Πολιτεία

Πολιτεία

Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

Δύο τρόποι για να βγει κανείς από τις ειδήσεις (11 Απριλίου)

Δύο τρόποι για να βγει κανείς από τις ειδήσεις (11 Απριλίου)     Γκονσάλο Μ. Ταβάρες
       Δύο τρόποι για να βγει κανείς από τις ειδήσεις: θρησκεία και μαθηματικά.
Υπάρχουν κι άλλοι, βέβαια.
    Μια φράση του Μπρετόν: ‘η πράξη του έρωτα και η πράξη της ποίησης είναι ασύμβατες με την ανάγνωση εφημερίδων φωναχτά.’
Τις μέρες αυτές οι ασυμβατότητες αυξήθηκαν.
   Όμως ναι, δύο τρόποι για να βγει κανείς από τις ειδήσεις: θρησκεία και μαθηματικά.

   Ένας μαθηματικός του 20ου αιώνα, ο Έντουαρντ Γκάσνερ, ζήτησε από τον ανιψιό του ‘να ονομάσει έναν αριθμό που έχει μια εκατοντάδα μηδενικά’.
    Το αγόρι έδωσε το όνομα: Googol.
Διαβάζεται: γκούγκολ.
Το γκούγκολ είναι το 1 ακολουθούμενο από εκατό μηδενικά.
Είναι η μονάδα μέτρησης ενός τεράστιου αριθμού.
7 χιλιάδες γκούγκολ, για παράδειγμα.
Από εκεί βγήκε το όνομα της google.
Ήταν ένα λάθος πληκτρολόγησης.
Δεν είναι το άπειρο, σχεδόν όμως.
   Το τελευταίο μηδενικό βρίσκεται μετά από το σημείο όπου φτάνεις καλπάζοντας και με την ταχύτητα του φωτός.
   Γκόγκολ είναι επίσης το όνομα ενός μεγάλου Ρώσου συγγραφέα.
Φαντάζομαι μια μονάδα μέτρησης που χρησιμοποιεί το όνομα του Ρώσου συγγραφέα.
   Δύο Γκόγκολ, 7,3 Γκόγκολ.
  Η λεωφόρος Νιέφσκι είναι η κεντρική λεωφόρος της Αγίας Πετρούπολης και πολλών βιβλίων του Γκόγκολ.
  Η λεωφόρος Νιέφσκι είναι αυτές τις μέρες πολύ τρομαγμένη.
Δεν βγαίνει πια κανείς στη λεωφόρο Νιέφσκι για να τον δουν και να θαυμάσουν τα φορέματα ή τα κοστούμια που φορά.
Βγαίνει στα γρήγορα για να πάρει ό,τι είναι επείγον.
Να μας θαυμάζουν ή να μας ζηλεύουν δεν είναι επείγον.
Ο φόβος δεν έχει μονάδα μέτρησης.
Δεν μετριέται σε μέτρα ή χιλιόγραμμα.
Ίσως κι ο φόβος να μην έχει ένα μηδενικό που να είναι το τελευταίο.
Ίσως κι ο φόβος να είναι μια ουσία γκούγκολ αλλά χωρίς τέλος.
Η Ισπανία αρχίζει να διανέμει μάσκες στις δημόσιες συγκοινωνίες.
‘Ο ήλιος μαγείρεψε τον άνθρωπο/ Και η γεωγραφία καθόρισε τα γεγονότα.’ Ραούλ Μποπ, Βραζιλία.
Υπάρχει φόβος στις βραζιλιάνικες φαβέλες και οι εγκληματικές μαφίες προσπαθούν να ελέγξουν αυτόν τον φόβο, απειλώντας.
Φόβος x Φόβο x Φόβο x Φόβο.
Σήμερα ήλιος. Αύριο πάλι ήλιος, λένε οι προβλέψεις.
Ύστερα όμως βροχή. Δευτέρα, βροχή, Τρίτη, βροχή, Τετάρτη, βροχή, Πέμπτη, βροχή, Παρασκευή, βροχή και Σάββατο, βροχή.
Το μετά δεν εμφανίζεται στην οθόνη.
Οι μέρες που δεν εμφανίζονται στην οθόνη είναι εκτός μέλλοντος.
Ο Σουηδός πρωθυπουργός νιώθει ‘ότι δεν έκαναν αρκετά’.
‘Επαγγελματίες υγείας χορεύουν για να ξεχάσουν το στρες’.
Στην Ελλάδα, μια προσφύγισσα υποχρεώθηκε να πληρώσει πρόστιμο επειδή βγήκε χωρίς άδεια.
Στη Λέσβο, στη Μόρια, στην επιστροφή της από το νοσοκομείο προς το καμπ.
Δεν είχε το έγγραφο άδειας, ούτε είχε στείλει επίσημο sms για να ζητήσει να βγει έξω.
Τα πρόστιμα των προσφύγων αφαιρούνται από τα χρήματα του επιδόματος που παίρνουν.
Λένε ότι το πρόστιμο είναι 150 ευρώ.
Το επίδομα φτάνει μέχρι τα 550 ευρώ τον μήνα.
Επίσης, έβαλαν μερικά πρόστιμα σε άστεγα άτομα.
Λόγος: ‘για άσκοπη μετακίνηση’
Αλλά αυτά τα πρόστιμα δεν πληρώθηκαν, φυσικά. Μετά από διαμαρτυρίες.
Η Ελληνίδα φίλη μου, η Αθηνά, λέει πως όλοι ονειρεύονται μια άσκοπη μετακίνηση.
Ένα από τα πιο πολύτιμα αγαθά αυτές τις μέρες – στην Ελλάδα και στην λεωφόρο Νιέφσκι και σε άλλα μέρη: μια άσκοπη μετακίνηση.
Ένα νέο νόμισμα: ανταλλάσσω μια άσκοπη μετακίνηση για δέκα με συγκεκριμένο σκοπό.
Από τον γείτονα ακούγεται κλασική μουσική.
Σκέψεις για την χρήσιμη και την άχρηστη μουσική.
Τι να είναι η άχρηστη και άσκοπη μουσική;
Μια ομιλία σε ένα πανεπιστήμιο πριν από καιρό, Ομπάμα.
‘Επιτρέψτε μου να γίνω όσο πιο σαφής μπορώ: στην πολιτική και στη ζωή, η άγνοια δεν είναι αρετή.
Δεν είναι ένα άτομο κουλ, ούτε πολιτικά μη ορθό, δεν είναι εναντίον του συστήματος, είναι απλώς αδαές.
Δεν είναι κουλ να μην ξέρεις περί τίνος ο λόγος.’
Οι φοιτητές γελούν.
Προσπαθώ να καταλάβω σε ποιο πανεπιστήμιο είναι αυτό, δεν το βρίσκω.
Η Ζέρι γλύφει την πληγή της Ρώμης, μια μυστική συνεργασία.
Είναι αδύνατον μια πληγή να επουλωθεί αν οι σύντροφοι θεοποιούν αυτή την πληγή.
Να μη δίνει σημασία κανείς σ’ εκείνο που πονάει. Γρήγορα μαθήματα.
Ο Μάνου Τσάο και μια χαρά επίσης γρήγορη και καθημερινή, κιθάρα.
Ο ήχος των φωνητικών στο διπλανό σαλόνι.
Ξανά, η εικόνα του φιλόσοφου Βίτγκενσταιν να βγάζει το ρολόι για να αρχίσει να προσεύχεται.
Προσευχή είναι αυτό που συμβαίνει ανάμεσα σε μια στιγμή και στην επόμενη.
Δεν το είπε εκείνος αυτό, αλλά θα μπορούσε να το είχε πει.
Η αλαλία που τοποθετείται μεταξύ μιας λέξης και της επόμενης.
Κυριακή του Πάσχα.
Όποιος έχει ρολόι ας το ακουμπήσει πάνω στο τραπέζι.
Είναι αδύνατο να φτάσει κανείς καθυστερημένος σε κάποιες συναντήσεις.
Δεν θα χρειαστεί: ούτε ρολόι ούτε βιασύνη.
Ο Πάκο Ιμπάνιεθ κι άλλη κιθάρα: ‘Λέξεις για τη Χούλια’.
Μια φίλη στέλνει διαδοχικά μηνύματα:
Ένα άλλο πράγμα που παρατήρησα, λέει εκείνη.
Ότι έχασα την όσφρησή μου.
Νομίζω πως έπαψε να είναι απαραίτητη, λέει.
Της λέω ότι αυτό είναι ένα σοβαρό σύμπτωμα.
Όχι, απαντά εκείνη, είμαι υγιής.
Χωρίς ερέθισμα η όσφρηση τεμπελιάζει, εξηγεί. Αυτό είναι.
Δεν υπάρχει κανείς να τον μυρίσω, λέει.
Αυτό το Πάσχα, ελπίζω να ανακτήσω την όσφρησή μου, λέει ακόμη.
Κι ύστερα είπε ότι μερικές φορές πηγαίνει στα βάζα για να μυρίσει το χώμα.

---------------------------------------
*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.
**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.
Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου