Οι διασημότερες «φωλιές» της μοχθηρίας
Για πολλά χρόνια πιστευόταν ευρέως ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν κρυβόταν σε μια σπηλιά χαμένη κάποιου στα σύνορα Αφγανιστάν-Πακιστάν.
Όταν ωστόσο αποδείχτηκε ότι ο ηγέτης της αλ-Κάιντα ζούσε ξένοιαστα σε ένα μεγάλο σπίτι, καλά φυλασσόμενο, λίγο έξω από το Ισλαμαμπάντ, η αντίληψη για τη μυστική του κρυψώνα κατέρρευσε με πάταγο.
Ο Οσάμα κρυβόταν σε κοινή θέα!
Με αφορμή λοιπόν το παιχνίδι καμουφλάζ του ηγέτη της αλ-Κάιντα, ας δούμε πού φώλιαζαν μερικοί από τους κακούς του κόσμου...
Το καταφύγιο του Χίτλερ
Την ώρα που οι Σοβιετικοί ζύγωναν από τα ανατολικά και οι Αμερικανοί κύκλωναν το Βερολίνο από τα δυτικά, ο Χίτλερ θα κατέφευγε σε ένα υπόγειο καταφύγιο, το πασίγνωστο «Führerbunker», ένα τεράστιο συγκρότημα δωματίων κάτω ακριβώς από την Καγκελαρία του Ράιχ. Από κει θα κατάστρωνε ο Χίτλερ τα στρατιωτικά του σχέδια κατά τους τελευταίους μήνες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια ύστατη προσπάθεια να αλλάξει την έκβαση του πολέμου. Οι Ρώσοι θα καταλάμβαναν βεβαίως το Ράιχσταγκ στα τέλη Απριλίου και ο Χίτλερ θα συνειδητοποιούσε ότι είχε πράγματι χάσει. Παντρεύτηκε βιαστικά την ερωμένη του Εύα Μπράουν μέσα στο υπόγειο καταφύγιο, ενώ την επόμενη μέρα, 30 Απριλίου 1945, πιστεύεται γενικώς ότι ο Χίτλερ αυτοκτόνησε με πιστόλι ενώ η Μπράουν κατάπιε κάψουλα υδροκυανίου...
Η μονοκατοικία του Οσάμα μπιν Λάντεν
Παρά τις φημολογίες, ο Οσάμα μπιν Λάντεν δεν κρυβόταν σε σπηλιά ούτε ζούσε στα κορφοβούνια των συνόρων Αφγανιστάν-Πακιστάν. Κρυβόταν αντιθέτως σε κοινή θέα, στην ειδυλλιακή πόλη Abbottabad του Πακιστάν, πολύ κοντά στη στρατιωτική ακαδημία της χώρας. Ο Οσάμα διέμενε στους δύο πάνω ορόφους της τριώροφης μονοκατοικίας, που περιβαλλόταν από ψηλούς τσιμεντένιους τοίχους (3-5,5 μέτρα ύψος). Για λόγους ασφαλείας, το κρησφύγετό του δεν είχε τηλέφωνο ούτε πρόσβαση στο Ίντερνετ. Είχε ωστόσο υπολογιστή, με τους αμερικανούς κομάντο να αρπάζουν μια σειρά από σκληρούς δίσκους κατά τη διάρκεια της επιχείρησης των 38 λεπτών που θα κατέληγε στον θάνατο του ηγέτη της αλ-Κάιντα.
Η γκαρσονιέρα του Jeffrey Dahmer
Ο κατά συρροή δολοφόνος και κανίβαλος ζούσε σε μια γκαρσονιέρα στο συγκρότημα κατοικιών Oxford Apartments του Μιλγουόκι, στο νούμερο 213, όταν τον συνέλαβαν το καλοκαίρι του 1991. Οι γείτονες υποψιάζονταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στο μικρό διαμέρισμα: άκουγαν τους ήχους του αλυσοπρίονου τα μεσάνυχτα, μύριζαν τη δυσωδία σωμάτων σε αποσύνθεση, αφουγκράζονταν κάποιες φορές τους λυγμούς των θυμάτων. Ο Dahmer, που ομολόγησε ότι είχε σκοτώσει 17 αγόρια και νεαρούς άντρες, δεν έκρυβε τα ίχνη του. Το διαμέρισμά του ήταν γεμάτο από «τρόπαια» των αποκρουστικών εγκλημάτων του: όχι μόνο διέθετε φωτογραφίες των ακρωτηριασμένων ανθρώπων, αλλά κρατούσε και ενθύμια τα κομμένα κεφάλια και μέλη...
Το ράντσο της οικογένειας Μάνσον
Το 1968, ο 80χρονος κτηνοτρόφος George Spahn επέτρεψε στον Τσαρλς Μάνσον και τους ακολούθους του να μείνουν στο ράντσο του κοντά στο φαράγγι Topanga της Νότιας Καλιφόρνιας, με αντάλλαγμα την εργασία τους στο αγρόκτημα και τις σεξουαλικές χάρες από τις γυναίκες της ομάδας. Από το ράντσο αυτό ο Μάνσον θα ενορχηστρώσει τον φόνο της ηθοποιού Σάρον Τέιτ, της εγκύου γυναίκας του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι, και 6 ακόμα γυναικών σε μια περίοδο δύο ημερών, ξεκινώντας από τις 9 Αυγούστου 1969. Τα φρικιαστικά, αιματοβαμμένα και χωρίς -προφανές τουλάχιστον- νόημα εγκλήματα λογίζονταν μάλιστα από τα πλέον ειδεχθή στα σύγχρονα εγκληματολογικά χρονικά. Μετά τη σύλληψή τους τον Οκτώβριο του 1969, ο «εγκέφαλος» Μάνσον και 3 από τους πιστούς οπαδούς του θα καταδικάζονταν σε θάνατο, μετά την κατάργηση ωστόσο της θανατικής ποινής στην πολιτεία της Καλιφόρνιας οι ποινές τους θα μετατρέπονταν σε ισόβια κάθειρξη...
Το φονικό κάστρο του H.H. Holmes
Όταν ένα κτίριο παίρνει το παρατσούκλι «Κάστρο των Φόνων», ξέρεις ότι η ιστορία ξοπίσω του δεν θα είναι καλή. Το 1886 λοιπόν, ο φαρμακοποιός H.H. Holmes, που θα αναγορευόταν αργότερα στον πρώτο κατά συρροή δολοφόνο της Αμερικής, αγόρασε ένα φαρμακείο στο Σικάγο και λίγο αργότερα θα αποκτούσε όλο το οικοδομικό τετράγωνο όπου βρισκόταν το κατάστημά του. Ανακαίνισε το κτίριο και το μετέτρεψε σε ξενοδοχείο, ακριβώς στην ώρα για την Διεθνή Έκθεση του Σικάγο το 1893. Δεν επρόκειτο ωστόσο για συνηθισμένο ξενοδοχείο: τα περισσότερα δωμάτια δεν είχαν παράθυρα, την ίδια ώρα που οι σκάλες δεν κατέληγαν πουθενά και οι διάδρομοι έβγαζαν σε αδιέξοδο! Όσο για το υπόγειο του κτίσματος, εκεί υπήρχε ένα τεράστιο καμίνι. Ήταν πράγματι το ιδανικό σκηνικό για να σκοτώσεις κάποιον και να εξαφανίσεις τα ίχνη του, κι αυτό ακριβώς έκανε ο Holmes. Για το μεγαλύτερο μέρος του 1893, βασάνισε και σκότωσε έναν εκπληκτικά μεγάλο αριθμό ανθρώπων μέσα στο ξενοδοχείο του, κυρίως νεαρές γυναίκες που επισκέπτονταν το Σικάγο για τη Διεθνή Έκθεση. Ο Holmes θα πιανόταν βέβαια κάποια στιγμή και θα τον κρεμούσαν, όχι βέβαια προτού δολοφονήσει και κατακρεουργήσει 27 ανθρώπους, αν και οι Αρχές έκαναν λόγο για δεκάδες ακόμα. Παραδόξως, το ισόγειο του κτιρίου παρέμενε φαρμακείο, με τους πελάτες να αγοράζουν αμέριμνα τα φάρμακά τους χωρίς να γνωρίζουν τις φρικιαστικές ιστορίες που εκτυλίσσονταν ακριβώς από πάνω τους...
Η καλύβα του «Unabomber»
Ο Ted Kaczynski ζούσε στη μικρή αυτή παράγκα (3x3,6 μέτρα) κοντά στο Lincoln της Μοντάνα για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Από το κρησφύγετό του, ο διαβόητος «Unabomber» θα κατασκεύαζε τις βόμβες και θα έγραφε τις προκηρύξεις του που θα τρομοκρατούσαν τις ΗΠΑ για χρόνια, κάνοντας τα ταχυδρομικά δέματα ιδιαιτέρως εκρηκτικά! Η μικρή καλύβα, που θύμιζε πιο πολύ πυριτιδαποθήκη παρά σπίτι, λίγο έλειψε να καταστραφεί το 1996, όταν και συνελήφθη ο Kaczynski. Σώθηκε ωστόσο την τελευταία στιγμή και εκτίθεται πλέον στο Newseum της Ουάσιγκτον, λίγα τετράγωνα μακριά από το αρχηγείο του FBI, για το οποίο ο «Unabomber» ήταν κόκκινο πανί για περισσότερα από 17 χρόνια...
Η υπόγεια φυλακή του Josef Fritzl
Η Elisabeth, κόρη του 73χρονου Josef Fritzl, κρατιόταν όμηρος στην «ιδιωτική φυλακή» του πατέρα της στο Amstetten της Αυστρίας από την εποχή που ήταν έφηβη. Ο Josef έπεισε τη γυναίκα του και μητέρα της Elisabeth, Rosemarie, ότι η κόρη τους το είχε σκάσει με έναν νεαρό, βρισκόταν ωστόσο φυλακισμένη από το ανθρωπόμορφο κτήνος στο υπόγειό τους, με τον πατέρα της να τη βιάζει επανειλημμένα και να της «χαρίζει» μάλιστα και 7 παιδιά, αν και το ένα θα πέθαινε λίγο μετά τη γέννα. Τρία από τα παιδιά της Elisabeth θα μεταφέρονταν στον επάνω κόσμο και θα ζούσαν με τον Josef και τη γυναίκα του, αφού ο πατέρας έπεισε τη Rosemarie ότι βρήκε τα παιδιά παρατημένα στην εξώπορτά τους. Η Elisabeth και τα τρία άλλα παιδιά (Kerstin, Stefan και Felix) παρέμεναν φυλακισμένοι υπογείως και δεν πίστευαν ότι θα απελευθερώνονταν ποτέ. Κι όμως, όταν η 19χρονη -πλέον- Kerstin αρρώστησε σοβαρά τον Απρίλιο του 2008, ο Josef συμφώνησε να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο. Αυτή θα ήταν και η τελευταία πράξη του δράματος: οι γιατροί θα παραξενεύονταν από την κακή κατάσταση της υγείας του νεαρού κοριτσιού και οι Αρχές θα οδηγούνταν τελικά στην αποκάλυψη της τερατώδους ιστορίας. Η Elisabeth, στα 42 πια, έβγαινε ελεύθερη από το υπόγειο της φρίκης και ο Josef, τον Μάρτιο του 2009, θα καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη...
Jonestown
Στις 18 Νοεμβρίου 1978, περισσότεροι από 900 άνθρωποι πέθαναν στο κοινόβιο People's Temple στη Γουιάνα, που έμεινε γνωστό ως Jonestown, από τον ιδρυτή της σέχτας Jim Jones. Ο ηγέτης θα οδηγούσε τους οπαδούς του σε αυτοκτονίες και φόνους, αφήνοντας πίσω του ορδές πτωμάτων σε μια από τις τραγικότερες περιπτώσεις ομαδικής αυτοκτονίας που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
Η τρύπα του Σαντάμ Χουσεΐν
Οχτώ μήνες μετά την ανατροπή του από τη διακυβέρνηση της χώρας του, ο ιρακινός δικτάτορας θα βρισκόταν τον Δεκέμβριο του 2003 να κρύβεται στην πόλη Ad-Dawr, 16 χλμ νότια της γενέτειράς του Tikrit. Ο Χουσεΐν κρυβόταν σε μια τρύπα βάθους 2,5 μέτρων και πλάτους ίσα ίσα να μπορεί να ξαπλώνει. Παρά το μικρό της μέγεθος, η τρύπα φιλοξενούσε 2 Καλάσνικοφ, ένα πιστόλι και 750.000 δολάρια σε χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων. Όταν τον ξετρύπωναν από το υπόγειο «θαλάμι» του, ο Χουσεΐν έμοιαζε μπερδεμένος και αποπροσανατολισμένος. Στη δίκη που ακολούθησε στη Βαγδάτη, ο Σαντάμ θα καταδικαζόταν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην πορεία των 23 ετών της ηγεμονίας του και θα κρεμαζόταν τον Δεκέμβριο του 2006.
Το κάστρο της Elizabeth Bathory
Η κόμισσα συνήθιζε να παίρνει το μπάνιο της σε αίμα δολοφονημένων παρθένων για να διατηρήσει αναλλοίωτη τη νεότητά της. Η Elizabeth Bathory, γνωστή και ως «αιματοβαμμένη κόμισσα», αποτέλεσε μια από τις πηγές έμπνευσης για τον «Δράκουλα» του Μπραμ Στόκερ. Κατά την πρώτη δεκαετία του 1600, η ευγενής από την Ουγγαρία θα συλλαμβανόταν με κατηγορίες για φόνους και βασανισμούς νεαρών υπηρετριών στο κάστρο της στο Cachtice, στη σημερινή Σλοβακία. Οι αριθμοί έκαναν λόγο για δεκάδες, ακόμα και εκατοντάδες δολοφονίες, αν και ο συνολικός αριθμός θα παραμείνει άγνωστος. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι παρά το γεγονός ότι η Bathory δεν καταδικάστηκε τελικά για κανένα από τα εγκλήματα που κατηγορούταν, θα παρέμενε σε κατ' οίκον περιορισμό στο κάστρο της, όπου και θα πέθαινε το 1614, τρία χρόνια μετά τον εγκλεισμό της...
Όταν ωστόσο αποδείχτηκε ότι ο ηγέτης της αλ-Κάιντα ζούσε ξένοιαστα σε ένα μεγάλο σπίτι, καλά φυλασσόμενο, λίγο έξω από το Ισλαμαμπάντ, η αντίληψη για τη μυστική του κρυψώνα κατέρρευσε με πάταγο.
Ο Οσάμα κρυβόταν σε κοινή θέα!
Με αφορμή λοιπόν το παιχνίδι καμουφλάζ του ηγέτη της αλ-Κάιντα, ας δούμε πού φώλιαζαν μερικοί από τους κακούς του κόσμου...
Το καταφύγιο του Χίτλερ
Την ώρα που οι Σοβιετικοί ζύγωναν από τα ανατολικά και οι Αμερικανοί κύκλωναν το Βερολίνο από τα δυτικά, ο Χίτλερ θα κατέφευγε σε ένα υπόγειο καταφύγιο, το πασίγνωστο «Führerbunker», ένα τεράστιο συγκρότημα δωματίων κάτω ακριβώς από την Καγκελαρία του Ράιχ. Από κει θα κατάστρωνε ο Χίτλερ τα στρατιωτικά του σχέδια κατά τους τελευταίους μήνες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια ύστατη προσπάθεια να αλλάξει την έκβαση του πολέμου. Οι Ρώσοι θα καταλάμβαναν βεβαίως το Ράιχσταγκ στα τέλη Απριλίου και ο Χίτλερ θα συνειδητοποιούσε ότι είχε πράγματι χάσει. Παντρεύτηκε βιαστικά την ερωμένη του Εύα Μπράουν μέσα στο υπόγειο καταφύγιο, ενώ την επόμενη μέρα, 30 Απριλίου 1945, πιστεύεται γενικώς ότι ο Χίτλερ αυτοκτόνησε με πιστόλι ενώ η Μπράουν κατάπιε κάψουλα υδροκυανίου...
Η μονοκατοικία του Οσάμα μπιν Λάντεν
Παρά τις φημολογίες, ο Οσάμα μπιν Λάντεν δεν κρυβόταν σε σπηλιά ούτε ζούσε στα κορφοβούνια των συνόρων Αφγανιστάν-Πακιστάν. Κρυβόταν αντιθέτως σε κοινή θέα, στην ειδυλλιακή πόλη Abbottabad του Πακιστάν, πολύ κοντά στη στρατιωτική ακαδημία της χώρας. Ο Οσάμα διέμενε στους δύο πάνω ορόφους της τριώροφης μονοκατοικίας, που περιβαλλόταν από ψηλούς τσιμεντένιους τοίχους (3-5,5 μέτρα ύψος). Για λόγους ασφαλείας, το κρησφύγετό του δεν είχε τηλέφωνο ούτε πρόσβαση στο Ίντερνετ. Είχε ωστόσο υπολογιστή, με τους αμερικανούς κομάντο να αρπάζουν μια σειρά από σκληρούς δίσκους κατά τη διάρκεια της επιχείρησης των 38 λεπτών που θα κατέληγε στον θάνατο του ηγέτη της αλ-Κάιντα.
Η γκαρσονιέρα του Jeffrey Dahmer
Ο κατά συρροή δολοφόνος και κανίβαλος ζούσε σε μια γκαρσονιέρα στο συγκρότημα κατοικιών Oxford Apartments του Μιλγουόκι, στο νούμερο 213, όταν τον συνέλαβαν το καλοκαίρι του 1991. Οι γείτονες υποψιάζονταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στο μικρό διαμέρισμα: άκουγαν τους ήχους του αλυσοπρίονου τα μεσάνυχτα, μύριζαν τη δυσωδία σωμάτων σε αποσύνθεση, αφουγκράζονταν κάποιες φορές τους λυγμούς των θυμάτων. Ο Dahmer, που ομολόγησε ότι είχε σκοτώσει 17 αγόρια και νεαρούς άντρες, δεν έκρυβε τα ίχνη του. Το διαμέρισμά του ήταν γεμάτο από «τρόπαια» των αποκρουστικών εγκλημάτων του: όχι μόνο διέθετε φωτογραφίες των ακρωτηριασμένων ανθρώπων, αλλά κρατούσε και ενθύμια τα κομμένα κεφάλια και μέλη...
Το ράντσο της οικογένειας Μάνσον
Το 1968, ο 80χρονος κτηνοτρόφος George Spahn επέτρεψε στον Τσαρλς Μάνσον και τους ακολούθους του να μείνουν στο ράντσο του κοντά στο φαράγγι Topanga της Νότιας Καλιφόρνιας, με αντάλλαγμα την εργασία τους στο αγρόκτημα και τις σεξουαλικές χάρες από τις γυναίκες της ομάδας. Από το ράντσο αυτό ο Μάνσον θα ενορχηστρώσει τον φόνο της ηθοποιού Σάρον Τέιτ, της εγκύου γυναίκας του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι, και 6 ακόμα γυναικών σε μια περίοδο δύο ημερών, ξεκινώντας από τις 9 Αυγούστου 1969. Τα φρικιαστικά, αιματοβαμμένα και χωρίς -προφανές τουλάχιστον- νόημα εγκλήματα λογίζονταν μάλιστα από τα πλέον ειδεχθή στα σύγχρονα εγκληματολογικά χρονικά. Μετά τη σύλληψή τους τον Οκτώβριο του 1969, ο «εγκέφαλος» Μάνσον και 3 από τους πιστούς οπαδούς του θα καταδικάζονταν σε θάνατο, μετά την κατάργηση ωστόσο της θανατικής ποινής στην πολιτεία της Καλιφόρνιας οι ποινές τους θα μετατρέπονταν σε ισόβια κάθειρξη...
