Του Γ.Γ
Εκφρασμένη άποψη μας είναι ότι και απ’ αυτό το μετερίζι, πάντα στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, θα προσπαθούμε να διατηρούμε άσβεστη την ιστορική μνήμη, μια επιλογή μας για την οποία έχουμε κατηγορηθεί στο παρελθόν για “αναμόχλευση πολιτικών παθών”.
Κι αυτό γιατί δεν είναι ότι απλώς ότι κάποιοι παριστάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι λαός χωρίς ιστορική μνήμη, είναι λαός χωρίς μέλλον.
Είμαστε, δυστυχώς και σε μια εποχή που ορισμένοι -βλέπε Μουμπτζήδες, Μαραντζίδηδες, Καλύβηδες, Τζουβαλάδες και δεν συμμαζεύεται- έχουν βαλθεί, σε διατεταγμένη αποστολή να ξαναγράψουν την πρόσφατη ιστορία μας όπως συμφέρει στο καθεστωτικό αφήγημα.
Από κοντά και κάποιοι προοδευτικοί δημοσιολόγοι που παριστάνουν ότι δεν γνωρίζουν την μήτρα απ’ την οποία προέρχονται κάποιοι πυλώνες του συστήματος, ούτε την ιστορία και την αποστολή τους, Eίτε αυτοί οι καθεστωτικοί “πυλώνες” ονομάζονται σώματα καταστολής, – εδώ αναφέρομαι και στο ΚΚΕ– είτε αστική “δικαιοσύνη”.
Η επίκληση ότι “οι εποχές αλλάζουν” και συνεπώς ότι τα “θεσμοθετημένα” στηρίγματα του σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος που λέγεται καπιταλισμός σταμάτησαν να επιτελούν την ταξική τους λειτουργία είναι προφανώς αστείο και ανάξιο σχολιασμού.
Το ότι σήμερα οι μπάτσοι δεν ποτίζουν ρετσινόλαδο και δεν βασανίζουν με φάλαγγα τους αγωνιστές, ή ότι δεν υπάρχουν έκτακτα στρατοδικεία να στέλνουν στο εκτελεστικό απόσπασμα επαναστάτες, το μόνο που σημαίνει είναι ότι οι λαϊκοί αγώνες και το παγκόσμιο γίγνεσθαι υποχρέωσαν τον καπιταλισμό να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Τίποτε άλλο.
Ο καπιταλισμός -όποια μορφή και να έχει-, δεν χάνει το βασικό του χαρακτηριστικό που είναι η εκμετάλλευση της υπεραξίας που παράγει η εργατική τάξη, από μια κλίκα κοινωνικών παρασίτων. Δεν αλλάζει, επίσης, στο παραμικρό η λειτουργία των καθεστωτικών μηχανισμών στην υπεράσπιση αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Ωχ, παρασύρθηκα στις γενικές αναφορές.
Εναυσμα μου, γι’ αυτή την ανάρτηση, το αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα που έχει ο “Ριζοσπάστης”, σαν σήμερα 1 Ιούνη του 1945. Είναι ένα ιστορικό γεγονός, μια “φωτογραφία”, μιας ολόκληρης εποχής, και αξίζει να αναφερθεί.
***
Η καταπληκτική και πρωτοφανής σε προκλητικότητα και ιταμότητα απόφαση που κατέληξε το δικαστήριο της οδού Σανταρόζα κρατεί σε συγκίνηση, κατάπληξη και αγανάκτηση ολόκληρο τον Ελληνικό λαό.
Κανείς δεν περίμενε βέβαια από το Κράτος των δοσιλόγων και εγκληματιών πολέμου την εφαρμογή και εδώ της Νέμεσης και της δικαιοσύνης, δηλαδή της καταδίκης σε θάνατο για κείνους που πρόδωσαν και πούλησαν την Πατρίδα τους στον πιο βάρβαρο χιτλερικό κατακτητή και τους συνεργάτες του Ιταλούς και Βουλγάρους.
Μα κανείς δεν περίμενε επίσης και το καταπληκτικό σκεπτικό με το οποίο απαλλάσσονται κάθε ευθύνης οι Κουίσλιγκς και προδότες και την καταπληκτική απόφαση με την οποία αθωώνονται ουσιαστικά από το δικαστήριο οι προδότες και δοσίλογοι.
