Δικαστική απόφαση που ρίχνει αλάτι στην βαθιά πληγή της ψυχής ενός παιδιού…Κραυγή αγωνίας για την 12χρονη από τον Κολωνό

Της Τ .Γ.

Μάνα. Το συναισθηματικό καταφύγιο για κάθε παιδί, για κάθε ύπαρξη που πονά, υποφέρει, βασανίζεται…

Και πως να χαρακτηρίσεις μια “δικαιοσύνη”, ένα κράτος, που σ΄ ένα 12χρονο παιδί που βιάζεται σωματικά και ψυχικά κατ΄ έξακολούθηση, να στερεί τούτο το μοναδικό καταφύγιο;

Η πρόσφατη, χωρίς κανένα νομικό έρεισμα όπως αναφέρει η δικηγόρος Ασπασία Ταραχοπούλου, απόφαση να μην μπορεί το 12χρονο κοριτσάκι απ΄ τον Κολωνό να επισκέπτεται τη μάνα του στη φυλακή, μια ακόμα δολοφονική προσπάθεια ψυχικής εξόντωσης του παιδιού.

Συγκλονιστική η κραυγή απόγνωσης της θείας του κοριτσιού, που μεταφέρει τη συναισθηματική του κατάσταση, σοκαριστική η δικαστική αντιμετώπιση, που με μια προφορική αιτιολογία και χωρίς καμμιά νομική τεκμηρίωση, ρίχνει αλάτι στην βαθιά πληγή της ψυχής του παιδιού…

Ενός παιδιού απελπισμένου, που κραυγάζει την άγνοια της μάνας του για την κόλαση που βίωνε, ενός παιδιού διπλά ορφανεμένου. Ορφανό πρώτα απ΄την αθωότητα, την ανεμελιά, τη ξενοιασιά των παιδικών χρόνων, ορφανό ύστερα απ΄τη μητρική παρουσία, τη μητρική αγκαλιά. Με το φόβο να σταλάζει στην καρδούλα του, και με ενοχές ενδεχομένως για την τωρινή κατάσταση της μάνας…

Τα εύσημα μας για άλλη μια φορά στην “δικαιοσύνη” τους, φίδι φαρμακερό μόνο για τους ξυπόλυτους… Τα εύσημα μας, και στην πλειοψηφία της κοινωνίας, που σιωπηλή, και αδιάφορη “κοιτά τη δουλίτσα” της, επιβραβεύοντας όπως έδειξαν και τα πρόσφατα αποτελέσματα, την αναλγησία, την αδικία, την βαρβαρότητα…