Το φονικό κάστρο του H.H. Holmes
Όταν ένα κτίριο παίρνει το παρατσούκλι «Κάστρο των Φόνων», ξέρεις ότι η ιστορία ξοπίσω του δεν θα είναι καλή. Το 1886 λοιπόν, ο φαρμακοποιός H.H. Holmes, που θα αναγορευόταν αργότερα στον πρώτο κατά συρροή δολοφόνο της Αμερικής, αγόρασε ένα φαρμακείο στο Σικάγο και λίγο αργότερα θα αποκτούσε όλο το οικοδομικό τετράγωνο όπου βρισκόταν το κατάστημά του. Ανακαίνισε το κτίριο και το μετέτρεψε σε ξενοδοχείο, ακριβώς στην ώρα για την Διεθνή Έκθεση του Σικάγο το 1893. Δεν επρόκειτο ωστόσο για συνηθισμένο ξενοδοχείο: τα περισσότερα δωμάτια δεν είχαν παράθυρα, την ίδια ώρα που οι σκάλες δεν κατέληγαν πουθενά και οι διάδρομοι έβγαζαν σε αδιέξοδο! Όσο για το υπόγειο του κτίσματος, εκεί υπήρχε ένα τεράστιο καμίνι. Ήταν πράγματι το ιδανικό σκηνικό για να σκοτώσεις κάποιον και να εξαφανίσεις τα ίχνη του, κι αυτό ακριβώς έκανε ο Holmes. Για το μεγαλύτερο μέρος του 1893, βασάνισε και σκότωσε έναν εκπληκτικά μεγάλο αριθμό ανθρώπων μέσα στο ξενοδοχείο του, κυρίως νεαρές γυναίκες που επισκέπτονταν το Σικάγο για τη Διεθνή Έκθεση. Ο Holmes θα πιανόταν βέβαια κάποια στιγμή και θα τον κρεμούσαν, όχι βέβαια προτού δολοφονήσει και κατακρεουργήσει 27 ανθρώπους, αν και οι Αρχές έκαναν λόγο για δεκάδες ακόμα. Παραδόξως, το ισόγειο του κτιρίου παρέμενε φαρμακείο, με τους πελάτες να αγοράζουν αμέριμνα τα φάρμακά τους χωρίς να γνωρίζουν τις φρικιαστικές ιστορίες που εκτυλίσσονταν ακριβώς από πάνω τους...
Η καλύβα του «Unabomber»
Ο Ted Kaczynski ζούσε στη μικρή αυτή παράγκα (3x3,6 μέτρα) κοντά στο Lincoln της Μοντάνα για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Από το κρησφύγετό του, ο διαβόητος «Unabomber» θα κατασκεύαζε τις βόμβες και θα έγραφε τις προκηρύξεις του που θα τρομοκρατούσαν τις ΗΠΑ για χρόνια, κάνοντας τα ταχυδρομικά δέματα ιδιαιτέρως εκρηκτικά! Η μικρή καλύβα, που θύμιζε πιο πολύ πυριτιδαποθήκη παρά σπίτι, λίγο έλειψε να καταστραφεί το 1996, όταν και συνελήφθη ο Kaczynski. Σώθηκε ωστόσο την τελευταία στιγμή και εκτίθεται πλέον στο Newseum της Ουάσιγκτον, λίγα τετράγωνα μακριά από το αρχηγείο του FBI, για το οποίο ο «Unabomber» ήταν κόκκινο πανί για περισσότερα από 17 χρόνια...
Η υπόγεια φυλακή του Josef Fritzl
Η Elisabeth, κόρη του 73χρονου Josef Fritzl, κρατιόταν όμηρος στην «ιδιωτική φυλακή» του πατέρα της στο Amstetten της Αυστρίας από την εποχή που ήταν έφηβη. Ο Josef έπεισε τη γυναίκα του και μητέρα της Elisabeth, Rosemarie, ότι η κόρη τους το είχε σκάσει με έναν νεαρό, βρισκόταν ωστόσο φυλακισμένη από το ανθρωπόμορφο κτήνος στο υπόγειό τους, με τον πατέρα της να τη βιάζει επανειλημμένα και να της «χαρίζει» μάλιστα και 7 παιδιά, αν και το ένα θα πέθαινε λίγο μετά τη γέννα. Τρία από τα παιδιά της Elisabeth θα μεταφέρονταν στον επάνω κόσμο και θα ζούσαν με τον Josef και τη γυναίκα του, αφού ο πατέρας έπεισε τη Rosemarie ότι βρήκε τα παιδιά παρατημένα στην εξώπορτά τους. Η Elisabeth και τα τρία άλλα παιδιά (Kerstin, Stefan και Felix) παρέμεναν φυλακισμένοι υπογείως και δεν πίστευαν ότι θα απελευθερώνονταν ποτέ. Κι όμως, όταν η 19χρονη -πλέον- Kerstin αρρώστησε σοβαρά τον Απρίλιο του 2008, ο Josef συμφώνησε να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο. Αυτή θα ήταν και η τελευταία πράξη του δράματος: οι γιατροί θα παραξενεύονταν από την κακή κατάσταση της υγείας του νεαρού κοριτσιού και οι Αρχές θα οδηγούνταν τελικά στην αποκάλυψη της τερατώδους ιστορίας. Η Elisabeth, στα 42 πια, έβγαινε ελεύθερη από το υπόγειο της φρίκης και ο Josef, τον Μάρτιο του 2009, θα καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη...
Jonestown
Στις 18 Νοεμβρίου 1978, περισσότεροι από 900 άνθρωποι πέθαναν στο κοινόβιο People's Temple στη Γουιάνα, που έμεινε γνωστό ως Jonestown, από τον ιδρυτή της σέχτας Jim Jones. Ο ηγέτης θα οδηγούσε τους οπαδούς του σε αυτοκτονίες και φόνους, αφήνοντας πίσω του ορδές πτωμάτων σε μια από τις τραγικότερες περιπτώσεις ομαδικής αυτοκτονίας που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
Η τρύπα του Σαντάμ Χουσεΐν
Οχτώ μήνες μετά την ανατροπή του από τη διακυβέρνηση της χώρας του, ο ιρακινός δικτάτορας θα βρισκόταν τον Δεκέμβριο του 2003 να κρύβεται στην πόλη Ad-Dawr, 16 χλμ νότια της γενέτειράς του Tikrit. Ο Χουσεΐν κρυβόταν σε μια τρύπα βάθους 2,5 μέτρων και πλάτους ίσα ίσα να μπορεί να ξαπλώνει. Παρά το μικρό της μέγεθος, η τρύπα φιλοξενούσε 2 Καλάσνικοφ, ένα πιστόλι και 750.000 δολάρια σε χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων. Όταν τον ξετρύπωναν από το υπόγειο «θαλάμι» του, ο Χουσεΐν έμοιαζε μπερδεμένος και αποπροσανατολισμένος. Στη δίκη που ακολούθησε στη Βαγδάτη, ο Σαντάμ θα καταδικαζόταν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην πορεία των 23 ετών της ηγεμονίας του και θα κρεμαζόταν τον Δεκέμβριο του 2006.
Το κάστρο της Elizabeth Bathory
Η κόμισσα συνήθιζε να παίρνει το μπάνιο της σε αίμα δολοφονημένων παρθένων για να διατηρήσει αναλλοίωτη τη νεότητά της. Η Elizabeth Bathory, γνωστή και ως «αιματοβαμμένη κόμισσα», αποτέλεσε μια από τις πηγές έμπνευσης για τον «Δράκουλα» του Μπραμ Στόκερ. Κατά την πρώτη δεκαετία του 1600, η ευγενής από την Ουγγαρία θα συλλαμβανόταν με κατηγορίες για φόνους και βασανισμούς νεαρών υπηρετριών στο κάστρο της στο Cachtice, στη σημερινή Σλοβακία. Οι αριθμοί έκαναν λόγο για δεκάδες, ακόμα και εκατοντάδες δολοφονίες, αν και ο συνολικός αριθμός θα παραμείνει άγνωστος. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι παρά το γεγονός ότι η Bathory δεν καταδικάστηκε τελικά για κανένα από τα εγκλήματα που κατηγορούταν, θα παρέμενε σε κατ' οίκον περιορισμό στο κάστρο της, όπου και θα πέθαινε το 1614, τρία χρόνια μετά τον εγκλεισμό της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου