Διαβάστε επίσης:
Σκηνικό γενικότερης ανάφλεξης στήνεται πλέον στη Μέση Ανατολή και
ιδιαίτερα στο τρίγωνο Συρία, Λίβανος, Τουρκία, καθώς μία σειρά από
γεγονότα με ορατά τα χαρακτηριστικά στοχευμένης προβοκάτσιας, διαχέουν
και επεκτείνουν τη Συριακή κρίση, στοχοποιώντας πάντα την κυβέρνηση
Ασάντ.
Σε μια φάση έντασης των ένοπλων συγκρούσεων στη Συρία και τη στιγμή που ο Ασάντ δε θα είχε κανένα συμφέρον να ανοίξει νέα μέτωπα στο Λίβανο και στην Τουρκία, του αποδίδονται τόσο τα χτυπήματα με όλμους παραμεθόριων Τουρκικών περιοχών, όσο και η έκρηξη στη Βηρυτό με αποτέλεσμα το θάνατο του επικεφαλής των Λιβανέζικων μυστικών υπηρεσιών. Oι εξελίξεις αυτές όχι μόνο δε βοηθούν τη Συρία να αντιμετωπίσει τη συντονισμένη επίθεση - επέμβαση που δέχεται από τις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και την πρόσδεσή της στο ιμπεριαλιστικό άρμα, αλλά αντίθετα έρχονται και δένουν απόλυτα με την κλιμάκωση της «επιχείρησης Συρία» πιέζοντας ακόμη περισσότερο προς μια ανοιχτή στρατιωτική επίθεση.
Ήδη η Τουρκία που από την αρχή πήρε ενεργό μέρος στο πλευρό των ιμπεριαλιστών για το στήσιμο και την εκτέλεση της «επιχείρησης Συρία» εκμεταλλεύτηκε άμεσα τις αποδιδόμενες στο συριακό στρατό επιθέσεις που δέχτηκε. Αξίζει να αναφέρουμε πως αρκετά δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων αποκάλυψαν πως τα βλήματα που έπληξαν τουρκικό έδαφος ήταν αμερικανικής κατασκευής, από αυτά που έχουν διοχετευτεί και χρησιμοποιούν οι λεγόμενοι αντικαθεστωτικοί της Συρίας. Η Άγκυρα με απόλυτη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤO - ΕΕ θεωρεί ότι νομιμοποιείται να επέμβει στρατιωτικά σε Συριακό έδαφος ως νατοϊκή χώρα που δέχεται επίθεση, αντιστρέφοντας τον πραγματικά επιτιθέμενο και αμυνόμενο. Άρα λοιπόν στην πλευρά της Συρο-τουρκικής μεθορίου δημιουργήθηκε ήδη πολεμικό σκηνικό έτοιμο για κλιμάκωση και αξιοποίηση.
Παράλληλα εδώ και καιρό έχει αρχίσει η δημιουργία αντισυριακού κλίματος στο Λίβανο πατώντας στο έδαφος των πολιτικών και θρησκευτικών αντιθέσεων που δημιούργησαν τον πολυετή εμφύλιο. Η ύπαρξη σε αυτή τη φάση, φιλοσυριακής κυβέρνησης στη Βηρυτό με τη συμμετοχή και της Χεζμπολάχ, που έχει χαρακτηριστεί από τις ΗΠΑ ως τρομοκρατική οργάνωση, αποτελεί εμπόδιο στην κλιμάκωση της «επιχείρησης Συρία». Δεν είναι λοιπόν ο Ασάντ που θα υπονόμευε την κυβέρνηση της Βηρυτού και θα αποσταθεροποιούσε το πολιτικό σκηνικό στο Λίβανο. Αντίθετα οι μόνοι που έχουν συμφέρον από κάτι τέτοιο είναι οι ιμπεριαλιστές και οι υποτακτικές πολιτικές δυνάμεις εντός του Λιβάνου. Έτσι λοιπόν, η βομβιστική επίθεση που αποδόθηκε στη Δαμασκό και το αντισυριακό κλίμα που επιχειρούν να φουντώσουν οι φιλοϊμπεριαλιστικές δυνάμεις του Λιβάνου, έρχονται και δένουν με τους σχεδιασμούς για άσκηση πολύπλευρης πίεσης στη Δαμασκό, ακόμη και από τη φιλική πλευρά του Λιβάνου. Ταυτόχρονα, επεμβαίνουν στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό του Λιβάνου επιχειρώντας να ανατρέψουν την κυβέρνηση, ενοχοποιώντας την για τη δολοφονία του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών, στοχεύοντας βασικά τη Χεζμπολάχ. Ίσως εάν «πέσει» η Συρία και ο Ασάντ, η Χεζμπολάχ να αποτελέσει τον επόμενο στόχο για ένα «ξεκαθάρισμα του τοπίου» στη Μ. Ανατολή.
Στο ίδιο πλαίσιο άσκησης πιέσεων και καλλιέργειας πολεμικού κλίματος εντάσσονται και οι κοινές αμερικανο-ισραηλινές ασκήσεις στο Ισραήλ, με προηγμένο αντιαεροπορικό και αντιπυραυλικό εξοπλισμό. Αποδέκτες αυτής της επίδειξης στρατιωτικής ισχύος αποτελούν όλοι οι αντίπαλοι του Ισραήλ και ιδιαίτερα το Ιράν και η Συρία, αλλά και αντίπαλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα που εμπλέκονται στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην περιοχή. Διαμορφώνεται μεθοδικά μια εκρηκτική κατάσταση που μπορεί να βάλει κυριολεκτικά φωτιά σε μια εκτεταμένη περιοχή όχι μόνον της Μέσης Ανατολής, αλλά και της Ανατολικής Μεσογείου με απρόβλεπτες συνέπειες. Γι’ αυτό καθήκον των λαών της περιοχής είναι η ανάδειξη του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.
Σε μια φάση έντασης των ένοπλων συγκρούσεων στη Συρία και τη στιγμή που ο Ασάντ δε θα είχε κανένα συμφέρον να ανοίξει νέα μέτωπα στο Λίβανο και στην Τουρκία, του αποδίδονται τόσο τα χτυπήματα με όλμους παραμεθόριων Τουρκικών περιοχών, όσο και η έκρηξη στη Βηρυτό με αποτέλεσμα το θάνατο του επικεφαλής των Λιβανέζικων μυστικών υπηρεσιών. Oι εξελίξεις αυτές όχι μόνο δε βοηθούν τη Συρία να αντιμετωπίσει τη συντονισμένη επίθεση - επέμβαση που δέχεται από τις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και την πρόσδεσή της στο ιμπεριαλιστικό άρμα, αλλά αντίθετα έρχονται και δένουν απόλυτα με την κλιμάκωση της «επιχείρησης Συρία» πιέζοντας ακόμη περισσότερο προς μια ανοιχτή στρατιωτική επίθεση.
Ήδη η Τουρκία που από την αρχή πήρε ενεργό μέρος στο πλευρό των ιμπεριαλιστών για το στήσιμο και την εκτέλεση της «επιχείρησης Συρία» εκμεταλλεύτηκε άμεσα τις αποδιδόμενες στο συριακό στρατό επιθέσεις που δέχτηκε. Αξίζει να αναφέρουμε πως αρκετά δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων αποκάλυψαν πως τα βλήματα που έπληξαν τουρκικό έδαφος ήταν αμερικανικής κατασκευής, από αυτά που έχουν διοχετευτεί και χρησιμοποιούν οι λεγόμενοι αντικαθεστωτικοί της Συρίας. Η Άγκυρα με απόλυτη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤO - ΕΕ θεωρεί ότι νομιμοποιείται να επέμβει στρατιωτικά σε Συριακό έδαφος ως νατοϊκή χώρα που δέχεται επίθεση, αντιστρέφοντας τον πραγματικά επιτιθέμενο και αμυνόμενο. Άρα λοιπόν στην πλευρά της Συρο-τουρκικής μεθορίου δημιουργήθηκε ήδη πολεμικό σκηνικό έτοιμο για κλιμάκωση και αξιοποίηση.
Παράλληλα εδώ και καιρό έχει αρχίσει η δημιουργία αντισυριακού κλίματος στο Λίβανο πατώντας στο έδαφος των πολιτικών και θρησκευτικών αντιθέσεων που δημιούργησαν τον πολυετή εμφύλιο. Η ύπαρξη σε αυτή τη φάση, φιλοσυριακής κυβέρνησης στη Βηρυτό με τη συμμετοχή και της Χεζμπολάχ, που έχει χαρακτηριστεί από τις ΗΠΑ ως τρομοκρατική οργάνωση, αποτελεί εμπόδιο στην κλιμάκωση της «επιχείρησης Συρία». Δεν είναι λοιπόν ο Ασάντ που θα υπονόμευε την κυβέρνηση της Βηρυτού και θα αποσταθεροποιούσε το πολιτικό σκηνικό στο Λίβανο. Αντίθετα οι μόνοι που έχουν συμφέρον από κάτι τέτοιο είναι οι ιμπεριαλιστές και οι υποτακτικές πολιτικές δυνάμεις εντός του Λιβάνου. Έτσι λοιπόν, η βομβιστική επίθεση που αποδόθηκε στη Δαμασκό και το αντισυριακό κλίμα που επιχειρούν να φουντώσουν οι φιλοϊμπεριαλιστικές δυνάμεις του Λιβάνου, έρχονται και δένουν με τους σχεδιασμούς για άσκηση πολύπλευρης πίεσης στη Δαμασκό, ακόμη και από τη φιλική πλευρά του Λιβάνου. Ταυτόχρονα, επεμβαίνουν στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό του Λιβάνου επιχειρώντας να ανατρέψουν την κυβέρνηση, ενοχοποιώντας την για τη δολοφονία του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών, στοχεύοντας βασικά τη Χεζμπολάχ. Ίσως εάν «πέσει» η Συρία και ο Ασάντ, η Χεζμπολάχ να αποτελέσει τον επόμενο στόχο για ένα «ξεκαθάρισμα του τοπίου» στη Μ. Ανατολή.
Στο ίδιο πλαίσιο άσκησης πιέσεων και καλλιέργειας πολεμικού κλίματος εντάσσονται και οι κοινές αμερικανο-ισραηλινές ασκήσεις στο Ισραήλ, με προηγμένο αντιαεροπορικό και αντιπυραυλικό εξοπλισμό. Αποδέκτες αυτής της επίδειξης στρατιωτικής ισχύος αποτελούν όλοι οι αντίπαλοι του Ισραήλ και ιδιαίτερα το Ιράν και η Συρία, αλλά και αντίπαλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα που εμπλέκονται στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην περιοχή. Διαμορφώνεται μεθοδικά μια εκρηκτική κατάσταση που μπορεί να βάλει κυριολεκτικά φωτιά σε μια εκτεταμένη περιοχή όχι μόνον της Μέσης Ανατολής, αλλά και της Ανατολικής Μεσογείου με απρόβλεπτες συνέπειες. Γι’ αυτό καθήκον των λαών της περιοχής είναι η ανάδειξη του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου