Έντονο παρασκήνιο με μυστικές επαφές και τηλεφωνικές επικοινωνίες παραγόντων της Ε.Ε., μεταξύ άλλων και με τους Ευ. Βενιζέλο και Α. Σαμαρά στο περιθώριο της κρίσιμης συνάντησης των Ευρωπαίων ηγετών στις Κάννες το 2011, όπου απορρίφθηκε η απόφαση Παπανδρέου για δημοψήφισμα, αποκαλύπτουν οι Financial Times.
Στο αφιέρωμα της εφημερίδας "στα χρόνια που άλλαξαν για πάντα την Ευρώπη" φιλοξενείται ρεπορτάζ με τίτλο "Το σημείο που η ευρωζώνη θα μπορούσε να είχε εκφραγεί – Πώς σώθηκε το ευρώ", όπου αναφέρεται ότι ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου εκτιμούσε πως η πίεση του δημοψηφίσματος θα υποχρέωνε πολιτικούς αντιπάλους και αμφισβητίες να πάρουν θέση και να ταχθούν υπέρ της διάσωσης ως μοναδική σανίδα σωτηρίας για τη χώρα.

Η επίθεση Σαρκοζί στον Γ. Παπανδρέου

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ανακοίνωση της απόφασης Παπανδρέου περί δημοψηφίσματος εξέπληξε, εκτός από τους Ευρωπαίους ηγέτες και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και τον τότε υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, καθώς ο τότε πρωθυπουργός φέρεται να είχε συμβουλευθεί μόνο έναν στενό κύκλο συνεργατών του.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Νικολά Σαρκοζί "εξερράγη" όταν άκουσε τις προθέσεις του Γ. Παπανδρέου, αλλά αντί να του προτείνει να αποσύρει την πρότασή του, αποφάσισε να αποδεχθεί ένα δημοψήφισμα, όχι όμως με διακύβευμα το μνημόνιο αλλά την παραμονή ή μη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Στις συζητήσεις Σαρκοζί – Μέρκελ, γερμανοί αξιωματούχοι, όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πρότειναν αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη οικειοθελώς, μέσω δημοψηφίσματος.
Κατά τη συνάντηση Σαρκοζί – Παπανδρέου στις Κάννες, στο περιθώριο της συνόδου των G20, ο Γάλλος πρόεδρος είχε μοιράσει έγγραφο με 6 σημεία που κατέληγε στην πρόταση για δημοψήφισμα με ερώτημα την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στο ευρώ, με στόχο – σύμφωνα με αξιωματούχο που ήταν παρών – "να στριμωχτεί ο Παπανδρέου στη γωνία".

Οι παρασκηνιακές επαφές Μπαρόζο με Βενιζέλο και Σαμαρά

Ο Σαρκοζί – όπως έχει ήδη γίνει γνωστό – εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στον Γ. Παπανδρέου, κατηγορώντας τον ότι είχε "προδώσει" τους εταίρους του. Ο Έλληνας πρωθυπουργός εξεπλάγη από την "επιθετική" - όπως τη χαρακτήρισε και ο Ευ. Βενιζέλος – στάση του γάλλου προέδρου. Σύμφωνα με το δημοσίευμα των FT, o Γ. Παπανδρέου ήταν φανερά κουρασμένος και τη διαπραγμάτευση από ένα σημείο και μετά ανέλαβε ο κ. Βενιζέλος «που πάντοτε είχε βλέψεις για την πρωθυπουργία».
Οι FT επικαλούνται και επικοινωνία του προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο με τον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης Α. Σαμαρά, ο οποίος "ήθελε να
αποφύγει το δημοσίευμα". Ο Α. Σαμαράς είπε στον Μπαρόζο ότι ήταν πια διατεθειμένος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, «κάτι που απέφευγε επί μήνες ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία».
Ο πρόεδρος της Κομισιόν δεν αποκάλυψε σε Σαρκοζί και Μέρκελ, αυτή τη συνομιλία, αλλά ήταν εκείνος που πρότεινε τον Λουκά Παπαδήμο ως πιθανό επικεφαλής μίας κυβέρνησης τεχνοκρατών.
Στο τέλος της επίμαχης συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο Σαρκοζί τού είπε να επιστρέψει στην Αθήνα και να λάβει μία απόφαση, ενώ ο Μπαρόζο έπιασε τον κ. Βενιζέλο και του είπε ότι το δημοψήφισμα έπρεπε να «σκοτωθεί». Ο τότε υπουργός Οικονομικών συμφώνησε άμεσα. Στο δρόμο προς το αεροδρόμιο, όπως γράφει το δημοσίευμα, ο Γιώργος Παπανδρέου είπε στον Ευάγγελο Βενιζέλο, ότι «τα πράγματα τελικά δεν είχαν πάει τόσο άσχημα όσο φοβόταν», προκαλώντας την απορία του υπουργού οικονομικών.

Ενώ ο ΓΑΠ κοιμόταν...

Σύμφωνα πάντα με τους FT, κατά την επιστροφή της ελληνικής αποστολής κι ενώ στο αεροπλάνο ο Γιώργος Παπανδρέου κοιμόταν, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδωσε εντολή να συνταχθεί μία δήλωση για να διανεμηθεί με την προσγείωση, η οποία ουσιαστικά αποκήρυττε το δημοψήφισμα και αναφερόταν στην «ιστορική κατάκτηση» της ελληνικής συμμετοχής στην ευρωζώνη.
«Το δημοψήφισμα του κ. Παπανδρέου ήταν νεκρό. Το ίδιο και η πρωθυπουργία του» αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.

...και τα δάκρυα της Μέρκελ

Εντύπωση προκαλεί απόσπασμα του άρθρου των FT, η στάση της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία φέρεται να παραπονέθηκε – με δάκρυα στα μάτια – γιατί πιεζόταν από Σαρκοζί και Ομπάμα προκειμένου η Γερμανία να "βγει μπροστά" ως τείχος προστασίας της Ευρωζώνης, μέσω έκδοσης των λεγόμενων SDR, κίνηση στην οποία ήταν αντίθετη η Bundesbank.
H Γερμανίδα καγκελάριος φέρεται να είπε, κλαίγοντας, ότι δεν μπορούσε να αποφασίσει για ένα τέτοιο θέμα αντί της κεντρικής τράπεζας της χώρας της.