Η απόφαση στην οποία κατέληξε η δίκη -κωμωδία της οδού Σανταρόζα, αποτελεί την πιο ειδεχθή πρόκληση και σαρκασμό προς όλη τη δημοκρατική ανθρωπότητα, που έχυσε το αίμα της για να δει να κυριαρχούν τα ιδεώδη της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Ο Ράλλης, ο μεγάλος αυτός Κουίσλιγκ, που το ραδιόφωνο του Λονδίνου τον αποκάλεσε “μαστροπό των ευγενέστερων εθνικών παραδόσεων”. Που πρώτος κήρυξε τον αγώνα κατά των ανταρτών και οργάνωσε τα Τάγματα Ασφαλείας με τα οποία εξόντωνε το αγωνιζόμενο Εθνος. Που οργάνωνε τα περίφημα μπλόκα. Που μαζί με τους Γερμανούς κατέβασε στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία τους Βούλγαρους. Αυτός ο “μαστροπός των εθνικών παραδόσεων” αντί “να πληρώσει με το αίμα του”, όπως διεκήρυσσε το ραδιόφωνο του Λονδίνου, απαλλάσσεται και αθωώνεται.
Ο Τσολάκογλου, ο προδότης στρατηγός, που άνοιξε τα σύνορα και παρέδωσε την Ελλάδα στους Γερμανούς, Ιταλούς και Βουλγάρους κατακτητές. Που καταδίκασε 300.000 Εληνες σε θάνατο από πείνα το φρικτό χειμώνα 1941-42. Και που σχεδίαζε να οργανώσει εκστρατευτικό σώμα κατά των Συμμάχων, καταδικάστηκε μεν σε θάνατο, αλλά με “την ευχή του δικαστηρίου να μετατραπεί η ποινή του σε ισόβια”.
Ο Λογοθετόπουλος ο εισηγητής του εξοντωτικού μέτρου για την πολιτική επιστράτευση καταδικάστηκε σε είκοσι χρόνια φυλακή.
Ο Ταβουλάρης, αυτός που δολοφονούσε το λαό της Αθήνας και του Πειραιά και έθεσε τα Σώματα Ασφαλείας στη διάθεση του δολοφόνου Σιμάνα καταδικάστηκε σε ισόβια, δηλαδή ουσιαστικά αθωώνεται.
Και το πιο καταπληκτικό φαινόμενο που δείχνει την προδοσία, τη φασιστική διαφθορά και σαπίλα του σημερινού κράτους των δοσίλωγων είναι αυτό το σκεπτικό της απόφασης. Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό “δεν υπήρχε πρόθεσις προδοσίας για τους Ράλλη Τσολάκογλου”!
“Η πολιτική επιστράτευση -σύμφωνα με το ίδιο σκεπτικό- για την οποία ευθύνονται Ράλλης και Τσιρονίκος, δεν πραγματοποιήθηκε λόγω της αντίστασης”. Και αφού δεν πραγματοποιήθηκε δεν ευθύνονται οι κατηγορούμενοι!! Και η οργάνωση των ταγμάτων ασφαλείας, δεν ήταν οργάνωση εμφύλιου πολέμου, αλλά αποκατάσταση της τάξης.
Αυτή είναι η απόφαση-αίσχος του δικαστηρίου των δοσίλογων. Και αυτό γίνεται την στιγμή που εκείνοι που αντιστάθηκαν και ματαίωσαν την επιστράτευση συλλαμβάνονται, εκτελούνται και δολοφονούνται….
Αυτό γίνεται τη στιγμή που ήρωες σαν τον Μονέδα, τον Λυμπέρη τον Μπουρδή, που ανατίναξαν στον αέρα καράβια γερμανικά καταδικάζονται στην ποινή του θανάτου. Αυτό γίνεται όταν 15.000 ήρωες του αγώνα της αντίστασης της μεγαλύτερης εποποιΐας της Νεώτερης Ελλάδας, συλλαμβάνονται και κλείνονται στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Να ποιος είναι ο “περίφημος” πατριωτισμός των “Ελλήνων” πατριδοκάπηλων της μοναρχίας! Οι μεγαλύτεροι προδότες και Κουίσλιγκς, που πρόδωσαν και πούλησαν την πατρίδα μας και έσφαξαν το αγώνιζόμενο Εθνος, ουσιαστικά απαλλάσσονται και ανακηρύσσονται “εθνικοί ήρωες” και οι πραγματικοί ήρωες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, καταδικάζονται σε θάνατο, δολοφονούνται, σφαγιάζονται.
***
Με αναλυτικό ρεπορτάζ στο ίδιο φύλο του “Ριζοσπάστη”, τεκμηριώνεται με ποιες μεθοδεύσεις κρατικές και παρακρατικές συμμορίες με την ανοχή και συγκάλυψη της αστικής “δικαιοσύνης” θεμελιώνουν το καθεστώς “Προδοτών και δοσίλογων” μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τις στρατιωτικές δυνάμεις του άξονα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου