεια Ντεκό, μέσω της JCDecaux Holding.
Ο πετρελαϊκός όμιλος Total ανακοίνωσε ότι θα δώσει 100 εκατομμύρια ευρώ, η τράπεζα Credit Agricole, μέσω του ιδρύματός της, άλλα 5 εκατομμύρια, ενώ 10 εκατομμύρια δίνει η Societe Generale.
Και το συνολικό ποσό αναμένεται ότι θα αυξηθεί κι άλλο, μετά την έκκληση που απηύθυνε στα μέλη της η γαλλική ομοσπονδία εργοδοτών.
Έτσι, ο όμιλος λιανικού εμπορίου Casino (καταστήματα Franprix και Monoprix) θα στηρίξει επίσης ενώ ο όμιλος τηλεπικοινωνιών Cap Gemini χορήγησε 1 εκατομμύριο.
Η εταιρεία Apple δεσμεύτηκε να βοηθήσει στην αποκατάσταση αυτού του «συμβόλου ελπίδας», όπως χαρακτήρισε τον ναό ο Τιμ Κουκ, μέσω του Twitter.
Από την πλευρά του, ο Αμερικανός Χένρι Κράβις, ο συνιδρυτής του επενδυτικού ταμείου KKR, σκοπεύει να δώσει 10 εκατομμύρια δολάρια.
Ο παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα των αγαθών πολυτελείας, ο όμιλος LVMH (σσ: Λουί Βουιτόν) με επικεφαλής την οικογένεια Αρνό, ανακοίνωσε ότι θα κάνει «δωρεά» 200 εκατομμυρίων ευρώ «στο ταμείο για την ανοικοδόμηση αυτού του αρχιτεκτονικού έργου που αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της Γαλλίας».
Λίγο νωρίτερα, η οικογένεια του βιομηχανικού ομίλου Πινό είχε ανακοινώσει την δωρεά 100 εκατομμυρίων ευρώ μέσω της εταιρείας επενδύσεων Artemis.
Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, πρόκειται για μια… έκρηξη φιλευσπλαχνίας των ισχυρών που σπεύδουν να καταθέσουν ορισμένα από τα εκατομμύρια των κερδών τους για να αναστηλωθεί η Νοτρ Νταμ.
Εμείς
δεν είμαστε καχύποπτοι, αλλά την Τρίτη 16 Απριλίου δημοσιεύτηκε στην
γαλλική εφημερίδα “Le Monde” ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο που εξηγεί
γιατί είχαμε αυτή την έκρηξη γενναιοδωρίας από πλευράς των οικονομικά
ισχυρών με τον τίτλο:«Δωρεές για την Παναγία των Παρισίων: “Ο δημόσιος
τομέας θα αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος του κόστους”» στο οποίο
αναφέρεται ότι οι… «δωρεές» συνοδεύονται από τέτοιου ύψους«φορολογικές
περικοπές που θα ωφελήσουν (τελικά) τους δωρητές…»:«Δεν είχε πάψει να καπνίζει ο πέτρινος σκελετός της Παναγίας των Παρισίων, την Τρίτη 16 Απριλίου το πρωί, και ήδη είχε ξεσπάσει έντονη αντιπαράθεση. Οι δωρεές για την ανοικοδόμηση του καθεδρικού ναού, κυρίως μεγάλων πλούσιων οικογενειών της Γαλλίας από τον κλάδο των επώνυμων ειδών πολυτελείας, θα πρέπει να εντάσσονται στο καθεστώς φορολογικής ελάφρυνσης ύψους 60%, στο πλαίσιο του νόμου περί υποστήριξης κοινωφελών δραστηριοτήτων.
Με άλλα λόγια, «ο δημόσιος τομέας θα αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος [του κόστους ανοικοδόμησης] όπως καταγγέλλει ο Gilles Carrez, βουλευτής του κόμματος Les Républicains (LR) (σσ: το κόμμα του Σαρκοζί) και ειδικός εισηγητής του προγράμματος πολιτιστικής κληρονομιάς της Επιτροπής Οικονομικών της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Από τα 300 εκατομμύρια ευρώ, τα 180 θα δοθούν από το Κράτος, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού του 2020».
«Οι δισεκατομμυριούχοι πρέπει να πληρώνουν φόρους (συμπεριλαμβανομένου του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας), όχι κατά το δοκούν, επωφελούμενοι επί τη ευκαιρία τεράστιων φορολογικών ελαφρύνσεων», ανέφερε με ένα tweet η οικονομολόγος Julia Cagé, η οποία συμμετείχε στην προεκλογική εκστρατεία του Benoît Hamon το 2017. Όμως, η παροχή χορηγίας εξασφαλίζει στις επιχειρήσεις μείωση του φόρου τους κατά 60% (και παράλληλα μείωση κατά 66% του φόρου εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα – ιδιώτες), με ανώτατο όριο το 0,5% του κύκλου εργασιών και δυνατότητα κατανομής του φορολογικού πλεονεκτήματος σε μια πενταετία.
Ο Carrez επισημαίνει: «Εδώ, δεν έχουμε άλλη επιλογή, είναι ευπρόσδεκτα τα χρήματα. Όμως από τη στιγμή που τα χρήματα αυτά θα αφαιρεθούν από τους φόρους [που θα έπρεπε να πληρώσουν οι δωρητές], τα ποσά αυτά από κάπου άλλου θα πρέπει να βρεθούν. Αυτό είναι το πρόβλημα τέτοιου είδους ρυθμίσεων: Μπορεί να δημιουργήσουν δημοσιονομικό πρόβλημα».
Το Ελεγκτικό Συνέδριο ζήτησε «καλύτερη εποπτεία» των χορηγιών από τις επιχειρήσεις, οι οποίες δεκαπλασιάστηκαν μέσα σε μια δεκαπενταετία.
Η φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων έχει συχνά επικριθεί, καθώς, αν και στρατηγικής σημασίας για τους συγκεκριμένους τομείς (μουσεία, εκθέσεις, κληρονομιά), κοστίζει στο κράτος πάνω από 900 εκατομμύρια ευρώ. Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε το φθινόπωρο, το Ελεγκτικό Συνέδριο ζήτησε να υπάρχει «καλύτερη εποπτεία» της εταιρικής χορηγίας, η οποία δεκαπλασιάστηκε μέσα σε δεκαπέντε χρόνια (…).
«Αν θέλουμε περισσότερη φορολογική δικαιοσύνη, η χορηγία των επιχειρήσεων δεν είναι ό,τι καλύτερο. Αντιλαμβάνομαι τη συγκίνηση, αλλά άλλο η συγκίνηση και άλλο η λογική», λέει ο Joel Giraud, εισηγητής (LRM) για τον προϋπολογισμό, συντάκτης ο ίδιος έντονα επικριτικών εκθέσεων κατά του μέτρου.
Από
την πλευρά του, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Ζαν-Ζακ Aillagon, σήμερα
γενικός διευθυντής της «Συλλογής Πινό», ζήτησε μέσω Twitter τη Δευτέρα,
να ανακηρύξει το Κράτος γρήγορα την Παναγία των Παρισίων «εθνικό
θησαυρό», που σημαίνει ότι τότε οι δωρεές που θα γίνουν για την
ανοικοδόμησή της θα έχουν μείωση φόρου 90%, όπως προβλέπει ο
επονομαζόμενος «νόμος Aillagon» για τις χορηγίες των επιχειρήσεων υπέρ
«εθνικών θησαυρών»…Με άλλα λόγια, όσα δώσουν με το ένα χέρι οι μεγαλοσχήμονες μπορούν να τα πάρουν πίσω με το άλλο, μέσω των φοροαπαλλαγών. Βέβαια η προβολή που θα εξασφαλίσουν μέσα από τις δωρεές τους, είναι ανυπολόγιστης αξίας. Αν ήταν τόσο φιλεύσπλαχνοι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι για τους περίπου 3.000 άστεγους που καταγράφηκαν στην πόλη του Παρισιού μέσα στο 2018. Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι για τα περισσότερα από το ένα εκατομμύριο παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και αποτελούν το 7,8% του συνολικού αριθμού των ανηλίκων στην χώρα… (στοιχεία από το γαλλικό Συμβούλιο Εργασίας, Εισοδημάτων και Κοινωνικής Συνοχής).
Διαβάστε όλα τα άρθρα Γιώργου Χελάκη, εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου